مروری بر مراقبات ماه مبارک رمضان(15)
(last modified 1396-03-20T11:17:18+00:00 )
جوزا 20, 1396 15:47 Asia/Kabul
  • مروری بر مراقبات ماه مبارک رمضان(15)

اللَّهُمَّ إِنیِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ َ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ: خدایا به تو پناه می برم از اصرار بر گناه

در روایت آمده که حضرت رسول (صَ) به جابر بن عبدالله فرمود : اى جابر این ماه، ماه رمضان است، هرکه روزه بدارد روزش را، و به عبادت بایستد بخشى از شب اش را، و شکم و شهوت خویش را از حرام باز دارد، و زبانش را حفظ کند، بیروت می رود از گناهانش، همچون بیرون رفتن از ماه رمضان. جابر گفت: یا رسول اللّه چه نیکو است این حدیث که فرمودى! حضرت  فرمود : اى جابر! چقدر سخت است، این شرط هایى که گفتم!

رمضان کریم

گناه انسان را از قافله کمال، رشد و هدایت عقب نگه می‌دارد و به بیراهه می‌کشاند. بندگان خوب خدا، بطور معمول از انجام گناهان بزرگ (کبیره) خودداری می کنند، اما از آنجا که معصوم نبوده، گاهی مرتکب گناهان کوچک(صغیره) می شوند. و چون آن گناه را کوچک می شمارند، تصمیم جدی بر ترک آن نمی گیرند. در حالی که ادامه یا تصمیم بر آن گناه، بدون توبه و پشیمانی، اصرار بر گناه تلقی شده، و باید ازآن به خدا پناه برد. " اللَّهُمَّ إِنیِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ َ الْإِصْرَارِ عَلَى الْمَأْثَمِ: خدایا به تو پناه می برم از اصرار بر گناه"

 

اصرار بر گناهان صغیره، از مواردی است که برخی مؤمنین نسبت به آن بی توجه هستند، و نمی دانند که اصرار، یعنی باقی ماندن در گناهان صغیره، بدون توبه و ندامت، انسان را در معرض سقوط به گناهان کبیره قرار می‌دهد. درباره گناهان صغیره، امام رضا (ع) در روایتی تکان‌دهنده فرموده اند: " گناهان کوچک، زمینه گناهان بزرگ است. هر که در گناه کوچک از خدا نترسد، در گناه بزرگ هم از خدا نخواهد ترسید." یعنی اگر کسی در گناه صغیره گرفتار بی‌پروایی شد، در کبیره هم بی‌پروا می شود. لذا انسان مؤمن، باید مواظب گناهان صغیره و کوچک باشد، تا به آنها مبتلا نشود، و راه را برای گناهان بزرگ باز نکند.

پناه بردن به خدا از اصرار بر گناه

 

در آیه 135سوره مبارکه آل عمران خداوند ضمن معرفی متقین، یکی از صفات برجسته آنان را اصرار نکردن بر انجام گناه بر می شمارد، و می فرماید آنان کسانی هستند که وقتی گرفتار گناه می‌شوند، چه گناه کبیره و چه گناه صغیره، بلافاصله به یاد خدا می‌افتند، پس طلب مغفرت می نمایند، و بر آنچه انجام دادند، اصرار نمی‌ورزند ( ولم یصرّوا على ما فعلوا) یعنی هیچ گناهی بدون توبه و استغفار، در نامه عمل آنها باقی نمی ماند. 

 

در آیه بعد خداوند در بیان پاداش کسانی که بر گناهان کوچک خود اصرار نداشتند، می فرماید:" پاداش آنان، آمرزشى از جانب پروردگارشان است، و بوستانهایى که از زیر [درختان‏] آن جویبارها روان است. جاودانه در آن بمانند، و پاداش اهل عمل، چه نیکو است."

باشد که در این ماه مبارک رمضان ، خداوند توفیق توبه نصوح و پاک شدن پرونده اعمال از گناهان کوچک و بزرگ را به ما نیزعنایت کند. 

کلیدواژه