Pars Today

بخش فارسی رادیو رژیم صهیونیستی روز چهارشنبه 20جوزا/دهم ماه مه 2017، بعد از 59 سال به کار خود پایان داد. رادیوی دروغ پراکنی که سالها با جعل اخبار و تحریف واقعیت، امواج مسمومی را منتشر می کرد. در ادامه نگاهی به دلایل این خاموشی خواهیم داشت.

   بخش فارسی‌زبان رادیو رژیم صهیونیستی، در سال 1337خورشیدی (1958.م) و از دل سرزمین‌های اشغالی به مدیریت یک یهودی ایرانی تبار با هدف زدن پلی بین ایران و رژیم صهیونیستی، راه اندازی شد. این رادیو بعدها زیرمجموعه‌ سازمان کل رادیو و تلویزیون رژیم صهیونیستی شد و تحت نظارت این نهاد فعالیت خود را ادامه داد . نهادی که مدیرعامل آن به صورت یک دوره پنج ساله و توسط کابینه رژیم صهیونیستی انتخاب می‌شود و متشکل از چند شبکه تلویزیونی و چند ایستگاه رادیویی است.

اکنون بعد از چند دهه فعالیت، بخش فارسی این رادیو خاموش شده و در بیانیه‌ای که حدود ده روز قبل بر روی صفحه اول سایت آن منتشر شده، آمده است: "مجلس اسرائیل این هفته بحث‌های سه ساله خود را سرانجام به پایان برد و اعلام کرد تمامی سازمان ملی رادیو و تلویزیون اسرائیل که 81 سال برپا بود و حتی کار آن حدود دوازده سال قبل از استقلال اسرائیل آغاز شده بود، منحل شود تا تشکیلات جدید به‌زودی جای آن را بگیرد. نظر به این وضعیت، بخش فارسی رادیو اسرائیل مانند تمامی زبان‌های دیگر، از جمله شبکه‌های عبری و عربی، ناچار شد که چهارشنبه، برنامه پایانی خود را ارائه کند." اشاره این اطلاعیه به قانونی است که ژوئیه 2014 در مجلس رژیم صهیونیستی تصویب شده و طبق آن مقرر شده بود سازمان ملی رادیو و تلویزیون رژیم صهیونیستی و همه بخش‌های آن منحل شود. با این حال اجرای این قانون تا امسال به تعویق افتاده بود و چهارشنبه گذشته این تصمیم اجرایی شد و کل این سازمان و مجموعه‌های تابعه آن منحل شدند.

شبکه خبری "العالم" روایت جالبی از نحوه این انحلال دارد. خبرنگار العالم از بیت‌المقدس گزارش کرده که مجری خبر شامگاهی شبکه یک تلویزیون اسرائیل در حالی که (به ظاهر) گریان بود، اعلام کرد این آخرین بخش خبر شامگاهی است که از این شبکه پخش می‌شود. روزنامه صهیونیستی "هاآرتص" در پایگاه اینترنتی خود اعلام کرده بود مسئولی رسمی که برای نظارت بر انحلال سازمان رادیو تلویزیون تعیین شده، دستور تعطیلی شبکه یک را از صبح روز چهارشنبه صادر کرد. به این ترتیب شبکه یک تلویزیون رژیم صهیونیستی کاملاً تعطیل شد و شبکه‌های رادیویی فقط موسیقی پخش خواهند کرد.گویا طبق قانونی که مجلس رژیم صهیونیستی تصویب کرده، قرار است مؤسسه دیگری به نام سازمان پخش عمومی، جایگزین سازمان منحل شده رادیو و تلویزیون ملی شود. البته صفحه اینترنتی بخش فارسی رادیو اسرائیل، با ناامیدی نسبت به تشکیل این موسسه، در چند عبارت مبهم و کلی، ابراز امیدواری کرده است که در آینده دوباره مخاطبان خود را همراهی کند !

