مطبوعات کابل 26 جوزا: سقوط و سکوت، روزهای بد افغانستان

"سقوط و سکوت، روزهای بد افغانستان" ، "فصل تازه ی روابط ناتو با افغانستان مشخص شد" و "مقابله ی گروه هفت با چین، آیا افغانستان میدان جنگ نیابتی می شود"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

سقوط و سکوت، روزهای بد افغانستان عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

سقوط ولسوالی‌ها و به دنبال آن سکوت معنادار مسئولان ارشد حکومتی و نهادهای امنیتی برای خیلی‌ها مشکوک است، تا جایی‌که برخی این نگرانی را مطرح کرده‌اند که حکومت در یک معامله‌ی پنهانی با گروه طالبان، در حال تسلیم‌دهی و انتقال قدرت به این گروه است و سقوط پی‌هم ولسوالی‌ها به نوعی برنامه‌ریزی‌شده است. همین مسأله باعث شده که داکتر عبدالله عبدالله، رییس‌ شورای عالی مصالحه ملی، به‌جای مسئولان امنیتی و رهبری حکومت، به نگرانی مردم پاسخ بگوید، این‌که «رهایی پی‌درپی ولسوالی‌ها از سوی نیروهای امنیتی جزئی از پلان منظم نیست و ادعایی مبنی بر این‌که گویا از روی یک پلان به طالبان واگذار می‌شود، درست نیست.»

اطلاعات روز می افزاید:

با این‌حال نمایش سقوط و سکوت، اگرچند هم برنامه‌ریزی‌شده و مدیریت‌شده نباشد، باز هم پیامدهای بد و ناگوار برای نظام، دولت و مردم دارد. در وضعیتی که جنگ به خانه‌های مردم در ولایت‌های شمالی و مرکزی رسیده و بیشتر از هر زمانی دیگر نیاز به همسویی و همگرایی اقوام در زمینه‌ی مبارزه و مقابله با گروه طالبان حس می‌شود، حکومت افغانستان به تمرکزگرایی بیشتر در قدرت و به حاشیه‌بردن گروه‌های غیرخودی از بدنه‌ی حکومت به‌خصوص در نهادهای امنیتی روی آورده است، چنان‌که در تعیینات اخیر وزارت داخله و همچنان برکناری والی‌های فراه و هرات این مسأله به وضاحت مشاهده می‌شود. بنابراین نگرانی‌های مردم همان‌قدر در قبال سقوط ولسوالی‌ها به‌دست طالبان جدی است، در قبال سکوت معنادار مسئولان ارشد حکومتی نیز جدی است؛ افغانستان انگار روزهای بدی را در پیش دارد.

و فصل تازه ی روابط ناتو با افغانستان مشخص شد عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

سازمان پیمان اتلانتیک شمالی (ناتو)، فصل تازه روابط خود با افغانستان را مشخص کرد. سازمان ناتو در فصل تازه روابط خود با افغانستان، دخالت مستقیم در جنگ این کشور نخواهد داشت. جنگ فعلی افغانستان از دید ناتو یک جنگ داخلی است و نیازی به مداخله مستقیم این سازمان در این جنگ دیده نمی‌شود. با این وصف، ناتو در فصل تازه روابط خود با افغانستان، به آموزش نیروهای دولتی افغان و هم‌چنان حمایت مالی از این نیروها ادامه خواهد داد. قرار است، آموزش این نیروها در یک کشور ثالث انجام شود.کشورهای عضو سازمان نظامی ناتو، هم‌چنان به فعالیت دیپلماتیک خود در افغانستان ادامه خواهند داد. آن‌ها برای اطمینان از ادامه این فعالیت در فضای امن، متعهد شده‌اند که هزینه مالی تأمین امنیت میدان هوایی کابل را تمویل کنند. گفته شده که ترکیه یکی از گزینه‌هایی است که احتمالاً مسوولیت تأمین امنیت این میدان هوایی را برعهده خواهد گرفت.

