علی مدد رضوانی در منطقه شیرداغ ولایت غزنی در سال 1357 به دنیا آمد، تحصیلات را در مکتب خانه پی گرفت و به ایران مهاجر شد، تحصیلات حوزوی را درایران تا سطح چهار پی گرفت. علی مدد ضمن مشغولیت به کار سخت برای گذران زندگی به فعالیتهای ادبی پرداخته و به خوبی دردهای زندگی مهاجرت را در شعرهایش به تصویر کشیده است. علی مدد رضوانی از مسولان خانه ادبیات افغانستان نیز هست، از برگزار کنندگان جشنواره ادبی «قند پارسی» نیز بوده و خلق و خوی خوش او بین اهال فرهنگ زبانزد است.

محسن سعیدی متولد ناهور غزنی است، در سال 1350به دنیا آمده است، در سال 1360به ایران مهاجر شده است، از جوانی تا کنون طلبه بوده است و در حوزه شعر و ادبیات هم فعال. دروس حوزه را تا سطح چهار گذرانده و در رشته مدیریت در موسسه امام خمینی نیز درس خوانده است. سعیدی شاعری است اهل مطالعه و اندیشمند، و مجموعه شعری به نام «غم عزیز» دارد، او هم اکنون ساکن شهر قم است.

مینا نصر در سال 1360 در ایران به دنیا آمد، در دوره دانش آموزی کار شعر را شروع کرد و با انجمنهای ادبی و حلقات فرهنگی مهاجرین پیوند خورد، در جشنواره های ادبی رتبه آورد و مدتی نیزبه کابل بازگشت و مشغول فعالیتهای فرهنگی و ادبی شد. از آثار مینا نصر می توان به مجموعه شعرهای «اتفاق گلدانها» و «زنی در سایه» اشاره کرد، مینا نصر فارغ التحصیل رشته فقه و حقوق زن در قم است. او همچنین سردبیر نشریه ادبی «نیم رخ» در کابل بوده است. مینا نصر هم اکنون ساکن تهران است و مشغول فعالیتهای فرهنگی وادبی است.

حسین حیدربیگی در سنگ تخت ولایت ارزگان به دنیا آمده است، در نوجوانی به ایران مهاجرت کرده است در رشته فقه و معارف اسلامی کارشناسی گرفته و کارشناسی ارشد را در همین رشته در جامعه المصطفی به پایان برده است. حیدربیگی در عرصه ادبیات هم یکی از چهره های فعال بوده است هم در شعر و هم در داستان نویسی و هم همکار قلمی نشریات ادبی همانند «در دری» بوده است. مجموعه شعر «آهوی دویده در من»، مجموعه داستان «سنگ و سیب»، «شورش» و رمان «گردابی» از آثار اوست، او ساکن مشهد است و همچنان مشغول فعالیتهای فرهنگی و ادبی.

فرزند ولایت بلخ است در شولگره مزار شریف به دنیا آمده و سالهای جوانی را در مبارزه با حکومت کمونیستی گذارنده بود. درسهای حوزوی را هم در افغانستان و هم در ایران پی گرفت و در دانشگاه علوم رضوی ایران مشغول به تحصیل شد و تا سطح چهار در دورس حوزوی پیش رفت. در شعر از سال 1364 جدیتر شد و یکی از چهره های پیشکوت در شعرو ادبیات مهاجرت است، قدسی همچنان در خاطره نویسی جهاد هم یکی از چهره های فعال است. از آثار او می توان به مجموعه خاطره ی «دستهای خالی» اشاره کرد. قدسی هم اکنون ساکن مشهد است.

حکیم بینش متولد سال 1355 در روستای سچک در یکاولنگ بامیان است، در کودکی به ایران مهاجرت کرد و در حلقه ی ادبی شاعران و جشنواره های ادبی بالید و درخشید و در رشته شیمی ادامه تحصیل داد. او سپس به عنوان نویسنده، گوینده و تهیه کننده در رادیو دری مشغول خدمت شد. از آثار حکیم بینش می توان به مجموعه شعرهای «سیبهای سرخ چیدنی» و « بلخ و نیشابور» اشاره کرد.

محمدتقی دامردان متولد بهسود در میدان وردک است در کودکی مهاجر شد، تحصیلات ابتدایی را تا مقطع دیپلم هنرستان در مشهد پیش برد اما نتوانست ادامه تحصیل بدهد، دامردان با حلقات فرهنگی جامعه مهاجرین ارتباط گرفت و در هنر نقاشی، گرافیک،عکاسی و خوشنویسی به یکی از جوانان فعال و پرکار تبدیل شد و در بسیاری از نشریات دهه ی هفتاد هنر خود را ثبت کرد. دامردان سپس به کرمان رفت و در آنجا ضمن فعالیتهای اقتصادی سخت و پرمشقت، به شعر روی آورد و بانی فعالیتهای ادبی و هنری در جمع مهاجرین شد، او هم اکنون ساکن کرمان است.

محمدی شاری فرزند غزنی است، زاده ی جاغوری و فعلا ساکن شهر قم در ایران. ابتدا درسهای حوزه ای خواند و سپس به ادبیات و روزنامه نگاری و کارهای پژوهشی کشیده شد. عمده ی کارهای پژوهشی شاری در باره ی زبان فارسی و فرهنگ هزارگی است. محمدی شاری همچنین در گردانندگی تشکلهای ادبی فعال است. او مدیر انجمن کلمه بوده و فعالیتهای ارزشمندی در این باره انجام داده و همچنان به کارهای ادبی و پژوهشی مشغول است.