  مرور رویدادهای اخیر در درون حکومت رژیم صهیونیستی نشان می دهد که این ماجرا موجب بروز اختلاف بین بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی  و موشه کحلون وزیر دارایی کابینه او شده است. نتانیاهو تهدید کرده بود در صورتی که این مشکل حل نشود، خواستار برگزاری انتخابات پیش از موعد خواهد شد ولی اواخر مارس توافقی به دست آمد که بر اساس آن به سازمان جدید اجازه داده می شود کار خود را آغاز کند.

هدف اعلام شده از این طرح، پویا کردن بخش خدمات عمومی است که در برابر بخش خصوصی ضعیف شده است اما تحلیل گران می گویند تمایل نتانیاهو برای سیطره بر رسانه ها، عامل اصلی بروز بحران بین او و کحلون است. آنان معتقدند علت اصلی اقدامات کحلون به اختلافات و رقابت حزبی وی با نتانیاهو مرتبط است، به ویژه اینکه نخست وزیر این رژیم تلاش دارد شمار بیشتری از رسانه‎ها را تحت مدیریت مستقیم  خود قرار دهد.

اما آیا این رسانه ها تاکنون تحت مدیریت دولتی نبوده اند و به صورت خصوصی و مستقل فعالیت می کردند؟

اسناد تاریخی نشان می دهد که رادیو و تلویزیون رژیم صهیونیستی بر خلاف آنچه که در ظاهر بیان می کنند، ارگان کاملاً رسمی دولت جعلی و بیان کننده نظرات و سیاستهای حاکمان و غاصبان سرزمین های اشغالی است. تلویزیون رژیم صهیونیستی برای نخستین بار در ماه مه 1968 پخش برنامه‎های خود را آغاز کرد. برنامه اول پخش شده از این شبکه هم به پخش مستقیم مانور ارتش رژیم صهیونیستی در روز تاسیس این رژیم اختصاص داشت که در خیابان‌های قدس شریف برگزار شد.
پیش از این تاریخ، دیوید بن گوریون - از موسسان رژیم صهیونیستی - مواضع تند و سختگیرانه‎ای علیه پخش برنامه‌های تلویزیونی داشت و حتی تا جایی پیش رفته بود که برای تلویزیون از تعابیری همچون جن و ... استفاده می‎کرد. بن گوریون هرگز تا زمانی که فشارها علیه وی تشدید نشد و شبکه‎های تلویزیونی برای امنیت رژیم صهیونیستی ضروری تشخیص داده شد ، با راه اندازی آنها موافقت نکرد.
 اما با آغاز فعالیت شبکه‌های تلویزیونی تاکنون، اوضاع به گونه ای دیگر رقم خورد و درگیری و تنش‌های علنی و محرمانه میان صهیونیست های حاکم برای تحمیل سیطره شخصی و یا حزبی بر رسانه ها ادامه داشته است.
آخرین این مجادله ها نیز با توقف پخش کانال‌های زیر مجموعه اداره پخش اسرائیل  به 14 زبان مختلف (از جمله عربی و فارسی) علنی شد و همه متوجه شدند که درگیری ها  وارد مراحل جدی‌تری شده تا جایی که حتی برخی درباره خطر ایجاد بحران در ائتلاف  دولتی هشدار داده و احتمال فروپاشی آن را دور از ذهن ندانستند.

   کارشناسان رسانه و ناظران معتقدند علاوه بر درگیری های داخل کابینه و رقابت های حزبی در درون مجموعه سیاسی رژیم صهیونیستی، علل مهم تری در پس این تعطیلی رسانه ای وجود دارد. نظر سنجی ها نشان می دهد که رسانه‌های دولتی در سرزمین های اشغالی با وجود فراگیری و قدرت فراوان، جذابیت و سطح مخاطبان رسانه‌های خصوصی را ندراند و توان ورود به مسائل مهم و حساس جامعه همچون فساد، ارتشا و مفاسد اخلاقی را ندارند. این رسانه ها علاوه برآنکه مدام در پی تایید اقدامات دولتمردان رژیم صهیونیستی هستند، در اغلب موارد تحلیل ها و تفسیرهای نادرست و غیر واقعی از رویدادهای منطقه ای و جهانی ارائه می دادند و به تدریج همان اندک مخاطبان خود را نیز از دست داده اند. به عنوان مثال رادیوی فارسی زبان آن طی پنجاه سال گذشته، تنها با یک کارشناس به تفسیر درباره رویدادهای جمهوری اسلامی ایران دست زده و همان مواضع قدیمی و به دور از واقعیت را مدام تکرار کرده است. قطعاً از دیدگاه رسانه ای نیز نمی توان به این نوع عملکرد ادامه داد و با وجود عدم موفقیت در جذب مخاطب و شکست در اهداف رسانه ای و سیاسی، چاره کار را در تعطیلی دیده اند که شاید بهترین تصمیم گیری در شرایط کنونی این رسانه ورشکسته محسوب می شود .

