مطبوعات کابل 28 ثور: بسیج منطقه ای برای صلح راه حل معضل کنونی افغانستان است
(last modified 1400-02-28T03:46:38+00:00 )
ثور 28, 1400 08:16 Asia/Kabul
  • مطبوعات کابل 28 ثور: بسیج منطقه ای برای صلح راه حل معضل کنونی افغانستان است
    مطبوعات کابل 28 ثور: بسیج منطقه ای برای صلح راه حل معضل کنونی افغانستان است

"تکریم حکومت از نماد جنایت" ، " زورگویی نکنید" و" بسیج منطقه ای برای صلح راه حل معضل کنونی افغانستان است" ،مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است

تکریم حکومت از نماد جنایت عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است :

در سال ۱۳۷۷ خورشیدی که گروه طالبان شهر مزارشریف را تصرف کردند، عبدالمنان نیازی به‌عنوان والی بلخ، هزاران تن از ساکنان غیرنظامی این شهر را کشت. به‌گونه‌ی نمونه او ساکنان هزاره‌تبار محله علی‌چوپان در شرق مزار شریف را قتل‌عام کرد.

همچنین او زمانی که به‌عنوان والی هرات کار می‌کرد، شهروندان شیعه‌مذهب این شهر را مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار می‌داد و در مواردی آن‌ها را می‌کشت. طبق گزارش‌ها او در بریدن سر ۷ مسافر هزاره در ولایت سرپل در سال ۱۳۹۴ هم دست داشته است.

به علاوه این، بعد از سال ۲۰۱۵ زمانی که او به‌عنوان معاون شاخه انشعابی ملارسول تعیین شد، فعالیتش را در غرب افغانستان به‌ویژه هرات متمرکز کرد و تا زمان مرگش به قتل، شکنجه، برگزاری دادگاه صحرایی و شلاق‌زدن شهروندان مشغول بود. او در مصاحبه‌ها و نوارهایی ویدیویی که از او منتشر شده، ضمن این‌که به این جرایم خود اعتراف کرده، هزاره‌ها را بارها تهدید به مرگ کرده و گفته که صدها تن از آن‌ها را به‌گونه‌ی مرموزی می‌کشد.

اطلاعات روز می افزاید:

ملا عبدالمنان نیازی از وقتی با حکومت افغانستان نزدیک شد، علیه شاخه دیگر طالبان که تحت رهبری ملا هبت‌الله فعالیت دارد، جنگ خود را آغاز کرد. با این‌که او پس از افشاشدن مرگ ملا عمر، رهبر این گروه و اتفاقات پس از آن به یک مهره حکومت افغانستان تبدیل شد اما به‌عنوان یک تروریست همچنان به جنایت‌هایش در هرات ادامه داد.

بعد از زخمی‌شدن تحت درمان دستگاه حکومت قرار گرفت و تلاش شد تا دوباره به میدان جنگ، خون‌ریزی و جنایت بازگردانده شود. شهروندان افغانستان از حکومت  انتظار داشتند که او را پس از زخمی‌شدن صرف برای آماده‌کردنش برای محاکمه، تحت درمان قرار می‌داد اما حکومت با حمایت  از دفن امن او در مهم‌ترین نقطه تاریخی شهر هرات و برگزاری مراسم فاتحه‌خوانی‌اش در بزرگ‌ترین مسجد تاریخی این شهر، عملا به شهروندان افغانستان بی‌حرمتی کرد، خون قربانیان جنایت او را نادیده گرفت و به ارزش‌های انسانی و حقوق بشری پشت پا زد.

و زورگویی نکنید عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است :

تقابل حزب جنبش ملی با حکومت بر سر تعیین والی جدید برای ولایت فاریاب وارد مرحله پیچیده خود شده است. طبق آنچه گزارش می‌شود، حکومت و حزب جنبش ملی آماده انعطاف نیستند و هر دو روی مواضع سابق خود استوار ایستاده‌اند. اگر به جنجال موجود در فاریاب از راه گفت‌وگو رسیده‌گی نشود، احتمال درگیری مسلحانه بین دو طرف متصور است.محمداشرف غنی، رییس جمهور کشور، حدود یک‌ماه پیش، محمدداوود لغمانی را والی فاریاب تعیین کرد. لغمانی که سابق شهردار لشکرگاه بود، روز گذشته در یک پایگاه ارتش در حومه شهر میمنه رسماً به کارش آغاز کرد. معترضان که درب ساختمان مقام ولایت فاریاب را بسته بودند، برای او اجازه ورود به دفتر کارش نداده‌اند.

هشت صبح می افزاید:

با توجه به این‌که وضعیت اجتماعی – سیاسی و همین‌طور وضعیت امنیتی کشور بسیار شکننده است، بهتر است که جنجال به میان آمده در فاریاب از راه گفت‌وگو حل شود. هم‌چنان جناح ارگ نباید بحث‌ها درباره تعیین والی‌ها را به بی‌راهه بکشد، بلکه اجازه بدهد که به این کار در چارچوب توافق‌نامه سیاسی ۲۸ ثور رسیدگی شود. زورگویی حکومت و حزب جنبش ملی در برابر یک‌دیگر هر دو محکوم است. توسل به خشونت به هیچ وجه راه حل جنجال فاریاب نیست. طبیعی است که بروز خشونت می‌تواند گره کار را پیچیده‌تر کند. از این‌رو، تنها راه حل ممکن، گفت‌وگو و توافق در چارچوب توافق‌نامه سیاسی فوق است که مبنای تشکیل حکومت فعلی است.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان بسیج منطقه یی برای صلح راه حل معضل کنونی افغانستان است چنین نوشته است:

شهروندان افغانستان از آغاز توافق‌نامه‌ی دوحه تا اکنون بیم آن را دارند که مبادا کشور به کام فروپاشی و جنگ‌های داخلی فرو برود ،ارزش‌های به‌دست‌آمده نابود شود و طالبان حاکمیت کشور را به دست بگیرند.در چنین شرایطی، دولت افغانستان نیاز دارد روی برنامه‌ی کلان سیاسی در سطح منطقه برای آوردن صلح در کشور کار کند؛ برنامه‌ای که در آن تمام کشورهای قدرت‌مند منطقه‌ای شامل شود.

در پایان صبح کابل می افزاید :

 پیش‌گرفتن این رویکرد، می‌تواند اکثر کشورهای منطقه‌ای که از گروه‌های افراطی هراس دارد را برای ازمیان‌برداشتن هراس‌افگنی یا کاهش آن بسیج کند؛ چیزی که می‌تواند به پایان و یا کم‌ازکم کاهش خشونت در افغانستان کمک کند و در درازمدت باعث شکل‌گیری فضای نسبتا صلح‌آمیز در کشور شود.

کلیدواژه