مطبوعات کابل 8 جوزا: افغانستان و آشفتگی متحدان بین المللی

"افغانستان و آشفتگی متحدان بین المللی"، "مردم نگران فروپاشی اند" و " آیا به پرتگاه نزدیک تر شده ایم" مهمترین عناوین سرمقاله های امروز چاپ کابل است.

افغانستان و آشفتگی متحدان بین المللی عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

وضعیت سیاسی افغانستان در سراشیب ابهام و ترس قرار گرفته است. دیگر کمتر کسی از صلح حرف می‌زند. میدان جنگ در افغانستان گرم و گرم‌ تر می‌شود. روند مذاکرات بین‌الافغانی در قطر و نشست استانبول فراموش شده است. نیروهای خارجی در حال بیرون‌رفتن از افغانستان‌اند. دیده می‌شود عملا برای همه جناح‌ها به‌شمول امریکا تلاش‌ برای دست‌یابی یک توافق سیاسی، دیگر اولویت نیست. یا ممکن است دسترسی به یک توافق سیاسی عملا به بن‌بست رسیده و کرختی صلح ناشی از همین است. بسیاری از نیروهای سیاسی در افغانستان نیز در حال آمادگی برای مقابله با طالبان و سناریوهای بعدی جنگ هستند. در یک کلام از دید بسیاری ناظران داخلی و بین‌المللی امیدی چندانی برای خوش‌بینی وجود ندارد.

اطلاعات روز می افزاید: 

وضعیت این روزهای افغانستان تنها از نظر سیاسی شباهت به دهه‌ی هفتاد ندارد. از نظر جنگی نیز وضعیت همین است. طالبان در حال استفاده از تاکتیک جنگی «قتل با هزار زخم است.» استفاده از ماین‌های کنارجاده‌ای، حملات انتحاری در شهرها، در مضیقه قراردادن شهروندان با شگردهای مختلف مثل قطع هر روزه برق و ناامنی در شاهراه‌ها به هدف گسترش نارضایتی شهروندان از حکومت تاکتیک‌هایی است که مجاهدین در دهه‌ی هفتاد توانست حکومت داکتر نجیب‌الله را به زانو درآورد.

و مردم نگران فروپاشی اند عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

در حال حاضر، چشم امید مردم افغانستان و همین‌طور همکاران بین‌المللی افغانستان به تشکیل شورای عالی دولت دوخته شده است. انتظار عمومی آن است که شورای عالی دولت باید به سال‌ها فتنه و نفاق در حوزه جمهوریت پایان بدهد و مسیر آینده کشور را مشخص کند. البته می‌دانیم که در توافق‌نامه سیاسی ۲۸ ثور، به میان آوردن اجماع سیاسی، هدف اصلی این شورا است. به همین علت، هم مردم افغانستان و هم همکاران بین‌المللی کابل تأکید دارند که شورای عالی دولت با توجه به وضعیت آشفته کنونی باید هرچه زودتر تشکیل شود و به کارش آغاز کند.متأسفانه، ارگ و سپیدار نتوانسته‌اند در چارچوب توافق‌نامه سیاسی ۲۸ ثور در امور صلح و حکومت‌داری موفقانه عمل کنند. طی یک سال گذشته بارها شاهد کشمکش بین دو طرف در مورد تقرری‌ها و تعیینات و همین‌طور اقدامات مرتبط به جنگ و صلح بوده‌ایم. جناح ارگ بارها به قبضه قدرت مبادرت ورزیده و نقش سپیدار در امور حکومت‌داری و صلح را نادیده گرفته است.

هشت صبح می افزاید:

چشم امید همه به تشکیل شورای عالی دولت و از این طریق به میان آوردن اجماع سیاسی در سطح ملی دوخته شده است، تا به این ترتیب خطر فروپاشی احتمالی رفع شود. توقع می‌رود که رییس جمهور، خطر فروپاشی احتمالی و نگرانی جمعی در این باره را جدی بگیرد و در امر تشکیل شورای عالی دولت، از خط انصاف و خیر عمومی عبور نکند.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان آیا به پرتگاه نزدیک تر شده ایم چنین نوشته است :

هیچ خطری کشور را تا آستانهٔ فروپاشی پیش نخواهد برد و هیچ خطر جدیی کشور را تهدید نمی‌کند و هیچ فشار و نیروی بیرونی قادر به سقوط نظام نیست؛ اما تنها و یگانه خطری که نظام سیاسی موجود را تهدید می‌کند ضعف رهبری سیاسی و نزاع داخلی در سطح نخبگان است.

در پایان راه مدنیت می افزاید:

اگر رهبری سیاسی کشور در مقطع تعیین‌کنندهٔ کنونی قادر به هم‌پذیری و اجماع سیاسی با دید فراخ‌تر و بینش بازتر نباشد، چرخش بر یک پایهٔ محدود را ادامه دهد و زمینه را برای مشارکت سازنده، عادلانه و فراگیر همهٔ طیف و جناح‌ها در ساختارها و بهره‌گیری و استفاده از ظرفیت‌های نوین فکری و سیاسی – صرف نظر از تعلقات زبانی، قومی و سمتی آنان را فراهم نسازد، نظام بدون فشار طالبان یا کدام نیروی دیگر به طرف فروپاشی پیش خواهد رفت.