بررسی مطبوعات 24 اسد 1397

"ولایتی که در لیست انتخابات نیست در کنترول کی باشد"،" حکومت باید امید و اعتماد را به مردم برگرداند" و "به سوال ها پاسخ بگویید" عناوین سرمقالات روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی ماندگار در سر مقاله ای تحت عنوان "ولایتی که در لیست انتخابات نیست در کنترول کی باشد"  چنین نوشته است:

در دو هفتۀ اخیر، جنگ در افغانستان شدت یافته است و طالبان به حمالات تهاجمی شان از شرق تا غرب و جنوب تا شمال پرداخته‌اند. تلفات نیروهای دولتی هم بالا رفته است. در این میان ولایت غزنی از جمله مناطقی است که تا مرز سقوط به نفع طالبان به پیش رفته است و تازه نیروهای دولتی کمکی وارد شده‌اند که تا آن را از شر سقوط مطلق نگاه کنند.

ماندگار می افزاید: 

کشیدن نام غزنی از لیست انتخابات، یعنی واگذاری رسمی این ولایت برای کسانی که به ارزش‌های دمکراسی و انتخاباتی باور ندارند. بنابراین دولت به خصوص ریاست جمهوری و آنانی که انتخابات غزنی را به شدت سیاسی ساخته اند، امروز در وضعیت بد امنیتی غزنی و تلفاتی که به نیروهای دولتی وارد شده است، مقصر اند؛ زیرا دولت می‌توانست که به جای برگزار نکردن انتخابات در غزنی یا حوزه‌یی شدن آن، به هر شکل ممکن چالش‌های آن  را رفع و زمینه را برای یک انتخابات نسبی مساعد می‌ساخت تا به این حال نمی‌افتاد.

" حکومت باید امید و اعتماد را به مردم برگرداند" عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان ما است که در آن چنین آمده است:

در جنگ های تروریستی هدف اصلی ایجاد رعب و وحشت غیر عادی به شهروندان می باشد. تا از این طریق ضعف حکومت در برابر افکار عمومی بزرگ جلوه کنند. طالبان دقیقا همین استراتژی را به پیش می برد. طالبان برآنست که برای شهروندان افغانستان این مسئله را القا کند که هیچ جای افغانستان نقطه امن نیست و طالبان حتی در آن جا که تصور نشود حضور دارد. حال آنکه این استراتژی برعکس از طریق حکومت باید عملی گردد و دشمن باید به این برداشت برسد که حکومت در همه جا حضور دارد و هیچ جای از کشور برای گروه های دهشت افکن لانۀ امن نخواهد بود.

نویسنده می افزاید : 
در شیوۀ جنگ روانی که دشمن به پیش گرفته است، بسیار حیاتی است که حکومت افغانستان، بتواند امید را به مردم برگرداند. امید به آینده زمانی در زندگی مردم جاری خواهد شد که حکومت افغانستان اقتدار خودش را واقعا ترمیم کند. هم اکنون اقتدار حکومت به شدت دچار آسیب شده است. پروسۀ جنگ و صلح  در سالیان گذشته وارد یک بازی سیاسی و بی نتیجه شده است. این وضعیت افکار عمومی را دچار شک و تردید کرده است. مسئله جنگ و صلح یک مسئله ملی  است و ملت باید به صورت شفاف در جریان تمام فرایند این مسئله قرار بگیرد تا بتواند به حکومت اعتماد کند و در هرشرایط پشتیبان حکومت  باشد. تنها با این طریق دشمن در جنگ روانی اش ناکام می ماند و نمی تواند میان حکومت و مردم ایجاد فاصله کند. به هر طریق ممکن، ضرورت مبرم است که حکومت افغانستان به عنوان نماینده و اتکای تمام مردم، باید  امید و اعتماد ماندگار را  به مردم  برگرداند.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی هشت صبح که در سرمقاله ای تحت عنوان "به سوال ها پاسخ بگویید" چنین نوشته است:

طالبان حتماً خلاها و نقطه ضعف‌های رژیم امنیتی غزنی را شناسایی کرده بودند. برخی از نمایندگان شورای ولایتی غزنی می‌گویند که خلاهای امنیتی در این شهر کوچک، آن‌قدر مشهود بود که حتا غیرنظامیان هم آن را تشخیص داده بودند. نواقص رژیم امنیتی غزنی در حدی بود که نمایندگان پارلمان و شورای ولایتی و حتا نامزدان انتخابات پارلمانی آن ولایت می‌توانستند آن را به سادگی توضیح دهند. برخی از نمایندگان غزنی در پارلمان مدعی اند که آنان به دفتر وزیر دفاع رفتند و نواقص رژیم امنیتی غزنی را به او توضیح دادند. آنان به این باور هستند که مقام‌های امنیتی در سطح بسیار بلند سهل‌انگاری کرده‌‌اند. در یکی از گزارش‌های ۸صبح هم آمده است که امنیت ملی کل معلومات مربوط به تحرکات طالبان در اطراف غزنی را به اطلاع وزارت دفاع رسانده بود.

درپایان هشت صبح می افزاید: 

رییس جمهور و رییس‌ اجرایی باید برای پاسخ‌گویی به این‌ سوال‌ها و کشف حقایق یک هیأت غیرحکومتی بگمارند. هیأتی از کارشناسان و آگاهان خارج از حکومت باید گماشته شود و جریان رخنه‌ی طالبان به درون شهر غزنی و نواقص رژیم امنیتی این شهر را بررسی کند.  مردم افغانستان حق دارند بدانند که در غزنی چه واقع شد،‌ چه کسانی سهل‌انگاری کردند، دلیل این شکست امنیتی چه بود و چرا طالبان موفق شدند که سد امنیتی شهر غزنی را بشکنند.

چیز دیگری که برای افکار عمومی خیلی مهم است، مجازات مقام‌های سهل‌انگار، غافل و بی‌کفایت نظامی ولایت غزنی است. افکار عمومی انتظار دارد که رییس ‌جمهور این مقام‌ها را برکنار و به نهاد‌های عدلی و قضایی بسپارد. این مقام‌های نظامی هر کسی که باشند، در هر سطحی باشند و هر نوع پشتوانه‌ای که داشته باشند، سزوار محاکمه هستند. در حالی که امکانات و منابع کافی در اختیار نیروهای امنیتی قرار دارد، چرا باید سد امنیتی شهر مهمی مثل غزنی شکسته شود.