بررسی مطبوعات چاپ کابل 12 اسد 1398
اسد 12, 1398 12:00 Asia/Kabul
"استفاده از امکانات دولتی عادلانه نیست" ، " امیدواری ها و نگرانی ها در مورد آینده ی صلح" و "آقای غنی به کدام نوع زورگویی پایان می دهد" عناوین سرمقالات روزنامه های امروز چاپ کابل است.
روزنامه ی هشت صبح در سر مقاله ای تحت عنوان "استفاده از امکانات دولتی عادلانه نیست" چنین نوشته است:
کمپین‌های انتخاباتی به صورت آشکار نابرابر است.
تمام نهادها و منابع دولتی به نحوی در اختیار نامزد ارگ قرار دارد.
تردیدی نیست که برخی از دسته‌های انتخاباتی مشکل دارند و شاید از هم بپاشند، ولی نامزدانی که تیم‌های منسجم دارند نیز نمی‌توانند مثل ارگ از تمام منابع و امکانات دولتی استفاده کنند. ارگ در تالار لویه‌جرگه در دانشگاه پلی‌تخینک همایش برگزار می‌کند و تقریباً تمام نهادهای دولتی در برگزاری آن سهم می‌گیرند.
مثلاً اداره‌ی امور به مهمانان موتر می‌فرستد، یک اداره‌ی دیگر نان آنان را فراهم می‌کند، وزارت داخله و نهادهای دیگر تدابیر امنیتی می‌گیرند و به این ترتیب تمام نهادهای دولتی به نحوی در کمپین نامزد ارگ خواسته یا ناخواسته دخیل می‌شوند.
اما نامزدان دیگر از این سهولت‌ها برخوردار نیستند.
شماری از نامزدانی که تحصیلات بسیار بالا دارند و دسته‌های‌شان هم منسجم است، حتی از ترس تهدیدات امنیتی شاید از خانه‌ی خودشان هم نتوانند بیرون بیایند.
هشت صبح می افزاید:
وقتش است که کمیسیون شکایات انتخاباتی و نهادهای ناظر بر انتخابات بر این امر اعتراض کنند و خواستار عادلانه شدن استفاده از منابع و امکانات دولتی شوند.
کمیسیون شکایات انتخاباتی به عنوان محکمه‌ی انتخاباتی باید به تمام نامزدان حالی کند که به صورت برابر از منابع و امکانات دولتی استفاده کنند. نامزدی که حاکم است، خودش هم باید به قانون تمکین کند. تا جایی که ممکن است باید رقابت‌ها عادلانه باشد. نهادهای مثل اداره‌ی امور، ملکیت هیچ جناحی نیست و به کل کشور تعلق دارد و اگر خدماتی هم عرضه می‌کند باید شامل حال همه‌ی نامزدان انتخابات ریاست جمهوری باشد
" امیدواری ها و نگرانی ها در مورد آینده ی صلح" عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان ما است که در آن چنین آمده است:
زلمی خلیل‌زاد، نماینده‌ی ویژه‌ی وزارت خارجهی امریکا برای صلح افغانستان دردوحه پایتخت قطر به سر می برد و ممکن است در روزهای آینده دور هشتم گفتگوهای خود را با طالبان آغاز کند. در هفته گذشته زلمی خلیل زاد با مقامات افغانستان در کابل و مقامات بلند پایه پاکستان در اسلام آباد نیز دیدار و گفتگو کرده بود.
نویسنده می افزاید :در افغانستان برنامه دیدار نمایندگان دولت افغانستان با هیأت طالبان در اسلو نهایی شد و اعضای هیأت 15 نفری برای شرکت در این گفتگو تعیین شدند و از سوی دیگر حکومت با خلیل زاد در مورد گام های بعدی صلح به توافق رسیدند. این دو مورد را می توان گام های بلند در راستای شفافیت گفتگوها و امیدواری برای رسیدن به توافق های صلح به شمار آورد.
ونگاهی می اندازیم به روزنامه ی ماندگار که در سر مقاله ای تحت عنوان "آقای غنی به کدام نوع زورگویی پایان می دهد" چنین نوشته است:
تماشای ویدیوی تیراندازیِ یک تروریستِ طالب به سوی یک موتر رنجرِ اردوی ملی در مسیر کابل ـ شمال در ساحۀ کلکان، آدم را به یادِ روزهای حضور سنگینِ داعش در سوریه و عراق می‌اندازد که به‌اصطلاح مجاهدینِ خلافت اسلامی با خنده به سوی موترهای رهگذر شلیک می‌کردند.دشمنِ بزدلی که می‌تواند در روز روشن در کنار سرک و در مقابلِ موتر اردوی ملی بایستد و گلوله‌باری کند، اگر بیشتر جرأت به خرج دهد، نمی‌تواند با راکت در مقابل ارگ ریاست‌جمهوری بایستد و همان کاری را با ارگ‌نشینان کند که با راکبانِ موتر اردوی ملی کرده است؟
این حرف‌ها برای سیاه کردنِ صفحۀ اخبار نیست، تذکرِ این‌ها یک منطقِ محکم دارد و آن این‌که: حکومتی که بیمار نباشد و به فکر پایان دادن به «فرهنگ زورگویی» به معنای راستینِ کلمه باشد، به اولین حادثه از این نوع حوادث چنان واکنش نشان می‌دهد که دومی و سومی‌یی در کار نباشد.
در پایان ماندگار می افزاید:
حالا که آقای غنی از صـلح با طالبان ناامید شده، باید در شعارهای انتخاباتی‌اش مشخص بسازد که به کدام نوع زورگویی در افغانستان پایان می‌دهد؛ چرا که در نظر مردم، هستۀ نخستِ فرهنگِ زورگویی در کشور را گروه طالبان شکل می‌دهد که با کمترین میزان فهم و دانش، بالاترین ادعاها و مطالبات را دارد و یگانه ابزار رسیدن به مطالبات‌شان، کشتن مردم است و کسانی مانند آقای غنی نیز به انحاء مختلف حاضرند به این گروه باج بپردازند.
کلیدواژه