هشت صبح می افزاید: 

حالا که نیروهای دولتی افغان در جنگ با گروه شورشی طالبان تنها گذاشته شده‌اند، بهتر است که دولت روی آماده‌گی‌های بیش‌تر برای رویارویی با این گروه کار کند. روند صلح یک روند به شدت شکننده است و فعلاً امید نمی‌رود که این روند نتیجه فوری به دست دهد. متأسفانه جنگ تنها گزینه‌ای است که در حال حاضر در برابر دولت قرار دارد. با توجه به این‌که گروه طالبان از موضع زور و پیروزی صحبت می‌کند، بعید است که دیپلماسی صلح بتواند از شدت این جنگ در کوتاه‌مدت بکاهد. از این‌رو، دولت باید برای رویارویی با این واقعیت تلخ و غلبه بر چالش‌های پیش‌رو، کمرش را محکم ببندد و آستانه مقاومت خود در برابر طالبان را بالا ببرد.

و مقابله ی گروه هفت با چین، آیا افغانستان میدان جنگ نیابتی می شود عنوان سرمقاله ی روزنامه ی صبح کابل است که در آن چنین آمده است:

زمانی که چین می‌خواهد با ارتباط زمینی و طرح کمربند اقتصادی ابریشم، هژمونی خود را در جهان گسترش بدهد، طبیعی است که کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان، از لحاظ ژیوپولتیک جایگاه حساسی دارند و به همین منظور، وصل‌شدن چین به بدخشان و سپس امتداد جاده‌ی ابریشم به ایران، چین را به اکثریت کشورهای افریقایی و اروپایی وصل خواهد کرد؛ رخدادی که به شدت گروه هفت و سران ناتو را نگران کرده است. در این بازی، افغانستان جایگاه ژیوپولییتکی حساسی یافته است و به هیچ‌وجه سران ناتو بی‌خیال این کشور نخواهند شد. اگر سران ناتو و امریکا، افغانستان را ترک کنند، افغانستان می‌تواند به راحتی به دامن چین و روسیه پناه ببرد. افغانستان، برای چین و روسیه که ظاهرا متحدهای جدید هم استند، امر حیاتی به نظر می‌رسد و این دو کشور نیز، تلاش دارند حضور اقتصادی و سیاسی‌شان در افغانستان را گسترش دهند؛ مسئله‌‌ای که سران ناتو و گروه صنعتی هفت به شدت علیه آن استند. افغانستان، می‌تواند چین را به آرزویی برساند که به نفع کشورهای هم‌پیمان «گروه هفت» و «ناتو» نیست.

در پایان صبح کابل می افزاید :گروه هفت و سران ناتو، تلاش خواهند کرد که افغانستان را به هر روشی ناامن کنند تا چین و روسیه به آن‌ چه می‌خواهند، نرسند. آوازه‌ی خروج ناتو، طرح ناامن‌سازی را به خوبی به اجرا گذاشته است. حرف دیگر این است که این گروه‌ها با وجود ناامن‌سازی، هرگز افغانستان را ترک نخواهند کرد؛ چرا که در صورت نبود این کشورها، مدیریت افغانستان باز هم به دست چین خواهد افتاد و چین به آروزی دیرینه‌ی خود خواهد رسید.امریکا، تلاش خواهد کرد از یک سو افغانستان را کمک و از سویی، آن را ناامن نگه دارد. این کشور، ساختار امنیتی‌اش در افغانستان را هم‌چنان حفظ خواهد کرد تا خار چشم چین بماند. سیاست‌مداران و نظامیان امریکایی، با ایجاد بهانه‌های مختلف سیاسی و نظامی، حضور این کشور در افغانستان را توجیه خواهند کرد. در صورت مقابله‌ی چین و امریکا، افغانستان، میدان جنگ نیابتی کشورهای قدرت‌مند نظامی و اقتصادی جهان خواهد شد؛ میدانی که ممکن جنگ جاری در آن، تا دهه‌ها ادامه پیدا کند.