بررسی مطبوعات چاپ کابل 22 اسد 1396

"فاجعه و پنهان کاری در میرزا اولنگ" و"ضرورت خیزش عمومی در برابر دشمن مشترک با کدام مکانیزم"،از عناوین سرمقاله روزنامه های مهم چاپ امروز افغانستان است.

روزنامه ی انصار در سرمقاله ای تحت عنوان فاجعه و پنهان کاری در میرزا اولنگ چنین‌نوشته است :

 در مورد جنایات صورت گرفته در میرزا اولنگ گزارش‌های ضد و نقیضی وجود دارد. آنچه مشخص است اینکه به دنبال تصرف این منطقه در روز شنبه(14 اسد)، داعش و طالبان 150 خانواده شیعه هزاره را به گروگان گرفته و زنان و کودکان را از مردان جدا می‌کنند.

در مرحله اول حداقل 32 غیرنظامی به شمول زنان و کودکان و 18 نیروی پلیس محلی تیرباران یا سربریده می‌شوند. سه مسجد و تکیه‌خانه و 10 منزل مسکونی نیز در این حمله به آتش کشیده شده‌اند.انصار می افزاید :با توجه به آنچه در میرزا اولنگ صورت گرفته، ذکر چند نکته مهم است: ـ ابتدا اینکه در طول ماه‌های گذشته گزارش‌های متعددی از حضور و فعالیت گروه داعش در ولسوالی (صیاد) ولایت سرپل منتشر شده و شخص والی و مقام های امنیتی این ولایت آن را تأیید کرده بودند اما هیچ توجهی به خواست این مقام ها و همچنین برای برخورد با هسته‌های داعش و همچنان طالبان نشد تا اینکه فاجعه رخ داد.

هنگام حمله به میرزا اولنگ نیز نیروهای محلی خواستار حمایت هوایی و کمک زمینی شدند، اما هیچ کمکی صورت نگرفت.نکته دیگر اینکه غرب در پشت پرده گسترش حضور و فعالیت داعش در شمال افغانستان قرار دارد.جریان‌هـایی در داخل نیز به دنبال نادیده گرفتن فعالیت‌های مشکوک در حمایت و انتقال داعش، در این مسئله شریک اند.

از سال گذشته به این سو هشدارهای جدی در مورد جابه‌جایی داعش در شمال افغانستان داده شده است. در این مناطق، برخی پروازهای مشکوک بالگردهای خارجی گزارش شده است. روسیه نیز نسبت به این تحرکات در نزدیکی مرزهای کشورهای آسیای مرکزی بارها ابراز نگرانی کرده و حتی نسبت به مداخله نظامی هشدار داده است.

و ضرورت خیزش عمومی در برابر دشمن مشترک با کدام مکانیزم عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان است که در آن چنین آمده است :این روزها مساله میکانیزم مبارزه با تروریسم هم در سطح تصمیم گیری های کلان کشوری و هم در سطح تصمیم گیری های همکاران بین المللی مورد بحث های زیاد قرار گرفته است.

حتی استراتژی جدید ایالت متحده آمریکا نیز به همین دلیل حایز اهمیت است در سطح رهبری حکومت افغانستان و نیز در رهبری نهادهای امنیتی نیز این موضوع از اهمیت فوق العاده برخوردار است. اما آن چه بیش از همه مهم است، تبدیل شدن این موضوع به مثابه یک گفتمان عمومی است.

اکنون هر کسی در هر جایی از جهان قرار دارد، از ضرورت بسیج عمومی علیه طالبان و داعش و دیگر گروه های تروریستی سخن می گویند. بگومگوهای عمده در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و حتی در محافل خصوصی افراد این مساله هم چنان داغ است. افغانستان هم اکنون شاهد حضور شبکه های گسترده استخبارات منطقه است، ولی تمام حضور آن ها از مجرای گروه های تروریستی و سری است.

اگر روزی مجرای رسمی و عمومی نیز فراروی فعالیت های استخباراتی قرار گیرد، در آن صورت تمام دستاوردهای سال های گذشته دود شده به هوا خواهند رفت و مردم افغانستان یک بار دیگر باید از صفر شروع کنند.

نویسنده می افزاید :به نظر می رسد در راستای دفاع از مردم در برابر تروریست ها دو راه در پیش روی دولت قرار: یا تشکیلات اردو و پولیس را گسترش دهد و تقویت کند.

یا گروه های خیزش های مردمی و بسیج عمومی را در قالب ارگان های رسمی و امنیتی کشور سامان دهد. تنها در این صورت می توان هم نیروهای تجربه دیده جهادی را در برابر دشمن فعال کرد و هم جوانان داوطلبی را که حاضر اند از کشور و مردم  افغانستان دفاع کنند. 

تنها چالشی که فراروی این دو میکانیزم رسمی قرار دارد، اکمالات این نیروها است که دولت باید آن را فراهم کند. وگرنه این دو میکانیزم نه تنها هیچ پیامد منفی ندارد، بلکه منافع و نتایج مثبت بسیار خواهد داشت. جلب اعتماد عمومی به حکومت از طریق نقش دادن مردم در تامین امنیت، زمین گیر کردن دشمن و تروریست ها، تعیین تکلیف کردن خیلی از جوانان بیکار که همواره در معرض جذب گروه های تروریستی قرار دارند، انسجام بخشی به مطالبات و خواست های پراکنده مردم، تقویت روحیه وطن دوستی و ایجاد تنفر از بیگانگان و مداخله گران در میان مردم و تقویت نیروهای دفاعی کشور، تنها بخشی از منافع و نتایج مثبت تقویت نیروهای امنیتی از طریق خیزش های مردمی یا گسترش تشکیلات ارگان های امنیتی و جذب جوانان بیشتر در این ارگان ها است.