مطبوعات کابل 19 ثور: خشونت افسار گسیخته

"به میخ جنگ به نعل صلح"، "خشونت افسار گسیخته" و" تهاجم فعال به پیروزی می انجامد نه دفاع فعال" مهمترین عناوین سرمقاله های امروز چاپ کابل است.

به میخ جنگ به نعل صلح عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

طالبان از دو سال و نیم به این‌سو، سعی کرده‌اند همزمان با تشدید خشونت و درگیری در داخل کشور، از حضور در میادین و مجالس دیپلماتیک غافل نمانند. طالبان در قریب به دو سال و نیم گذشته، به‌صورت مکرر از عزم جزم‌شان برای حل سیاسی منازعه‌ی افغانستان خبر داده و در مراحل مختلف، دولت افغانستان، ایالات متحده، ناتو و ابر و ماه و خورشید و فلک را بهانه‌ها و موانع برپایی صلح در افغانستان تراشیده‌اند. دست‌کم تا کنون، همه‌ی طرف‌های درگیر در جنگ افغانستان، از نیروهای خارجی تا دولت و مردم افغانستان سعی کرده‌اند برخی از غیرمنطقی‌ترین مطالبات این گروه را برآورده کرده و در مسیر دستیابی به توافق سیاسی برای پایان‌دادن به خشونت، سخاوت و نرمش‌های فراوانی انجام داده‌اند. باری، دولت و مردم افغانستان با نوشیدن شوکران رهایی بیش از ۵ هزار زندانی طالب که برخی از آن‌ها به شنیع‌ترین جرایم متهم بودند، یکی از دشوارترین نرمش‌ها برای حل سیاسی منازعه‌ی خونین جاری را متقبل شدند. برعکس این نرمش و مدارای دولت و مردم افغانستان، طالبان اما به این اقدام به دیده‌ی ضعف نگریستند.

اطلاعات روز می افزاید:

افغانستان امروز، تشنه‌ی صلح، زیست مسالمت‌آمیز و پایان یافتن خشونت و ویرانی و خونریزی است اما تن به تسلیم نمی‌دهد. طالبان باید تفاوت فاحش میان عطش برای صلح و تسلیم‌شدن را درک کنند. افغان‌ها تا کنون تحت تأثیر عطش و اراده‌ی واقعی برای برپایی صلح، مداراهای دشواری را انجام داده‌اند اما این مدارا و نرمش، نباید با ضعف و امکان تسلیم‌شدن اشتباه گرفته شود. افغانستان، به هیچ صورت در برابر طالبان و فشار نظامی این گروه تسلیم‌شدنی نیست.

و خشونت افسار گسیخته عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

حمله موتربمب به مکتب «سیدالشهدا» در غرب شهر کابل، جنایت علیه بشریت است. این حمله نشانه جنون انسان‌کشی در وجود گروه‌های تروریستی فعال در کشور است. هم‌چنان وقوع این حمله، نشانه ضعف نهادهای امنیتی در پیش‌گیری از حملات تروریستی بر اماکن غیرنظامی، تأسیسات عامه و افراد بی‌دفاع ملکی است. دولت مسوولیت دارد تا عاملان این جنایت ضد بشری را شناسایی کند و در روشنایی قانون مورد مجازات قرار دهد. هم‌چنان نهادهای امنیتی باید حمله به مکتب «سیدالشهدا» را به مثابه زنگ خطری درک کنند که از احتمال وقوع حملات مشابه در سایر نقاط کشور هشدار می‌دهد. باید این حمله به عنوان بارزترین مصداق جنایت علیه بشریت در سطح ملی و بین‌المللی محکوم شود و عاملان آن مورد بازخواست قرار گیرند.

هشت صبح می افزاید:

در حال حاضر، زنده‌گی غیرنظامیان در افغانستان بیش از هر زمان دیگر در معرض تهدید واقع شده است. باید خطر تشدید خشونت‌ها و احتمال افزایش تلفات غیرنظامیان در کشور را جدی گرفت. جهان باید طرف‌های جنگ در افغانستان را وادار کند که به جان غیرنظامیان احترام بگذارند. در غیر این صورت، جنایات بسیاری در این کشور رخ خواهد داد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان تهاجم فعال به پیروزی می انجامد نه دفاع فعال چنین نوشته است:

ین که دولت افغانستان از حالت دفاع فعال به حالت تهاجمی تغییر موضع داده است، تلاشی است برای سرکوب گروه طالبان؛ تلاشی که اگر به سرکوب کامل این گروه در افغانستان نینجامد، کم‌ازکم می‌تواند این گروه را به پیوستن در روند صلح ناچار کرده و یا دوباره به لانه‌های امن ‌شان در پاکستان فرار بدهد.با شناسه‌ای که از گروه طالبان در کشور، منطقه و جهان وجود دارد، به راحتی می‌توان به این نتیجه رسید که گروه طالبان، تنها و تنها از راه زور می‌خواهد به قدرت برسد. 

راه مدنیت می افزاید:

در وضعیتی که خروج نیروهای ناتو قرار است تا چهار ماه دیگر به پایان برسد، دولت افغانستان جای تمرکز روی برنامه‌های صلح با گروه طالبان، باید به گزینه‌ی نظامی رویارویی با گروه طالبان بیش‌تر توجه کند؛ چیزی که با توجه به توانایی‌های نیروهای امنیتی افغانستان و پشتیبانی شهروندان از این نیروها، می‌تواند به سرکوب و شکست طالبان بینجامد. اکنون نیاز است که دولت افغانستان با پیش‌گرفتن دیپلماسی فعال در سطح منطقه و جهان، افکار عمومی را به سود خودش بچرخاند و جامعه‌ی جهانی را به این قانع کند که گروه‌ طالبان، صلح‌پذیر نیست و با گزینش دیپلمات‌های کارکشته و توان‌مند بتواند برای جذب کمک‌های نظامی و غیرنظامی جهانی برای جنگ در برابر گروه طالبان و تهدید القاعده در افغانستان، تلاش کند. با پیش‌گرفتن این روش می‌توان به صلح نزدیک شد.