براساس نظر بعضی از قرآن پژوهان، شب بیست و هفتم رمضان نیز یکی از شب هایی است که احتمال دارد شب قدر باشد. بهتر است از این آخرین فرصت استفاده کنیم و با الهام گیری از قرآن، خط مشی مثبت و سازنده ای را به یاری خدا برای خود رقم بزنیم.
درادامه بحث های گذشته، امروز میخواهیم در مورد "افسانه تحریف قرآن" با شما سخن بگوییم. گروهی آگاهانه و برخی با کم توجهی کوشیدند که باطرح این موضوع اصالت قرآن را زیر سوال ببرند. اگر بنا باشد که قرآن به عنوان آخرین کتاب آسمانی در معرض چنین دیدگاه و تحلیل انحرافی قرار بگیرد به تعبیر خود قرآن پس از آن به کدام کتاب میتوان ایمان آورد و تکیه نمود؟ برای نفی "تحریف قرآن" کافی است، نگاه دوباره ای به جایگاه ملکوتی و رفیع قرآن بیاندازیم. "سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن)، و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است. بطور قطع و مسلم، آن قرآنی گرانقدر است درمیان کتاب مستور است. جز چاک شدگان آن را مس (و درک) نمی کنند. فرو فرستاده شده از سوی پروردگار جهانیان است ؟ (واقعه / 80-75)
یکی دیگر از ویژگی های مهم و برجسته قرآن آن است که از سوی خداوندی نازل شده است که حکیم و علیم است و بیانگر آن است که قرآن از اتقاق و استحکام بی نظیری برخوردار است. خدای بزرگ برای تاکید بر این موضوع، خطاب به پیامبر (ص) می فرماید: بی تردید و بطور مسلم تو قرآن را از سوی ( خدایی) حکیم و دانا دریافت می کنی و به تو القا میشود . (نمل/6)
به دلیل ارتباط مستقیم قرآن با ساخت قدس الهی و به خاطر جایگاه فراز مند آن، خداوند برای آن که کوچکترین خدشه ای به اصالت قرآن وارد نشود محافظت از قرآن را خود برعهده گرفته است و با بانگ رسا اعلام می کند همانا مااین قرآن را نازل کردیم و بی تردید ( خود ) ما نگهدارنده آن هستیم."
امکان دارد این سوال در ذهن ما نقش ببندد که منظور خداوند از این که می فرماید از قرآن، یعنی از اصالت و جایگاه رفیع آن حفاظت می کنیم چیست؟ و این هدف چگونه جنبه عملی به خود می گیرد و تجسم پیدا می کند؟ برای پاسخگویی به این سؤال توجه شما را به برخی از آیات قرآن جلب می کنیم :
خداوند در آیه 42 سوره فصلت می فرماید: "که هرگز از پیش و پس (گذشته و آینده حوادث عالم) باطل بدان راه نیابد (و تا قیامت حکومت و حکمتش باقی است) زیرا آن فرستاده خدای (مقتدر) حکیم ستوده صفات است." گویا خداوند حصار و دژ مستحکمی را در قلمرو قالب و محتوا و ظاهر و باطن قرآن ایجاد نموده است که هیچ پدیده و سخن باطل و بی پایه و اساسی نمی تواند به مشیت الهی در آن نفود کند و کوچکترین تغییری در آن به وجود آورد
.همچنین خداوند در آیه 82 سوره نساء می فرماید: "آیا در قرآن تدبر نمی کنند؟ و حال آن که اگر از سوی غیر خدا بود در آن اختلاف ( تناقض و تضاد ) بسیار می یافتند ."
آری برای آن که به این حقیقت و واقعیت انکار ناپذیر پی ببریم که در قلعه نفوذ ناپذیر قرآن نه تنها هیچ سخن باطل و بی محتوا راه نمی یابد بلکه هیچ اختلافی در سراسر قرآن از نظر درون و برون آن یافت نمی شود باید از سطحی نگری ها دست برداشت و با نگاهی عمیق و ژرف به بررسی آیات حکیمانه قرآن پرداخت. یعنی همان تدبری که در آغاز آیه به صورت سؤال روی آن تاکید شده است .
در جای دیگر خداوند بزرگ می فرماید: «بی تردید در این قرآن برای مردم از هر گونه مثلی زده ایم باشد ( که در آن عمیقا بیاندیشند ) و با یاد آوری حقایق آن، پند گیرند. قرآنی که ( به زبان ) عربی است و هیچ کژی و ( نقصی) در آن راه ندارد. باشد که تقوا پیشه کنند و با بی پروایی در مورد آن نظر ندهند. (زمر- 8- 27)
در این آیه خدای بزرگ به ویژگی مهم دیگر قرآن اشاره کرده است که عبارتست از اینکه هیچ کژی، انحراف، نقص و کمبودی در قرآن وجود ندارد و فقط کسانی به این حقیقت پی می برند که از تقوا، برخوردارند و نه تنها بدون آگاهی و اصول منطقی درباره این کتاب آسمانی اظهار نظر نمی کنند بلکه با ژرف اندیشی ، ازتمام آموزه های روشنگر و حیات بخش قرآن پند می گیرند ومسئولیت های خطیر خود را به یاد می آورند .
خداوند در آیات ابتدایی سوره بقره نیز می فرماید: "الف - لام - میم - آن کتاب ( باعظمت) که هیچ شک و تردیدی در آن نیست." (بقره 2-1)
منشا توهم و تردید درباره ارزش یک موضوع یا یک کتاب غالبا یکی ازاین چهار مورد است : الف - مسایل مطرح شده در آن کتاب توأم با الهام و پیچیدگی باشد. ب- نویسنده آن کتاب عمداً درصدد به اشتباه انداختن دیگران باشد. ج - تناقض و تضاد در آن کتاب وجود داشته باشد. د- ادعاها و مطالب عاری از برهان و دلیل در آن آمده باشد . نه تنها هیچیک از این موارد در قرآن وجود ندارد بلکه قرآن کتابی روشنگر است (مبین) هیچ کثری و انحرافی در آن وجود ندارد که بخواهد در آن اشتباهی وجود داشته باشد هیچگونه تناقض و تضادی هم در آن دیده نمی شود و سراسر قرآن نیز توأم با برهان است. بنابراین هرگونه شک و تردید در مورد اصالت، محتوا، و سند قرآن بی پایه و اساس است. با توجه به جایگاه رفیع قرآن، حفاظت تضمین شده آن از سوی خدای حکیم، اینکه ورود هیچ باطلی در آن امکان ندارد، هیچ اختلاف و کثری هم در آن دیده نمی شود و جای هیچ گونه شک و تردیدی هم در آن وجود ندارد. آیا تحریف قرآن بیش از یک افسانه است ؟