بررسی مطبوعات چاپ کابل 22 اسد 1397

"مذاکرات صلح و تشدید جنگ" ، "آخرین راه ها برای مبارزه با طالبان" و "باید مشکل غژنی حل شود"عناوین سرمقالات برخی رونامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی ماندگار در سر مقاله ای تحت عنوان "مذاکرات صلح و تشدید جنگ" چنین نوشته است  چنین نوشته است :

در حالی که گفت‌وگوهای صلح میان امریکا و طالبان ادامه دارد، یک هیات بلندپایۀ طالبان نیز به منظور گفت‌وگوهای صلح به تاشکند، پایتخت ازبکستان، سفر کرده است؛ گروه طالبان اما در عین حال، به حملات دهشت‌گرانۀ خود در اکثریت نقاط افغانستان هم‌چنان ادامه می‌دهند و مردم بی‌گناه افغانستان را به شکل بسیار فجیع و بی‌رحمانه به قتل می‌رسانند، شهرها را به آتش می‌کشند و مردم را بی‌سرنوشت می‌سازند و قصۀ صلح برای مردم افغانستان به یک داستان گنگ و پیچیده تبدیل شده است؛ حمله بر ولایت غزنی و خراب‌ساختن اوضاع کلی امنیتی این شهر، از نمونه‌های برجستۀ سرکشی این گروه از پروسۀ صلح و به سُخره‌گرفتن آن می‌باشد.
حکومت افغانستان هم از چندی به این‌سو صلح و مذاکره با طالبان را بدون هیچ‌گونه پیش‌شرط مطرح کرده است. شاید یکی از دلایل استفاده‌جویی‌های اخیر طالبان از بحث مذاکرۀ صلح همین طرح بی‌مسوولانۀ حکومت باشد. این در حالی‌ست که طالبان حتی به وعده‌های دروغین خود در امر مذاکرات صلح ده‌ها پیش‌شرط را قید می‌کنند.
نویسنده می افزاید :

وقتی دیده می‌شود که گزینه‌ها و بسته‌های پیشنهادی حکومت به گروهِ طالبان به هدف رسیدن به صلح تا کنون در رفتار این گروه تاثیر مثبتی نگذاشته است نباید حکومت بر سر هیچ تا به این حد بپچید.
لازم است که حکومت وحدت ملی در نفس مساله و شیوه‌های ناکارآمد خود نسبت به صلح تجدیدنظر نموده، تغییر کلی وارد کند و از امریکا که حامی اصلی حکومت است و بر مسالۀ برقراری صلح هم تاثیر مهم خود را دارد، بخواهد تا در آجندای مذاکرۀ صلح با طالبان منافع ملت افغانستان را نیز بگنجاند.
در غیر آن وضعیت روزبه روز بدتر شده می‌رود و مردم افغانستان مثل همیشه قربانی این وضعیت گنگ و آشفته خواهند بود.

هم چنین روزنامه ی افغانستان ما در سرمقاله ای تحت عنوان "آخرین راه ها برای مبارزه با طالبان" چنین نوشته است : 

بخش وسیعی از کشور در آتش جنگ می‌سوزد. غزنی تازه ترین و غیر قابل باورترین آنهاست، شهر فرهنگی و تاریخی غزنی با هجوم طالبان به میدان جنگ مبدل شده و بیانیه‌های دولت و طالبان هر کدام از پیروزی‌های‌شان خبر می‌دهند، اما خبری از مردم بی دفاع و مظلوم غزنی نیست. دایره حملات طالبان، خصوصا بعد از سال 2014 به تدریج به شمال کشور کشیده شد. اکنون ولایت های شمالی نه تنها جولانگاه طالبان هستند بلکه نیروهای داعش نیز در شماری از ولسوالی های آن حضور قوی دارند و زندگی را بر شهروندان آن مناطق سخت و دشوار ساخته‌اند. 

نویسنده می افزاید :

جنگ در غزنی، وضعیت جنگی و دفاعی دولت افغانستان را برای همه محک زد. افغانستان با ایالات متحده امریکا و چندین کشور قدرتمند دیگر پیمان‌های استراتیژیک و تفاهم‌نامه همکاری‌های امنیتی و دفاعی امضا کرده است. علاوه بر این هنوز هم هزاران سرباز خارجی در افغانستان حضور دارند. دولت افغانستان باید از جامعه جهانی، پیمان ناتو، ماموریت حمایت قاطع، کشورهایی که با آنها پیمان های استراتیژیک و یا تفاهم نامه های امنیتی امضا کرده است، درخواست کمک نماید. حاکمیت ملی، استقلال، تمامیت ارضی و وحدت ملی افغانستان که در تمامی‌این پیمان‌ها و تفاهم‌نامه‌ها اصول مسلم هستند، در خطر است. بسیار جالب و مضحک است که نیروهای بین‌المللی که برای حمایت از استقلال و حاکمیت ملی و ثبات افغانستان در کشور حضور دارند، در پایگاه‌های‌شان در امنیت به سر ببرند و مردم افغانستان از دم تیغ طالبان و دیگر گروه های تروریستی بگذرند. 

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی هشت صبح که در سرمقاله ای تحت عنوان "باید مشکل غژنی حل شود" چنین نوشته است :

حل مشکل غزنی به تصمیم قاطع نیاز دارد. رهبران حکومت باید توانایی‌های رهبری خود را به نمایش بگذارند و تصمیم‌های دشوار بگیرند. روشن است که طالبان می‌خواهند در آستانه‌ی آتش‌بس و مذاکره با امریکا، زور نظامی خود را نشان دهند.

اگر مسوولان نظامی غزنی بی‌کفایت اند، باید هرچه زودتر تعویض شوند. اگر بنا به دلایلی از کاربرد آتش سنگین امتناع می‌شود،‌ باید سران حکومت مسوولیت آن را به دوش بگیرند و به نیروهای امنیتی اجازه دهند که با آتش سنگین و استفاده از جنگ‌افزارهای سنگین مرکز غزنی را تصفیه کنند. جان طرف‌داران دولت و حفظ غزنی به عنوان نقطه‌ی بسیار مهم باید در اولویت باشد.

هشت صبح می افزاید :

غزنی شهری تاریخی و واقع در شاهراه کابل- هرات است و به همین دلیل اهمیت استراتیژیک دارد. اهمیت فرهنگی غزنی هم در حدی است که سازمان کنفرانس همکاری‌های اسلامی باری این شهر را پایتخت فرهنگی دنیای اسلام لقب داد. سران حکومت باید بفهمند که طالبان در حال حاضر در پی تحمیل تلفات سنگینی به نیروهای امنیتی و ضبط سلاح و مهمات آنان اند. اعلام ارقام درشت تلفات نیروهای امنیتی در رسانه‌ها و انتشار عکس‌های تفنگ‌ها و وسایط به غارت رفته‌ی نیروهای امنیتی سبب می‌شود که طالبان جنگ رسانه‌ای را هم ببرند.

بنابراین برای کنترول وضعیت، لازم است که حکومت یک استراتیژی متناسب تبلیغی هم بسازد. در حال حاضر طالبان در خبرها حضور دارند، ‌اما اطلاع‌رسانی مقام‌های دولتی آن‌طوری که باید باشد، ‌نیست.