بررسی مطبوعات چاپ کابل 5 حمل 1397
حمل 05, 1397 14:07 Asia/Kabul
"سال ۱۳۹۷ و انتخابات نامعلوم" و "و ذوق زده نشوید" عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.
سال 1397و انتخابات نامعلوم عنوان سرمقاله ی روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است :
سالِ نو خورشیدی نیز فرا رسید؛ اما هنوز این اطمینان به‌میان نیامده که در سالِ جاری در کشور انتخابات برگزار خواهد شد و یا خیر. سیاسیون و نهادهای جامعۀ مدنی در حالی که مشروعیتِ حکومت فعلی را باور ندارند، همه بر برگزاری انتخاباتِ عادلانه و شفاف در سال ۹۷ تأکید می‌ورزند. آن‌ها می‌گویند که حلِ بحران کشور راهی جز برگزاری انتخابات ندارد. با این حال، هنوز معلوم نیست که آمادگی‌ها در مورد برگزاری انتخابات در سالِ جاری چقدر گرفته شده و کمیسیون انتخابات چقدر خود را مستعد برگزاری چنین انتخاباتی می‌داند.
اعضای کمیسیون وقتی در برابر پرسش برگزاری انتخابات قرار می‌گیرند، یک‌صدا می‌گویند که از جانب آن‌ها برگزاری انتخابات هیچ مانعی ندارد و این کمیسیون توانایی لازم برای برگزاری انتخابات را دارد. اما آن‌ها می‌افزایند که برای برگزاری انتخابات نیاز است که حکومت به تعهداتِ خود عمل کند و شرایط را اعم از امنیتی و مالی برای کمیسیون فراهم سازد.
ماندگار می افزاید :
بدون برگزاری انتخابات، افغانستان وارد شرایط بسیار خطرناکی خواهد شد. این موضوع را ارگ به‌خوبی می‌داند اما از آن‌جایی که یا توانِ برگزاری انتخابات را ندارد و یا آن را مانعِ برنامه‌های سیاسیِ خود احساس می‌کند، نمی‌خواهد که وضعیتِ انتخابات در کشور روشن شود.
ما در هاله‌یی از ابهام و تاریکی در مورد انتخابات قرار گرفته‌ایم. آن‌چه را که کمیسیون می‌گوید، فقط رفع سادۀ مسوولیت است؛ زیرا این حرف‌ها و آماده‌گی‌ها به برگزاری انتخابات منجر نمی‌شوند. برگزاری انتخابات نیاز به تعهدِ صادقانه و عملِ قاطعانه دارد که متأسفانه نه در کمیسیون چنین چیزهایی دیده می‌شود و نه هم در حکومت. در نتیجه گمان نمی‌رود که در سال جاری نیز افغانستان شاهد برگزاری انتخابات باشد.
و ذوق زده نشوید، عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
نظرسنجی 8صبح نشان می‌دهد که مردم خوش‌بین نیستند. آنان فکر می‌کنند که طالبان به جنگ ادامه می‌دهند و به میز مذاکره نمی‌آیند. بنابراین هیچ منطقی نیست که سران حکومت ابراز خوش‌بینی کنند. حتا اگر طالبان روی میز مذاکره هم بیایند، تا رسیدن به یک توافق در مورد آتش‌بس زمان زیادی به کار است. حکومت‌داری با تبلیغات و ایجاد امیدواری کاذب نمی‌شود.
هشت صبح می افزاید:
حکومت‌داری و مدیریت اذهان عمومی، روش‌های دیگری دارد که سران حکومت یا آن را بلد نیستند یا نمی‌خواهند آن را به کار ببرند. حرف و عمل زمام‌داران باید یکی باشد. اگر سران حکومت بر مبنای یک استراتژی جامع و به گونه‌ی غیر گزینشی با فساد مالی و قوم‌گرایی مبارزه کند، مشروعیت اجتماعی رهبران بیشتر می‌شود. رهبران حکومت به جای تمرکز روی ایجاد امیدواری کاذب باید در این زمینه‌ها عمل کنند. اما سران حکومت پیام می‌دهند، اما عمل نمی‌کنند. در مبارزه با فساد مالی و قوم‌گرایی هم نیاز به پیام‌دهی است و هم نیاز به عملکرد. اما عملکرد سران حکومت با پیام‌هایی که می‌دهند، بسیار متفاوت است. به طور مثال تیم رییس جمهور، چندفرهنگی نیست، ولی آقای غنی در پیام‌هایش تأکید می‌کند که افغانستان‌شمول عمل می‌کند. چه کسی به این پیام باور خواهد کرد؟ بهتر است که به جای ایجاد امیدواری کاذب در مورد صلح، سران حکومت به این مسایل فکر کنند.
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی افغانستان ما که در سرمقاله ای تحت عنوان ضربه ی جبران ناپذیر سیاست بر نظام معارف کشور چنین نوشته است:
بااین که در سال های اخیر هزاران نفر از دانشگاه ها و موسسات تحصیلات عالی در رشته های مختلف فارغ شده اند، اما این نسل از تحصیل کرد گان جذب نظام معارف نمی شوند و معارف کشور هم چنان از کمبودها و ضعف های تاریخی گذشته رنج می برد. اما مهم ترین چالش در سال های گذشته فراروی معارف کشور، گماشتن افراد غیر مسلکی و حزبی در مسند معارف بوده است. امری که اکنون نیز جریان دارد و امروز هم یک وزیر حزبی و سیاسی بر کرسی وزارت معارف کشور تکیه می زند.
در پایان نویسنده می افزاید:
فقدان معلمان و آموزگاران مسلکی، نبود زیرساخت های آموزشی و فرهنگی به خصوص نبود مکان های مناسب برایا آموزش، وجود ساختارها و باورهای کهنه نسبت به نظام معارف جدید، نبود امتیازات معیشتی کافی برای معلمان و دست اندرکاران معارف، تهدیدات امنیتی و وجود تفکرات افراطی در برابر معارف از مهم ترین چالش هایی است که هنوز بر سر راه معارف کشور وجود دارد.
امیدواریم که در سال جدید که به عنوان سال «معارف» نام گذاری شده است، بخشی از مشکلات و چالش های معارف حل گردد و مهم تر از همه آن که فرایند سیاسی شدن معارف خاتمه یابد و نظام معارف به دست کسانی سپرده شود که آن را به طور مسلکی، مدرن و غیر سیاسی و بدور از تمایلات حزبی رهبری کنند.
