Pars Today

دراین برنامه به "میر نوروزی" یا امیر بهاری به عنوان یکی از رسومات نوروز اشاره شده است.

مراسم «میر نوروزی» یا «امیر بهاری» از جمله آیین های نمایشی است که پس از روز عید نوروز در اولین چهارشنبه سال در یکی از میدانهای بزرگ شهر برگزار می‌شده است. در اولین چهارشنبه سال نو - گروهی از مردم شوخ طبع و زنده دل شهرها و روستاها به دنبال یک رسم قدیمی‌به دور هم جمع می‌شوند. آنها از میان شوخترین و بذله‌گوترین و درعین حال زیباترین یا زشترین جوانان - شخصی را برای مدت سیزده روز ابتدای سال به عنوان حاکم انتخابی مردم بر می‌گزینند. و به او عنو ان میر نوروزی یا امیر بهاری اعطا می‌کردند. اعیان و اشراف لباسهای عالی و جواهرنشان، تاج مرصع، کمربند و بازو بند شاهانه، اسب و چکمه و شمشیر و خنجر و اسلحه‌های گرانبهای خود را در اختیار امیر بهاری می‌گذاشتند. اهالی شهر هرچه اسب و زر و زیور و وسایل تزئین و تشریفات داشتند برای اجرای مراسم جشن به عنوان امانت در اختیار مسئول مراسم میر نوروزی می‌گذاشتند. مردم به این حاکم، همچون یک حاکم واقعی احترام می‌گذارند و اوامرش را هرچه باشد اجرا می‌کنند. در این مراسم که از اولین چهارشنبه سال نو آغاز می‌شود میرنوروزی در هنگام طلوع آفتاب به تخت می‌نشیند و شخصی بااحترام و ادب همکاران حکومت چند روزه او را معرفی می‌کند که این همکاران عبارتند از:

کهن وزیر که از میان پیران نکته دان و شوخ طبع انتخاب می‌شود، وزیر دست راست امیر که احکام منطقی صادر می‌کند و وزیر دست چپ امیر که فرمان های مسخره و عجیب می‌دهد فرد دیگر میرزاست که سمت دبیری و وقایع نگاری را به عهده دارد و دلقک که لباسی از پوست حیوانات می‌پوشد و سخنان مسخره و طنزآمیز می‌گوید و اداهای خنده آور درمی‌آورد. دیگر عوامل، شامل؛ خدمتگزاران،زندانبانان، مطربان و آوازه خوانان هستند. حکایت کرده اند که در گذشته‌های دور، میر نوروزی در مدت کوتاه اقتدار خود، زندانیان بی گناه را آزاد می‌کرد و خانواده‌هایی را که با هم اختلاف داشتند، آشتی می‌داد و مردم را مجبور می‌کرد تا اطراف خانه خود را تمیز و مرتب کنند. میر نوروزی در تمام مدت حکومت که بین 3 تا 15 روز است حق ندارد بخندد یا حتی لبخند بزند چراکه به محض یک تبسم، دوره حکومتش به پایان می‌رسد و عزل می‌شود. تمام کار دلقک نیز خنداندن میر نورزوی و عزل اوست.

ایام بهاریتان به کام.