منشور آسمانی: قرآن از نگاه قرآن (18)
(last modified Tue, 13 Jun 2017 09:30:44 GMT )
جوزا 23, 1396 14:00 Asia/Kabul
  • منشور آسمانی: قرآن از نگاه قرآن (18)

باتوجه به آن که در آستانه شب قدر قرار داریم از شما التماس دعا داریم و شما را به شنیدن این برنامه دعوت می کنیم.

یکی از ویژگیهای قرآن این است که پیروان ادیان آسمانی مختلف مانند یهود و نصاری را به سوی پذیرش اصول مشترک و گفتگو های سازنده ومسالمت آمیز فرا میخواند. خدای بزرگ در این زمینه به رسول گرامی اسلام (ص ) اینگونه فرمان می دهد: "بگو : ای اهل کتاب بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما مشترک است و ( آن این است ) که جز خدا را پرستش نکنیم و ( هیچ ) چیز را با او شریک قرار ندهیم و گروهی از ما بعضی را به جای خدا ارباب انتخاب نکنیم. پس اگر این ( پیشنهاد منطقی ) روی گرداندند و آن را نپذیرفتند ، بگویید ما مسلمانیم." آل عمران / 64/    

گام دیگری که اسلام دراین راستا برداشته است تاحسن نیت و عمل خود را نشان دهد این است که کتب آسمانی آنان یعنی تورات و انجیل را مورد تصدیق قرار داده است وخداوند طی آیات متعددی قرآن را "مصدق" و"مُهَیمِن" برکتب آسمانی پیش از آن معرفی نموده است .از آن جمله قرآن مجید ، خطاب به اهل کتاب در ابتدای آیه 47 سوره نساء می فرماید :"ای کسانی که به شما کتاب آسمانی داده شد، به قرآنی که فرستادیم که مصدّق تورات و انجیل شماست ایمان آورید."

ولی این تصدیق به چه معنی است ؟ آیا قرآن نسخه های تورات و انجیلی را که در زمان نزول قرآن وجود داشت کاملاً تایید می نماید ؟ یا این که این تایید مربوط به برخی از جنبه های آن کتابهاست ؟ برخی به استناد به این آیه و آیاتی از این قبیل اظهار داشته اند که قرآن اصالت ودرستی کتب آسمانی موجود در زمان نزول قرآن را تصدیق می نماید و لذا نسبت تحریف به این کتابها نادرست است . اما این برداشت از آیات نادرست است، زیرا اولا بسیاری از معارف عرضه شده در قرآن در زمینه های توحید، نبوت و معاد، با محتویات تورات و انجیل سازگار نیست. ثانیا، خداوند طی آیاتی چند، وقوع تحریف در کتب آسمانی را متذکر شده و قطعاً پس از آن تحریف ها، قرآن دیگر نمی تواند تمام مطالب آن کتب را بپذیرد. ازاین گذشته ، قرآن مانند یک ناظر دلسوز ، برکتب آسمانی پیامبران پیشین نظارت دارد و نقاط قوت آنها را مطرح میسازد و پرده از چهره تحریف گران نیز برمی دارد خدا ازاین ویژگی اینگونه در ابتدای آیه 48 سوره مائده سخن می گوید :" وما این کتاب را به حق برتو فرو فرستادیم که تصدیق کننده و ناظر بر کتابهایی است که پیش از آن ( از سوی خدا فرستاده شده ) بودند " 

معنی واژه و تعبیر( مهیمن ) در آیه به معنی مشرف و مسلط و ناظر است. بنابراین قرآن علاوه برآن که کتب آسمانی را تایید و تصدیق میکند حالت اشراف و نظارت نیز برآنها دارد. زیرا قرآن با روشنگری های خود در زمینه توحید ناب و اصیل بیان ویژگیها و ترسیم خطوط اعتقادی وعملی انبیاء و طرح اصل اساسی معاد و ... مشخص می سازد اگر تحریفاتی در کتب آسمانی صورت گرفته دست انسانهای هوی پرست در آن دخالت داشته است و اگر تناقض و تضادهای آشکار در آموزه های تورات و انجیل مشاهده می شود بطور قطع و یقین کسانی که به تعبیرقرآن در صدد فریب افکار عمومی و کتمان حقایق بودند در آن نقش داشته اند. به بیان روشن تر، آیاتی که مربوط به تقدیس و تنزیه خداوند در قرآن است و او را از هرگونه گرایش های شرک آمیز مبرا می سازد نشان می دهد که چه تحریفهایی در تورات و انجیل است که خالق هستی را تشبیه به مخلوق نموده است . و نیز نسبت های ناروا به ساحت پاک انبیاء که در این کتب وجود دارد در قرآن نفی شده و مقام مقدس آنان را از هر گونه گناه و ظلمی دور ساخته است واین است معنی نظارت قرآن برکتب آسمانی که پیش از قرآن نازل شده است.

خدای بزرگ که قرآن را تصدیق کننده کتب آسمانی یهود و نصاری و ناظر برآنها معرفی کرده است از آنان می خواهد به منظور قدردانی و پاسداشت این لطف الهی، متقابلا به قرآن ایمان آورند و سرستیز باآن را نداشته باشند و این گونه می فرماید : " و به آن چه نازل کرده ام که تصدیق کننده آن چیزی است که ( یعنی کتبی که ) در نزد شماست ایمان بیاورید ( و از ) اولین کسانی نباشید که به آن ( یعنی قرآن ) کفر ورزیدند و آیات مرا به بهای اندک نفروشید و تنها از من پروا کنید و حق را با باطل نیامیزید و آن را کتمان نکنید درحالی که می دانید و بدان آگاه هستید ." (بقره 42-41 )

آری، کتمان کنندگان حقیقت در حالیکه نام پیامبر و بشارت ظهور و بعثت ایشان در تورات و انجیل به وضوح آمده وحتی احبار و راهبان در انتظار رسالت آن حضرت بودند، پس از مشاهده تمام آثار نبوت رسول خدا(ص ) آن را کتمان می کنندن از اینروست که خداوند خطاب به آنان در آیه 42 سوره بقره می فرماید: "حق را با باطل نیامیزید و آن را کتمان نکنید ، درحالی که می دانید و بدان آگاه هستید ." و در ابتدای آیه 157 سوره اعراف با تصریح هر چه بیشتر، می فرماید: "هم آنان که پیروی کنند از آن رسول (ختمی) و پیغمبر امّی که در تورات و انجیلی که در دست آنهاست (نام و نشان و اوصاف) او را نگاشته می‌یابند .."  آری ،آنان به اندازه ای با مشخصات پیامبر اسلام (ص ) آشنا بودند که قرآن می گوید :" کسانی که به آنها کتاب داده ایم او را ( پیامبر ) می شناسند ؛ همانگونه که پسران خود را می شناسد ولی گروهی از آنان با آگاهی حق را می پوشانند و کتمان می کنند ."( بقره / 146)

امید است روزی فرا رسد که پیروان ادیان آسمانی براساس برخی از اصول مشترک دست اتحاد و تفاهم بسوی یکدیگر دراز کنند و شاهد همزیستی مسالمت آمیز باشکوه طرفداران ادیان الهی در کنار همدیگر باشیم.