یکی دیگر از دلایل این تعطیلی را می توان در صرف بودجه های هنگفتی دانست که مقامات رژیم صهیونیستی معتقدند هیچ سودی برای آنان در برنداشته و صرف آن کاملاً  بدون فایده بوده است. البته بودجه و هزینه رادیوی این رژیم از جمله اطلاعات محرمانه بوده اما کارشناسان معتقدند که بودجه‏ هاى اختصاص یافته به آن بسیار  قابل توجه بوده و بودجه تبلیغاتى این رژیم با بودجه نظامى آن در سال 2011 .م برابرى مى ‏کند و بخش عمده آن صرف رادیو و تلویزیون می شود .

 جالب است که بدانید این رادیو طی سالهای گذشته، شعارى ‏ترین رسانه شنیدارى لقب داشت  تا آنجا که حتى در لحن و نحوه بیان و ایراد سخن ، گاهى کارش به فریاد و داد و بیداد هم مى ‏کشید. به کارگیرى القاب و کلمات توهین آمیز نیز از جمله شیوه‏ هاى دیگر این رادیو در برخورد با دیگران بود  به طورى که اگر رسانه‏ های دیگر  به ظاهر برخى از آداب را رعایت مى ‏کردند اما این رادیو  در به کارگیرى  اسامى مربوط به  مقدسات مسلمانان و بزرگان ایران ، حد و مرزى برای بی ادبی قائل نبود .

علاوه بر آن به دلیل اینکه  غالب اخبار و مطالب رادیو رژیم صهیونیستی ،  فاقد منبع بود ،  از سوى رسانه‏ هاى جهان کمتر مورد استفاده قرار مى ‏گرفت . به عنوان مثال این رادیو بارها از قول دیپلمات‏ هایى در شوراى امنیت خبرپراکنى کرده که به دلیل دروغ بودن آن ، ذکرى از اسامى آنها به میان نمی آورد .  همچنین اخبار و گزارش ‏هاى داخل ایران را همواره بدون نام و نشان ذکر مى‏ کرد.

پس از رونق اینترنت و وجود کاربران بسیار در دنیا، "رادیو اسرائیل" نیز مبادرت به راه‏ اندازى سایت‏ هاى مختلف از جمله سایت فارسى‏ زبان کرد که البته به دلیل ضعف در ارائه مطالب مستند، مدتى نگذشت که با کمبود مراجعه کننده رو به رو و به تعطیلى کشیده شد. نکته شگفت‏ انگیز این بود که دلیل تعطیلى آن را کمبود بودجه ذکر کردند !  اما وقتى سایت دیگرى با عنوان "سایت وزارت امورخارجه" و با مدیریت مفسر بخش فارسی رادیو اسرائیل در تیرماه سال 1386 خورشیدی (2007) ( ده سال قبل ) راه ‏اندازى کردند معلوم شد که این جا به جایى ‏ها و تغییر عناوین براى فریب مخاطبان و جذب افراد جدید بوده است .

سخن آخر درباره تعطیلی رادیو رژیم صهیونیستی را از زبان شاعر بزرگ ایرانی خیام می گوییم که چه زیبا سروده است :

بهرام که گور می گرفتی همه عمر

دیدی که چگونه گور بهرام گرفت *

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

*( گور اول اشاره به گور خر و گور دوم قبر است )