Pars Today

"بهار جرگه ی مشورتی صلح خوب نیست" و "ضرورت تعیین خطوط قرمز برای صلح " ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

بهار جرگه ی مشورتی صلح خوب نیست عنوان سرمقاله ی روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است:
اخیراً آقای غنی، فرمان آغاز کار لویه‌جرگۀ مشورتی صلح را صادر کرده‌است. به اساس این فرمان، عمر داوودزی به عنوان رییس و ضیاالحق امرخیل به عنوان معاون این جرگه تعیین شده‌است. همین‌گونه آقای داوودزی در صفحۀ فیسبوکش اسم همه اعضای کمیسیون برگزاری جرگۀ مشورتی صلح را معرفی کرده‌است که در آن هم دیده می‌شود ترکیب قومی و سیاسی در جرگه مشورتی صلح از همین اکنون به درستی در نظر گرفته نشده‌است.
پس با توجه به آغاز کار جرگۀ مشورتی صلح، دیده می‌شود که این جرگه قدم‌های درستی را بر نداشته و فقط یک جرگۀ مشورتی فرمایشی را ایجاد کرده تا بار دیگر کارهای انتخاباتی و تبلیغاتی خویش را به پیش ببرند.
ماندگار می افزاید :
در جرگۀ مشورتی صلح که باید روی میکانیزم صلح با تحریک طالبان بحث شود و باید مرجعی قابل اعتماد برای همه مردم افغانستان باشد، چگونه ممکن است فردی که به تقلب سازمان‌یافته انتخاباتی متهم است و کسی که نقشی بارزی در شکستاندن اعتماد مردم نسبت به انتخابات دارد، به عنوان معاون گماشته شده‌است.
در عین حال برداشت تخمینی از نحوۀ حضور مردم در جرگۀ مشورتی صلح نشان می‌دهد که تشکیل جرگه با رویکردهای تفوق قومی ایجاد به وجود خواهد آمد و با این حال ممکن است که این جرگه از مسیر صلح منحرف شده و مسایل سیاسی دیگری را به پیش بگیرد و مهم تر از همه به ابزاری انتخاباتی آقای غنی تبدیل شود.
و ضرورت تعیین خطوط قرمز برای صلح عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان ما است که در آن چنین آمده است:
به نظر می رسد که اکثریت جناح های سیاسی و نیز دولت افغانستان این موضوع را درک کرده اند که اگر در برابر طالبان در زیر یک چتر واحد ظاهر نشوند، آن ها هر کدام را به تنهایی خواهند بلعید. از همین رو همگان درک کرده اند که تنها چتری که می تواند همگان را تحت پوشش قرار دهد و هیچ کس از آن بیرون نماند، دولت افغانستان است. دولت در اینجا به معنای شخصیت حقوقی است که از همه مردم افغانستان نمایندگی کند. بحث اشخاص و سیاستمداران و حتی مقامات فعلی حکومت از این امر جدا است. اصلا مساله حکومت و چهره های موجود در حاکمیت از این امر باید جدا پنداشته شود. اشتباه اشتراک کنندگان مسکو در همین بود که حکومت را با دولت اشتباه گرفته بودند. آنها فکر می کردند که با توافق با طالبان و فقدان حکومت افغانستان می توانند دو باره بر سر موقعیت های سابق خویش برگردند و باز هم برخوردار از قدرت شوند. 
نویسنده می افزاید : 
حالا که همگان به این هوشیاری رسیده اند و از نیات طالبان و حامیان آن ها آگاهی یافته اند، وقت آن فرا رسیده است که اصول اساسی و خطوط قرمز دولت و مردم افغانستان را تعیین کنند و آن گاه در روند مذاکرات صلح حاضر شوند. به عبارت دیگر کسانی که به نمایندگی از دولت و مردم افغانستان در نشست قطر شرکت می کنند، باید در ابتدا مبناهای مشترکی را به عنوان موضوعات غیر قابل مذاکره و یا خطوط قرمز تعیین و در مورد آن ها با همدیگر توافق کنند و با نگاه واحد در این روند اشتراک ورزند. این مساله می تواند هم سبب تقویت روحیه مردم و هم باعث تقویت جبهه ضد طالبان شود.