Pars Today

بیشتر روزنامه های امروز - نهم اسد - چاپ کابل سرمقاله های خود را به حملات اخیر طالبان در مناطق مختلف افغانستان اختصاص داده و از افزایش تخریب زیرساخت ها و تلفات غیرنظامیان ابراز نگرانی کرده اند.

طالبان چه می کنند عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است :

روایت تغییر طالبان اگر درست می‌بود، جنگ‌‌جویان این گروه با این حجم از نفرت، خشونت و کینه‌توزی با اماکن عمومی، ملکیت و دارایی مقامات، غیرنظامیان و گروه‌های متفاوت جامعه برخورد نمی‌کردند. بسیاری از سیاستمداران و مقامات و نظامیان حکومت که از دوران امارت اسلامی نفرت و کینه در دل داشتند، آرام آرام به صلح و بخشش روی آوردند.

اطلاعات روز می افزاید : 

طالبان نمی‌دانند که با انتقام‌جویی و کینه‌توزی، زخم‌های تازه و بی‌پایان دیگر را باز می‌کنند. زخم‌هایی که ربطی به حکومت و قدرت ندارد. دفتر طالبان در قطر و فرماندهی این گروه در کویته باید جلو خودسری و خشونت جنگ‌‌جویان‌شان را بگیرند. اگر چنین نشود، جنون خشونت از انتقام‌جویی از مقامات حکومتی و ساختمان‌های دولتی بسیار فراتر خواهد رفت. مادامی که جنگ است و سلاح، جنگ‌‌جویان طالبان برای قساوت و بی‌رحمی تشنه‌تر خواهند شد. و آثار و نتایجی که از آن برجا می‌ماند، بی‌شمار و جبران‌ناپذیر خواهد بود.

آمار تلفات غیر نظامیان تکان دهنده است عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است :

آمارهایی که هفته گذشته در پیوند به تلفات غیرنظامیان در کشور منتشر شد، تکان‌دهنده است. وزارت دولت در امور صلح در هفتم اسد اعلام کرد که در پی حملات گروه طالبان در جریان چهار ماه گذشته، بیش از دو‌ و نیم هزار غیرنظامی کشته شده‌اند. این وزارت رقم زخمیان افراد ملکی در این مدت را بیش از سه ‌هزار نفر گزارش کرده است. هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان نیز در هشتم اسد گفت که در جریان دو هفته گذشته تنها در ولایت جنوبی قندهار ۷۰۰ غیرنظامی کشته و زخمی شده‌اند.کمیسیون مستقل حقوق بشر در پی تحقیقاتی تأیید کرده است که گروه طالبان در ولسوالی اسپین‌بولدک ولایت قندهار مرتکب نقض حقوق بشردوستانه بین‌المللی و جنایت جنگی شده است. دولت پیش‌تر ادعا کرده بود که افراد طالبان در ولسوالی اسپین‌بولدک ۱۰۰ غیرنظامی را از خانه‌های‌شان بیرون و تیرباران کرده‌اند. گروه طالبان این ادعا را رد کرده است.

هشت صبح می افزاید :

جامعه جهانی باید با درک انگیزه‌های دولت و طالبان برای جنگ و اختلافات عمیق در مواضع دو طرف، توصیه‌ها و هشدارهایش را اجرایی کند. اما پیش از آن ضرورت است که این توصیه‌ها و هشدارها طبقه‌بندی و در دوره‌های مختلف زمانی باید به اجرا گذاشته شود. هم‌چنان جامعه جهانی به وعده خود برای میانجی‌گری بین طرف‌های جنگ جامه عمل بپوشاند. در غیر این صورت، جنگ در افغانستان با تمام برهنه‌گی آن ادامه خواهد یافت و در کنار افزایش تلفات غیرنظامیان، سیل آواره‌گان باعث درد سرهای تازه‌ای برای همسایه‌ها و کشورهای اروپایی خواهد شد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان طالب برای جنگ ساخته شده نه صلح چنین نوشته است :

طالب، با پیش‌روی در مناطق روستایی، دچار این توهم شده که می‌تواند وارد شهرها شود و مردمی را که دو دهه شد اندکی نفس راحت کشیده اند، برده و فرمان‌بردار خود کند. ایستادگی مردم در شهرها و تلفاتی که در ماه‌های اخیر به این گروه وارد شد، این را برای طالب روشن کرد که اگر به صلح تن ندهد، راه به جایی نخواهد برد. مصاحبه‌ی اخیر یکی از نمایندگان و سخن‌گویان طالبان در یکی از رسانه‌های خارجی، بیان‌گر این بن‌بست نظامی بود. عباس‌ استانکزی، عضو هیئت این گروه، در این مصاحبه گفته بود که به حقوق زنان، آزادی‌های سیاسی-مدنی و دیگر دست‌آوردهای امروزی مطابق با قوانین اسلامی پابند است و علاقه‌ای به تسخیر شهرها از راه نظامی ندارد.

در پایان صبح کابل می افزاید :

حالا، نوبت به دولت رسیده که کارت خودش را رو کند. اگر دولت نتواند از این فرصت، استفاده‌ی لازم را ببرد، بدون شک، افغانستان دچار یک جنگ بدون راه حل و دوام‌دار خواهد بود. دولت که پشتوانه‌ی نظامی و سیاسی ده‌ها کشور را با خود دارد، می‌تواند با تشویق کشورها علیه طالبان، وضعیت را برای این گروه دشوار کند. اگر طالب به اثر فشارهای بیرونی وادار به نشستن پای میز مذاکره نشود، این گروه با این که از جنگ ممکن خسته شده باشد؛ اما تن به صلح نمی‌دهد. جامعه‌ی جهانی و کشورهای هم‌کار با افغانستان که طالبان نیر در برخی از این کشورها دعوت شده اند، باید مسئله‌ی تروریزم در منطقه‌ را جدی گرفته و ادامه‌ی صحبت و گفت‌وگو با این گروه را، مشروط به پذیرش دست‌آوردهای دو دهه‌ی اخیر بداند.