گلاب؛ عصارهای از طبیعت برای آرامش و درمان در طب سنتی ایرانی
-
گلاب؛ عصارهای از طبیعت برای آرامش و درمان در طب سنتی ایران
پارس تودی- گلاب، یکی از ارزشمندترین فرآوردههای گیاهی در طب سنتی ایرانی است که از گل محمدی بهدست میآید و قرنهاست در درمانهای طبیعی جایگاه ویژهای دارد.
گلاب، این عصاره خوشعطر نهتنها در مراسم مذهبی و آیینی در ایران مورد استفاده قرار میگیرد، بلکه در نسخههای درمانی حکیمان ایرانی نیز حضوری پررنگ دارد.
در طب سنتی، گلاب دارای طبیعتی گرم و معتدل است و برای تقویت اعصاب، کاهش استرس، درمان بیخوابی و سردردهای ناشی از هوای آلوده توصیه میشود. بوییدن گلاب، بهویژه در زمانهای اضطراب یا اندوه، باعث آرامش روان و تعادل در ترشح هورمونهای مغزی میشود. به همین دلیل در مراسم عزاداری، گلابپاشی بر دست و صورت افراد رایج است.
گلاب چگونه تهیه میشود؟
گلاب از تقطیر گل محمدی (گل سرخ) بهدست میآید. این فرآیند سنتی معمولاً در دیگهای مسی انجام میشود و بخار حاصل از جوشاندن گلها، پس از سرد شدن، به مایعی تبدیل میشود که همان گلاب است. شهرهایی مثل کاشان، قمصر، نیاسر و راوند از مراکز اصلی تولید گلاب در ایران هستند.
خواص درمانی گلاب در طب سنتی
آرامبخش اعصاب: بوییدن گلاب باعث کاهش اضطراب، استرس و حتی تپش قلب میشود.
درمان بیخوابی: نوشیدن گلاب قبل از خواب یا اسپری آن روی بالش، خواب آرامتری به همراه دارد.
تقویت سیستم ایمنی: گلاب سرشار از آنتیاکسیدان است و به پاکسازی بدن کمک میکند.
تسکین سردرد: مالیدن گلاب به پیشانی یا استفاده از بخور آن، سردردهای عصبی را کاهش میدهد.
بهبود گوارش: مصرف گلاب با آب ولرم، نفخ و ریفلاکس معده را کاهش میدهد.
مراقبت از پوست: گلاب خاصیت ضدعفونیکننده دارد و به شادابی، لطافت و پاکسازی پوست کمک میکند.
خواص روغن گل رز
روغن گل رز برای پوست مفید است و باعث روشن شدن پوست و کاهش علائم پیری میشود. مصرف روغن گل رز با افسردگی و استرس مبارزه میکند و برای دستگاه گوارش بسیار مفید است. این روغن سبب تحریک گردش خون در اندام ها میشود و از عفونت های ویروسی و باکتریایی جلوگیری میکند.
کاربردهای فرهنگی و آیینی
در مراسم عزاداری، گلابپاشی نهتنها جنبهی مذهبی دارد، بلکه بهدلیل خاصیت آرامبخشیاش، برای تسکین دلهای داغدیده استفاده میشود. همچنین در مراسم مذهبی، گلاب نماد پاکی و طهارت است.
گلاب، با ترکیب لطافت، درمان و سنت، همچنان یکی از نمادهای سلامت طبیعی در فرهنگ ایرانی باقی مانده است و بهرهگیری از آن، بازگشتی به حکمت طبیعت و آرامش درونی است.
ms