Pars Today

در این برنامه از راحتی جان دادن انسان مؤمن سخن می گوییم.

مردی بود که مورد توجه و عنایت حضرت [رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم] بود و حال خوبی پیش آن بزرگوار داشت. در هنگام مرگ، حضرت بالای سر او حاضر شدند. حضرت دیدند که ملک الموت آنجا حاضر است و روح این بنده‌ی مؤمن را می‌خواهد قبض کند.  [حضرت به ملک الموت فرمودند] ملاحظه‌ی رفیق ما را بکن.

عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ (۲) {بخشی از آیه‌ی ۱۲۸ سوره‌ی توبه :«لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ»  } این است. یعنی حضرت برای اینکه جان دادن او آسان بشود نگران بودند و به ملک الموت فرمودند که ملاحظه‌اش را بکن؛ قبض روح او را آسان بکن.  [ملک الموت به ایشان عرض کرد که ای محمد!] راحت باش، چشمت روشن باشد، دلت آرام باشد. این آن مژده‌ای است که برای مؤمنین خیلی مهم است. عرض کرد به پیغمبر که من با مؤمنین رفیقم، یعنی رفق و مدارا می‌کنم با آنها؛ شفیقم، یعنی مهربانم و شفقت دارم با آنها و نمی‌گذارم که خیلی ناراحت بشوند.