مطبوعات کابل 12 اسد: دولت اشرف غنی اعتبار خود را برگرداند

بیشتر روزنامه های امروز چاپ کابل در سرمقاله های خود با اشاره به سخنان دیروز اشرف غنی از دولت خواسته اند فرصت های از دست رفته برای ترمیم روابط میان دولت و ملت افغانستان را جبران کند تا گروههای مخالف به صلح تن دهند.

 روزنامه  اطلاعات روز در سرمقاله ای تحت عنوان" تهدید فروپاشی روند صلح ، هنوز هم توپ در میدان طالبان است" چنین نوشته است :

سخنرانی رییس‌‌جمهور غنی در شورای ملی، عملا از کنار گذاشته‌شدن مذاکرات صلح و داغ‌شدن تنور یک جنگ سراسری خبر می‌دهد. اگر وضعیت به همین منوال به پیش برود، تهدید فروپاشی کامل روند صلح و سقوط افغانستان به یک جنگ و زورآزمایی تمام‌عیار و با تمام نیرو، به‌صورت باالفعل فعال خواهد شد.اعلام بسیج ملی توسط رییس‌‌جمهور غنی فارغ از این‌که با چه گستردگی و وسعتی در میدان عمل اجرایی خواهد شد، واردشدن به فازی است که انتهای آن ممکن است به فروپاشی روند صلح و یک جنگ سراسری و لجام‌گسیخته تبدیل شود. هیچ طرف از اطراف دخیل در منازعه‌ی افغانستان نمی‌تواند حکومت رییس‌‌جمهور غنی را متهم کند زیرا حکومت و مردم افغانستان ماه‌ها در برابر طالبان از انعطاف و صبوری کار گرفت اما طالبان نه‌تنها به این انعطاف و صبوری واکنش متناسب و شایسته نشان ندادند که با دو برابر توان، بر خشم، خشونت، جنگ، حمله و خونریزی متمرکز شدند.

اطلاعات روز می افزاید :

واقعیت این است که هنوز هم توپ در میدان طالبان است. هنور برای نجات روند صلح افغانستان از کام فروپاشی، فرصت و زمینه باقی‌ست. طالبان باید دست از طرح ناکام و خونبار فتح افغانستان و دریافت سند تسلیمی از دولت و مردم افغانستان بردارند. افغانستان ممکن است به یک ویرانه‌ی تمام‌عیار و سرزمین مردگان، بیوگان، آوارگان، معلولان و یتیمان تبدیل شود اما به سرزمین مفتوحه‌ی طالبان یا کشور یک‌دست بدون طالب تبدیل نخواهد شد.

و "اعتبار از دست رفته حکومت اعاده شود" عنوان سرمقاله روزنامه آرمان ملی است که در آن چنین آمده است :

طالبان قصد دارند تمام قدرت را در کشور بدست گیرند و به همین منظور به اعلامیه های کشور ها و سازمان های بین المللی توجه ندارند و مغرورانه به جنگ و خون ریزی شان ادامه می دهند و همه را نگران ساخته اند.این سبب شده است که رهبران سیاسی اختلاف های شان را کنار بگذارند ،به هم نزدیک شوند ، راه های دفاع از کشور و مقابله با طالبان را بررسی کنند و اظهار همدلی و همکاری کنند.اما موضوع قابل تأمل این است که هنوز هم مردم و گروه های سیاسی به رهبران حکومت باور کامل ندارند و فکر می کنند حکومت باز می خواهد از آنها به عنوان یک ابزار استفاده کند آن هم نه برای منافع ملی و تهدیدی که متوجه کشور است بل که برای دوام قدرت.این بی باوری نسبت به حکومت و رهبران آن از آنجا ناشی می شود که در این چند سال توقعی که مردم از حکومت آقای غنی داشت بر آورده نشد . یک تیم چند نفره تمام صلاحیت ها و امتیازات دولتی را در انحصار گرفتند ، به دیگران و بیرون از تیم و دسته شان توجه نداشتند و تنها به خود و حلقه خود فکر می کردند و بس.

