بررسی مطبوعات چاپ کابل 13 حمل 1398
حمل 13, 1398 10:23 Asia/Kabul
اگر نشست قطر برگزار شود و در آن نماینده‌گان طالبان با دیگر نیروهای سیاسی افغانستان دیدار کنند، واشنگتن از آن استقبال خواهد کرد یا حداقل موضع مخالف در قبال آن نخواهد گرفت. خلیل‌زاد از رهبران حکومت وحدت ملی می‌خواهد که با تشکیل یک هیأت چند‌حزبی که در آن نماینده‌گان جامعه‌ی مدنی، فعالان حقوق زن و نماینده‌گان ارگ هم حضور داشته باشند، موافقت کنند. خلیل‌زاد که نماینده‌ی ایالات متحده است، باور دارد که حکومت افغانستان باید انعطاف نشان دهد و حتا در نقش یک جناح هم که شده، در گفت‌وگوهای میان‌افغانستانی ش
روی اختلاف ها با خون سردی بحث شود عنوان سرمقاله ی روزنامه هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
اگر نشست قطر برگزار شود و در آن نماینده‌گان طالبان با دیگر نیروهای سیاسی افغانستان دیدار کنند، واشنگتن از آن استقبال خواهد کرد یا حداقل موضع مخالف در قبال آن نخواهد گرفت. خلیل‌زاد از رهبران حکومت وحدت ملی می‌خواهد که با تشکیل یک هیأت چند‌حزبی که در آن نماینده‌گان جامعه‌ی مدنی، فعالان حقوق زن و نماینده‌گان ارگ هم حضور داشته باشند، موافقت کنند. خلیل‌زاد که نماینده‌ی ایالات متحده است، باور دارد که حکومت افغانستان باید انعطاف نشان دهد و حتا در نقش یک جناح هم که شده، در گفت‌وگوهای میان‌افغانستانی شرکت کند تا هرچه زودتر روی یک نقشه‌ی راه برای پایان جنگ توافق شود.
هشت صبح می افزاید:
رییس‌جمهور غنی می‌خواهد جرگه‌ی مشورتی کابل را در ماه ثور برگزار کند و نظر نماینده‌گان آن جرگه را در مورد مذاکره با طالبان بگیرد تا بعد پالیسی‌اش را در مورد حل سیاسی جنگ مطابق نظر نماینده‌گان جرگه‌ی مشورتی عیار سازد. ارگ شاید در ملاقات با آقای خلیل‌زاد از او بخواهد که از نفوذش استفاده کند تا نشست ۱۴ و ۱۵ ماه اپریل در قطربه تعویق بیافتد تا حکومت مشوره‌های لازم را با اعضای جرگه‌ی مشورتی انجام دهد. ارگ در این روزها مشوره‌های جدی را با سیاست‌مداران و چهره‌های پرنفوذ هم آغاز کرده است تا حمایت آنان را از جرگه‌ی مشورتی کابل جلب کند.
و آیا کابینه ی گوانتانامو روی کار می شود عنوان سرمقاله ی روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است:
گرچه پیشتر سفیر امریکا در کابل گفت که در گفت‌وگوها با جانب طالبان فقط روی خروج امریکایی‌ها و قطع رابطه آن گروه با گروه‌های تروریستی بحث شده‌است؛ اما هنوز به درستی مشخصی نیست که بستر اصلی این چنین توافق را چه چیزی شکل داده‌است. با این حساب، در میان حلقه‌های سیاسی افغانستان ابهامات بسیار زیادی وجود دارد و کسی به درستی نمی‌داند که چه چیزی در سرنوشت شان اتفاق می‌افتد. اما آنچه که میان امریکایی‌ها و طالبان دارد رخ می‌دهد ممکن چنان باشد که برای بسیاری‌ها حیرت‌آور تمام شود؛ زیرا تاکنون امریکایی‌ها همه شرط‌هایی که طالبان گذاشته‌اند را رد نکرده است؛ بل که در محور تایید آن صحبت‌هایی صورت گرفته است.
ماندگار می افزاید:
اگرچه امریکایی‌ها اطمینان می‌دهند که توافقات پیش رو، سبب معامله دست‌آوردها و ارزش‌های هفده‌سال اخیر نخواهد بود؛ اما با اینهم ممکن است که نتایج معامله با طالبان هرآنچیزی که فکر می‌شود باشد. چنانچه اکنون زندانیانی که از زندان گوانتانامو و زندان اسلام‌آباد رهاشده‌اند، روی یک میز در برابر امریکایی‌ها سخن می‌گویند، مصر بر شرط‌هایی باشند که می‌تواند افغانستان را برای همه به زندان تبدیل کند، نتایج دیگری به بار خواهد آورد؛ زیرا در آن صورت ممکن است که کابینۀ گوانتانامو در افغانستان به قدرت برسد و یک طرف دیگر ناراضیانی باشند که به شدت سرکوب شوند؛ چنین تصوری باوجود اینکه ناممکن جلوه می‌کند ممکن نیز به نظر میرسد.
