مروری بر مراقبات ماه مبارک رمضان(28)

وَ نَعُوذُ بِکَ مِنْ میتَةٍ عَلى‏ غَیْرِ عُدَّةٍ: خدایا به تو پناه می بریم از مرگ بدون آمادگی.

مرگ، امیدبخش‌ترین بخش زندگی مومن در این دنیا و دروازه‌ی ابدیت است. مرگ، پیک خوش‌خبر برای ملاقات رضوان حضرت حق و پایان‌دهنده‌ی غم‌ها و اندوه‌ها و حسرت‌ها و درد‌ها و رنج‌ها است. مصداق واقعی ؛ یُسر بعد عُسر، یا همان آسانی پس از سختی است. مرگ به نص کلام الهی، شربتی جان‌فزا برای انسان است که با چشیدن و نوشیدن آن، این امکان را پیدا می‌کند که به مقامات لائق خودش دست پیدا کند. و به همین جهت در آیه قرآنی بر حیات مقدّم شد: " الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاةَ لِیبْلُوَکُمْ أَیکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا؛ همان که مرگ و زندگی را پدید آورد تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید."

اما این شیرین ترین شربت ، اگر بدون آمادگی باشد از تلخ ترین زهر ها خواهد شد، لذا پیشوایان الهی از عدم آمادگی هنگام مرگ به خدا پناه می بردند، و عرضه می داشتند:" نَعُوذُ بِکَ مِنْ میتَةٍ عَلى‏ غَیْرِ عُدَّةٍ: خدایا به تو پناه می بریم از مرگ بدون آمادگی."

در روایت آمده که امام علی (ع) بعد از نماز عشاء در کوفه سه بار مردم را صدا مى‏ زدند و به آن‌ها مى‏ فرمودند: اى مردم آماده حرکت شوید! خداوند شما را رحمت کند، اینک بانگ کوچ کردن در میان شما دمیده شده و خود را آماده این سفر سازید. "

در روایت دیگری از ایشان پرسیده شد: آمادگی برای مرگ یعنی چه؟! حضرت در پاسخ فرمودند: اول: "أداءُ الفَرائِض؛ هر واجبی اعم از ذکری و فکری، جوانحی و جوارحی را انجام دهید. دوم: إجتنابُ المَحارِم ؛ از هر چه خداوند تحریم کرده، خودداری کند. سوم: وَ الإشْتِمال عَلی المَکارِم؛ تا می‌توانید زیبایی‌ها و مکارم و بزرگواری‌ها را در خودتان فراهم کنید. آنگاه حضرت قسم خوردند و فرمودند: برای علی فرقی نمی‌کند که مرگ بر او وارد شود یا او بر مرگ وارد شود." چرا که با این آمادگی دیگر برای فرد فرقی ندارد که چه زمانی مرگ فرا برسد. برای چنین شخصی مرگ ناگهان، به معنای نا گهانی و غافلگیرانه معنا ندارد. چون همیشه آماده است و غافلگیر نمی شود.