آرمان ملی می افزاید :

حال که طالبان همه را تهدید می کنند و ضرورت به بسیج ملی و مقاومت در برابر هراس افگنان احساس می شود باید رهبران حکومت برای جبران عملکردهای منفی شان و بدست آوردن اعتبار و باور مردم، اصلاحات را از خودشان آغاز کنند و در عمل نشان بدهند که حکومت از گذشته ها پشیمان است و می خواهد صفحه جدیدی را میان مردم، گروه های سیاسی و حکومت باز کند.برای رسیدن به این مأمول آقای غنی باید یک خانه تکانی را در دستگاه دولت آغازکند و آن عده از مقاماتی که از نظر مردم بسیار منفور اند را برکنار کند و در عوض، افرادی خوشنام و صادق را به ویژه در نهادهای امنیتی بگمارد.تا این اصلاحات در دستگاه دولت به وجود نیاید مردم به حکومت و رهبران آن اعتماد نخواهند کرد و اعتبار از دست رفته شان اعاده نخواهد شد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان "جنگ شعار نه، عمل می طلبد" چنین نوشته است :

حرف‌های روز گذشته رییس‌جمهور غنی در جلسه‌  فوق‌العاده‌ شورای ملی، در اوج ناامیدی جنگ، امید تازه‌ای را خلق کرد. هرچند، پیش از این نیز چنین حرف‌هایی از آدرس آقای غنی و برخی سیاست‌مداران از دارودسته‌ی ارگ شنیده شده که بیش‌تر جنبه‌ی شعاری داشته و در عمل حرکتی دیده نشده است؛ اما حرف‌های روز گذشته غنی، به دلیل این که در یک جلسه‌ی فوق‌العاده، با حضور نمایندگان مردم در هر دو مجلس و وضعیت حساسی بیان شده، این امیدواری را خلق کرده که سرانجام، دولت چوب سیاست منفعلش را خورده و دست به کار شده است تا اشتباه‌های غیرقابل جبرانش را، جبران کند.شرایط، در حدی حساس است که دیگر فرصتی برای تکرار اشتباه نیست. سیاست‌مداران حکومتی که پیش از این با اشتباه‌های استراتژیک پی‌درپی، بسترساز رسیدن به این وضعیت بودند، باید بدانند که هنوز اندک فرصتی برای جبران اشتباه هست و اگر درسی از اشتباه‌های گذشته‌ی شان نگرفته باشند، نفرین تاریخی وضعیت به‌وجودآمده، سال‌ها پس از مرگ شان نیز آن‌ها را رها نخواهد کرد.

در پایان صبح کابل می افزاید :

غنی، هرچند در جلسه‌ی دیروز شورای ملی، توان و شهامت این را نداشت که اعتراف کند؛ اما سعی کرد به نوعی با اشتباه‌خواندن پروسه‌ی صلح، بر این اعتراف کند که نرمش در مقابل طالبان نتیجه ندارد و نمی‌تواند این گروه را به میز گفت‌وگو بکشاند. اگر غنی زیاد نه، اندکی بر حرف‌هایی که به زبان آورد، صادق باشد، هنوز فرصت مدیریت اوضاع وجود دارد و به قدر کافی در دولت نیرو و توان نظامی هست که طالبان را سرکوب و وادار به صلح کند. اگر طالبان در این شرایط به شکست نظامی برسند، سربازان آواره‌ی این گروه که با خروج ناتو، جهاد برای شان بدون توجیه می‌ماند، سلاح‌های شان را به زمین گذاشته و به دولت خواهند پیوست. انگیزه‌ای که امروز برای طالبان در میدان جنگ سرباز می‌فرستد، رسیدن به بهشت نه که پیروزی دنیایی است؛ چون، طالبان این تصور را به سربازان شان داده اند که در حال پیروزی و سقوط دولت استند.