Pars Today

"هروقت از نقص بگذری فایده است"،"نقش معادن در دورنمای اقتصادی افغانستان" و" آیا عملیات پاکسازی متوقف شده است؟"،عناوین مهمترین مطالب منتشر شده در مطبوعات چاپ امروز کابل است که در ادامه می خوانید.

روز نامه ماندگار در سرمقاله ی تحت عنوان هروقت از نقص بگذری فایده است چنین نوشته است.

روز گذشته منابعی در شورای عالی صلحِ افغانستان اعلام کردند که این شورا دیگر بودجه‌ ای برای ادامۀ فعالیت ندارد. به گفتۀ این منابع، شورای صلح هیچ بودجه‌ ای برای پرداخت حقوقِ کارمندان و مصارفِ خود ندارد. از همین‌رو گفته شده است که آقای غنی دربارۀ چگونگی فعالیتِ این شورا با کشورهای تأمین‌کننده گفت‌وگو و رای‌زنی خواهد کرد.

برداشتِ غالب این است که کشورهای تمویل‌کننده به‌دلیلِ نداشتن دستاوردِ ملموس و صرفاً مصرفی بودنِ این نهاد، حمایتِ مالی ِخود را قطع کرده‌اند.این خبر شاید برای کارمندانِ این شورا و به‌ویژه برای کسانی که از این آدرس بهره‌ها و امتیازها جسته‌اند، تلخ و ناگوار باشد؛ اما مسلماً برای مردم افغانستان که حدود هفت سال است از یک‌طرف شاهد جنگ و ویران‌گریِ طالبان اند و از سوی دیگر شاهد پاداش‌ها و نوازش‌هایِ بی‌اندازه در حقِ کسانی که نامِ طالب را با خود حمل می‌کنند؛ خبری خیر با تأخیری فراوان است!

نویسنده می افزاید:

با این اوصاف، خبرِ قطعِ بودجۀ شورای عالی صلح را به فالِ نیک گرفته و به جناب رییس دولت وحدتِ ملی صمیمانه پیشنهاد می‌کنیم که هیچ تلاشی برای قناعتِ کشورهای تمویل‌کننده به حمایت از این نهاد به خرج ندهد. طالب، داعش و امثالهم پدیده‌های استخباراتی‌اند که از بیرون هدایت می‌شوند؛ پس به‌جای دادنِ معاش‌های دالریِ سنگین به کارمندان شورای صلح و باج‌دهی به طالب‌نمایانِ نقاب‌دار، آذوقه و شاجورِ سربازان امنیتی را پُر و پیمان بسـازید!

در همین حال روزنامه ی افغانستان در سرمقاله ای تحت عنوان نقش معادن در دورنمای اقتصادی افغانستان چنین آمده است.

افغانستان یکی از کشورهای است که دارای معادن و منابع طبیعی فراوان است. اما متاسفانه تا کنون نتوانسته از معادن و منابع طبیعی خود برای توسعه و خودکفایی اقتصادی استفاده کند. معادن و ذخایر زیر زمینی یکی از اساسی ترین پایه های اقتصاد هر کشوری است و برای رشد و خودکفایی اقتصادی نقش حیاتی دارد.

حکومت افغانستان به دلیل سالها جنگ و تداوم خشونت تا کنون نتوانسته است معادن و منابع طبیعی کشور را بصورت درست مدیریت کند و از آن بهره لازم را ببرد. استخراج غیرقانونی و قاچاق معادن یکی از موضوعاتی است که همواره نگران کننده بوده، اما حکومت افغانستان تاکنون نتوانسته است مانع استخراج غیرقانونی و قاچاق معادن کشور شود.

اکنون معاون دوم رئیس جمهور می گوید که حکومت وحدت ملی مصمم است که دست خائین را از معادن افغانستان کوتاه کند و با آوردن اصلاحات در قانون معادن و مسلکی سازی سیستم تدارکات و تقرری های وزارت معادن، فساد در سکتور معادن را کاهش دهد و از معادن برای رشد و خودکفایی اقتصادی استفاده کند.

روزنامه افغانستان در ادامه می افزاید:

اقتصاد کنونی افغانستان وابسته به کمک های مالی جامعه جهانی است، اما برای رسیدن به خودکفایی اقتصادی، نیاز است که به اهمیت منابع طبیعی و معادن در دورنمایی اقتصادی کشور توجه جدی شود. 

