چگونه تحریم‌ ایران را قوی‌تر کرد؟

پارس‌تودی- تحریم‌هایی که قرار بود ایران را متوقف کنند، به نقطه آغاز یک صعود ملی تبدیل شدند.

تحریم‌های غرب علیه ایران که در چهار دهه گذشته همواره با هدف تضعیف ایران اعمال شدند، سبب تقویت زیرساخت‌های داخلی، رشد علمی و بازتعریف مسیر توسعه ملی در این کشور شد. به گزارش پارس‌تودی، اجرای مکانیسم اسنپ‌بک و بازگشت تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل، اگرچه محدودیت‌هایی در مبادلات اقتصادی ایجاد کرد، اما ایران با تکیه بر اقتصاد مقاومتی و ظرفیت‌های داخلی، مسیر توسعه را ادامه داد.

در حوزه اقتصادی، وابستگی شدید به نفت که بیش از ۸۵٪ درآمد ارزی ایران را تشکیل می‌داد، با تحریم‌ها کاهش یافت و سهم نفت در بودجه به حدود ۳۵٪ رسید. این تحول ساختاری، استقلال اقتصادی ایران را تقویت و زمینه رشد بخش‌های غیرنفتی را فراهم کرد.

صنایع دانش‌بنیان نیز در ایران جهش چشمگیری داشتند. صادرات محصولات دانش‌بنیان ۶۸٪ و تولیدات با فناوری بالا ۴۲٪ افزایش یافت. ایران در تولید علم جهانی به رتبه ۱۵ رسید و در فناوری نانو نیز جزو شش کشور برتر جهان قرار گرفت. تعداد ثبت اختراعات بین‌المللی نیز بیش از دو برابر شد که نشان‌دهنده رشد نوآوری و قدرت نرم ملی است.

زیست‌بوم استارتاپی ایران با ارزشی بیش از ۱۲ میلیارد دلار، نقش مهمی در اقتصاد ایفا کرد. در صنعت داروسازی، ایران توانست ۸۵٪ نیاز داخلی را تأمین کند و در کشاورزی به خودکفایی ۹۷٪ رسید که امنیت غذایی این کشور را تضمین کرد.

در بخش معدن، رشد ۱۸٪ صنایع معدنی و صادرات مس، فولاد و آلومینیوم، موتور محرک جدیدی برای اقتصاد شد. در حوزه دفاعی، تحریم‌ها موجب توسعه سامانه‌های بومی موشکی، پهپادی و پدافندی شدند که قدرت بازدارندگی ایران را افزایش دادند. همچنین، ایران توانست ماهواره‌های بومی را به فضا پرتاب کند و توانمندی‌های سایبری خود را ارتقا دهد.

در دیپلماسی، ایران به‌جای تعامل با غرب، روابط خود را با قدرت‌های نوظهور مانند چین، روسیه و هند گسترش داد. استفاده از ارزهای ملی در تجارت خارجی، ایران را از سلطه دلار تا حدی رها کرد. عضویت در پیمان‌هایی مانند سازمان همکاری شانگهای و گروه بریکس نیز نفوذ منطقه‌ای و بین‌المللی ایران را افزایش داد.

در نهایت، تحریم‌ها نه‌تنها ایران را منزوی نکردند، بلکه با ایجاد زنجیره‌های تأمین امن در حوزه‌های راهبردی، قدرت ملی این کشور را بازتعریف کردند. این تجربه تاریخی نشان داد که فشار خارجی می‌تواند به عاملی برای خوداتکایی، نوآوری و اقتدار ملی تبدیل شود.

mrt