بررسی مطبوعات چاپ کابل 18 حمل 1397
"پاکستان تعهد روشن و میانجیگران تضمین بدهند"،" ده تا اشرف غنی در جیب پاکستان" و "سفر نخست وزیر پاکستان چالش ها و ابهام ها" ،عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.
پاکستان تعهد روشن و میانجیگران تضمین بدهند عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است :
نخستوزیر پاکستان برای مذاکره روی نهاییسازی سندی که چارچوب همکاریهای دو کشور را در آینده تضمین میکند، به کابل سفر کرد. سفر به دعوت رییس جمهور غنی صورت گرفت. روشن است که میانجیگران بینالمللی و منطقهای در کشاندن پای نخستوزیر پاکستان به کابل نقش عمده داشتند. پیش از شاهد خاقان عباسی، جنرال قمر باجوا، رییس ارتش قدرتمند پاکستان به کابل سفر کرده بود. اگر تلاشهای جهانی نباشد، پاکستانیها افغانستان را جدی نمیگیرند. آنان میخواهند روزگذرانی کنند. ارتش پاکستان تصور میکند که توانایی سلطه بر افغانستان از طریق گروههای نیابتیاش را دارد .
هشت صبح می افزاید :
در شرایط کنونی کابل هم میخواهد که تنشها را با اسلامآباد کاهش دهد. کابل پیشنهاد مذاکره و مبادلهی مشروعیت با اسلامآباد داده است و این امر، ایجاب میکند که تنش در روابط افغانستان و پاکستان هم کاهش یابد. کابل فکر میکند که دوام تنشهای لفظی با پاکستان به تلاشهای صلح افغانستان کمک نمیکند. به همین دلیل است که کابل تلاش میکند، دیپلوماسی میان دو کشور به صورت عادی به پیش برود. کابل به افزایش فشارهای جهانی به پاکستان امید بسته است.
افغانستان باید از اسلامآباد تعهد بگیرد که ارتش پاکستان تأسیسات آموزشی، هستههای جلب و جذب و مراکز سوق و ادارهی طالبان و دیگر گروههای ضد دولت افغانستان را ببندد. اگر پاکستان به از بین بردن شبکههای حمایتی گروههای ضد افغانستان تعهد ندهد، کابل نباید هیچ نوع سند همکاری با اسلامآباد امضا کند.
و ده تا اشرف غنی در جیب پاکستان عنوان مطلبی از روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است :
یک بار دیگر، رفتوآمدِ سران پاکستانی به افغانستان پس از تجربۀ یک دوره روابط سرد، با سفر شاهد خاقان عباسی نخستوزیر پاکستان به کابل از سر گرفته شد. ارگ ریاستجمهوری مدعیست که این سفر از اهمیتِ خوبی برخوردار است و آغاز گفتوگوهای دولت با دولت در عرصۀ مبارزه با تروریسم، گفتوگوهای صلح و مسایل منطقه میتواند به شمار رود.
نفس گفتوگوهای دو دولت که بر سر مسایل زیادی با یکدیگر اختلاف دارند و بهویژه اینکه یکی از این دولتها متهم به دخالت در امور کشور همسایۀ خود است و جنگ را در این کشور حمایت میکند، بدون شک دارای اهمیت میتواند باشد.
ماندگار می افزاید :
مسالۀ افغانستان و پاکستان با رفتوآمد و به گفتۀ مشاور پیشین شورای امنیت ملی دکتر اسپنتا، با مهمانی دادن و خورد و خوراک حل نمیشود. رفعِ این تنشها به مدیریت و برنامه نیاز دارد که متأسفانه هنوز در محورهای پنجگانۀ سیاستهای خارجی آقای غنی بیپاسخ گذاشته شدهاند.
آقای غنی فکر میکند با چند جملۀ کلیشه ای و پُر از ارقام و اعداد نادرست میتواند به حل قضایای کشور موفق شود، در حالی که پاکستانیها با پویاییهای سیاست خارجیِ خود حتا امریکا را تحت فشار قرار میدهند. آنها میدانند که چگونه منافع خود را جستوجو کنند و برای حامیانِ از دست رفته در نظام بینالملل، گزینههای بدیل تدارک ببینند. اما آقای غنی و دستگاه سیاست خارجی افغانستان، صدمتأسفانه که هنوز بر سرِ تعاریفِ مهمترین مسایل و مفاهیم در حیرت و سرگردانی بهسر میبرند.
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی افغانستان ما که در سرمقاله ای تحت عنوان سفر نخست وزیر پاکستان چالش ها و ابهام ها چنین نوشته است :
دیروز نخست وزیر پاکستان به افغانستان سفر کرد و در باره موضوعات مختلف از جمله برنامه عمل افغانستان و پاکستان برای صلح و همبستگی، مبارزه با گروه های تروریستی، تخطی های هوایی و مرزی، اتصال کشورهای آسیای میانه به پاکستان، احداث خط آهن شهر کویته و قندهار، ساخت خط آهن پشاور به شهر جلال آباد، بحث و مذاکره کردند.
افغانستان و پاکستان بیش از دو سال است که روابط تنش آلود را تجربه می کنند. تنش در روابط دو طرف مذاکرات صلح را با تأخیر مواجه کرده و نا امنی و جنگ در افغانستان را گسترش داده است. افغانستان اعلام کرده که به پاکستان اعتماد ندارد و این کشور نمی خواهد صادقانه در مورد صلح و امنیت افغانستان رفتار کند.
در پایان نویسنده می افزاید :
تغییر نگاه استراتژیک پاکستان نسبت به افغانستان می تواند کلید حل مشکلات تاریخی و فعلی دو کشور به حساب بیاید. چنانچه پاکستان امنیت افغانستان را امنیت پاکستان می داند، ناگزیر است که نگاه خود را نسبت به این کشور تغییر دهد و در چارچوب قواعد بین المللی روابطش را با افغانستان تعریف کند.