حکومت افغانستان نمی تواند در طولانی مدت به کمک های جهانی وابسته بماند و باید برای تامین نیازمندی های اقتصادی خود برنامه و طرح استراتژیک و بلند مدت داشته باشد و باید در این راستا به سکتور معادن و منابع طبیعی اولویت داده شود.طبق اظهارات معاون دوم رئیس جمهور، مخالفین مسلح دولت افغانستان از طریق قاچاق معادن نیازمندی های مالی شان را تامین می کنند و در برابر مردم و نیروهای امنیتی کشور می جنگند.

این امر نشان می دهد که دسترسی به معادن افغانستان یکی از عوامل ناامنی در بخش های از کشور است. مخالفین مسلح دولت و گروه های تروریستی تلاش می کنند که ولایاتی را که دارای معادن و منابع طبیعی هستند، ناامن سازند تا بتوانند معادن را بصورت غیرقانونی استخراج و قاچاق کنند و با درآمدهای اقتصادی آن خود را تجهیز کنند.

حکومت افغانستان باید تلاش کند که توجه سرمایه گذاران داخلی و خارجی را در بخش معادن جلب کند و مشکلات امنیتی که مانع استخراج قانونی معادن کشور می شود، برطرف سازد.

همچنان روز نامه آرمان ملی در سرمقاله ی تحت عنوان آیا عملیات پاکسازی متوقف شده است؟چنین پرداخته است.

با حلول سال جدید و آمدن بهار، هوا روزتا روز گرمتر می شود و هر چند فصل های خوبی را در پیش رو داریم ولی این فصل ها یک بدبختی دیگری را نیز برای مردم ما در دامن دارد و آن این است که جنگ ها در کشور آغاز می شود و شدت می یابد و از این رهگذر مردم در نگرانی و هراس بسر می برند.

در افغانستان از چهل سال بدینسو تابستان و بهار فصل هایی اند که در آن جنگ ها شدت میابند زیرا مخالفین مسلح دولت فرصت آن را پیدا می کنند تا هنگام سختی اوضاع و شکست در جبهات جنگ، روانه ارتفاعات کوه ها شوند و در آن جا برای حمله و تهاجم آماده گی بگیرند.

از این جاست که ضرور است تا در این رابطه به نگرانی ها و هشدار هایی اشاره داشته باشیم که مردم اینجا و آنجا نقل می کنند و نشان دهنده آن است که آنان برای امروز و فردای کشور خویش اندیشه دارند و از این که جنگ ممکن است شدت پیدا کند، در تشویش بسر می برند. به راستی هم نشانه هایی از تحقق این نگرانی های مردم به واقعیت در برخی از مناطق کشور به مشاهده می رسد.

آرمان ملی می افزاید:

در میان همه ولایات کشور هستند شماری از ولایت ها که در آن ها میزان تهدید های امنیتی فراوان است و حتی بیم آن میرود که طالبان مراکز برخی از آنها را اشغال کنند. از یاد نبریم که در دو سال گذشته طالبان توانستند دو بار مرکز ولایت کندز را از چنگ نیرو های دولتی بیرون و از این رهگذر آسیب های فراوانی را به نیرو های دولتی و دستگاه دولت وارد کنند.

طالبان همین اکنون نیز در کمین گاه های شان در پشت دروازه های شهر کندز و لشگرگاه ولایت هلمند نشسته اند. اگر جنگی در این دو منطقه صورت بگیرد، به دلیل کم توجهی های دولت در این راستا ممکن است هردو شهر به دست طالبان سقوط کند. ولایت های سرپل و فاریاب از ولایت های دیگری است که در شمال کشور گرفتار بد امنی و آماد گی های طالبان برای رخنه در آنجا می باشند.

 ما باور داریم که اگر زیر کاسه نیم کاسه یی نیست باید از همین اکنون که وضعیت اقلیمی و اراضی برای جنگیدن مهیاست باید این نیرو ها دست بکار شوند و مجال پیشگام شدن را از دشمن بگیرند که در این صورت کامیابی نیز از آن آنان خواهد بود.