نوروز ایرانی(8)
پوشیدن لباس نو در جشن نوروز از رسوم دیرینه ایرانی است. در ادامه از این رسم با شما سخن می گوییم.
پوشیدن لباس نو در آیینهای نوروزی، رسمی کهن در ایران است که از طبیعت اخذ شده است، چرا که ایرانیها از سبز شدن درختان و نو شدن چهره زمین یاد گرفتهاند که با آمدن بهار، لباس نو بپوشند و آن را دارای شگون، شادمانی و آرامش میدانند.
تهیه لباس برای تحویل سال، فقیر و غنی را به خود مشغول میدارد. در گذشته توجه به تهیدستان و زیردستان برای تهیه لباس نوروزی به ویژه برای کودکان، رسمی در حد الزام بود. در همین رابطه خلعت دادن پادشاهان و امیران در جشن نوروز برای نو پوش کردن کارگزاران و زیردستان، امری رایج بود. ابوریحان بیرونی می نویسد:
«رسم ملوک خراسان این است که در این موسم به سپاهیان خود لباس بهاری و تابستانی میدهند.»
مورخان و شاعران از خلعت بخشیدنهای نوروزی سخن گفته اند. سفرنامه نویسان دوره صفویه و قاجاریه نیز در شرح و وصف جشنهای نوروزی از لباس های فاخر مردم فراوان یاد کردهاند. شاردن ( Jean Chardin) فیلسوف و جهانگرد فرانسوی در سیاحت نامه خود مینویسد: «ایرانیان برای نوروز نام های مختلفی نهاده اند از آن جمله آن را "عید لباس نو" میخوانند. چون هر کس هر اندازه ای نادار باشد در این جشن یک دست لباس نو به تن میکند و افراد متمکن در ایام عید هر روزی ملبوس دیگری در بر مینمایند.»
خرید لباس نو و برخی وسیله هایی که فرسوده شده و به مناسبت نوروز نیاز به"نو"ساختن دارد، رقم عمده هزینههای فصلی و گاه سالانه خانوادهها را تشکیل می دهد. بسیاری از خانوادهها که در سوگ یکی از نزدیکان لباس سیاه پوشیدهاند، به مناسبت نوروز به ویژه هنگام تحویل سال لباسی دیگر میپوشند.
امروزه هم در روزهای پیش از نوروز در خانوادهها، محلهها، مدرسهها و سازمانهای نیکوکاری رسم است که برای کودکان نیازمند لباس تهیه کنند. این کار نیک پیش از آن که برای کمک و همراهی باشد برای لباس نو پوشاندن به کودکان در جشن نوروز است.