زهرا زاهدی متولد 1360 در بامیان است. از کودکی ساکن قم بوده و از نوجوانی به فعالیتهای ادبی پرداخته است. از اعضای اصلی کانون ادبی کلمه بوده و در برگزاری جلسات آموزش و نقد شعر و برگزاری جشنواره های استانی نقش جدی داشته. او خود نیز در جشنواره های متعدد شعر در ایران، مقام آورده است. از زهرا زاهدی یک مجموعه شعر به نام «زمین برای من تنگ است» منشتر شده است.شعرهای او درونمایه اجتماعی و عاطفی دارد.

کبری حسینی اهل مزار شریف است و حوالی دهه ی شصت، به ایران مهاجر شد، برادرش مرحوم سید شهاب الدین بلخی، شاعر بود و او از طریق آن شادروان و نیزخواندن کتاب های شاعران به شعر علاقمند شد واز میانه دهه ۱۳۸۰ خورشیدی، شعر را به صورت جدی دنبال کرد، در نشست‌های هفتگی کانون ادبی _ فرهنگی کلمه در شهر قم شرکت جست و به سرودن شعر آیینی گرایش یافت از او دو مجموعه شعر به نام های « مشتی پرو بال» توسط انتشارات عرفان و «نوحه ی مرغابیان» توسط موسسه فرهنگی فارسی زبانان به چاپ رسیده است، کبری حسینی در مشهد سکونت دارد.

فعال فرهنگی افغانستانی گفت: ایران و افغانستان یگانگی فرهنگی دارند و اشتراکات تاریخی و زبانی زیادی داریم.

سیدحکیم بینش تهیه کننده رادیو دری و از اتباع افغانستانی مقیم ایران در جشنواره ادبی پویش «بهار موعود» عنوان شاعر برتر را از آن خود کرد.

محمد صادق دهقان در سال 1357 در کابل به دنیا آمد، با شروع جنگ در افغانستان به ایران مهاجرت کرد. دهقان از کودکی در ایران رشد کرد و توانست مدرک دکترای خود را در رشته حقوق بین الملل دریافت کند و پس از بازگشت به کشور در دانشگاه کابل مشغول تدریس شود، پایتخت زیبایان جهان، نام مجموعه شعر او در قالبهای نوین فارسی است. دهقان از اعضای خانه ادبیات افغانستان است و خدمات گسترده ای در این زمینه داشته است، او همچنان عضو شورای نویسندگان مجلات کتاب نامه و ادبیات معاصر نیز هست. دهقان هم اکنون ساکن تهران است.

محمد ابراهیم شریعتی متولد غزنی است، در نوجوانی به ایران مهاجرت کرد و تحصیلات خود را ادامه داد، او توانست انتشارات عرفان را پایه گذاری کند و کتابهای ارزشمندی در زمینه تاریخ و ادبیات افغانستان از جمله، افغانستان در مسیر تاریخ، افغانستان در پنج قرن اخیر، دیوان خلیل الله خلیلی، آثار علامه صلاح الدین سلجوقی و بسیاری از آثار شاعران و نویسندگان معاصر افغانستان را منشتر کند و در حوزه فرهنگ کشور، فردی اثر گذار باشد.

برخی منابع محلی گفته اند که سید سکندر حسینی مشهور به «بامداد» شاعر و فعال فرهنگی از یکشنبه هفته گذشته در بازداشت طالبان بسر می برد.

داعشی که اکنون در افغانستان فعال است با داعشی که در عراق و سوریه فعالیت می کند متفاوت است، این داعش توسط سازمان استخبارات اردوی پاکستان آ. اس. آی ایجاد شده است

فعال مدنی و فرهنگی در بلخ می‌گوید باید درباره جنایات آمریکایی‌ها و خرابی‌های ناشی از حضور آنان در افغانستان تحقیقات وسیعی انجام داد تا این جنایات از خاطره مردم پاک نشود.

هزار و ۷۰۰ هنرمند و فعال فرهنگی در سرزمین‌‎های اشغالی با امضای کارزاری، توقف جنگ رژیم اشغالگر ضد باریکه غزه و آزادی اسیران صهیونیست را خواستار شدند.

سید وحید ظهوری متولد ولایت کابل و از یک خانواده فرهنگی و اهل علم افغانستان است، او در مهاجرت به ایران ابتدا کارشناسی حقوق گرفت و سپس در رشته زبان وادبیات فارسی دکترا دریافت کرد. دکتر ظهوری به عنوان یک فعال فرهنگی، بنیاد کوثر را برای جامعه مهاجر ایجاد کرد که در زمینه های فرهنگی واجتماعی فعالیت می کرد، دکتر ظهوری بیشتر عمر خود را وقف بهبود شرایط اجتماعی و سیاسی کشور خود کرد و پس از تحمل یک دوره بیماری بر اثر تومور مغزی به دیار باقی شتافت.

عبدالرحیم رحیمی فرزند بلخاب است، در جوانی به فعالیتهای جنگ وجهاد در منطقه پرداخت و سپس راهی دیار هجرت شد، در مشهد هم در مدارس علمیه و هم در حوزه فرهنگ و ادب و رسانه هم مشغول بوده و چندین مجموعه خاطره، از دوران جهاد در افغانستان گرد آوری کرده که از این جمله می توان به «برفکوچ»، «در پگاه بلخاب» و « از قله های بلخاب تا جلگه های تگزار» اشاره کرد. رحیمی در خاطره نگاری در چندین جشنواره حایز رتبه گردیده او ساکن مشهد است، ارتباط خود را با داخل افغانستان حفظ کرده و در فعالیتهای اجتماعی منطقه سهیم است.