پندهای کهن پارسی | حرف بس است؛ وقت عمل فرا رسیده

پارس‌تودی- حکمت‌های کهن ایرانی، چراغ راه زندگی امروز هستند. یکی از این گنجینه‌های ارزشمند، پندی است که می‌گوید به عمل کار برآید، به سخن دانی نیست.

ضرب‌المثل ایرانی «به عمل کار برآید، به سخن دانی نیست» دریایی از معنا را در خود جای داده و نقشه‎ راهی برای حرکت از حرف به سمت عمل است. به گزارش پارس تودی، در دنیای امروز که گفتار و وعده‌ها به کالایی رایج تبدیل شده‌اند، این ضرب‌المثل ایرانی بیش از هر زمان دیگری جلوه می‌یابد.

این پند ایرانی به شکلی ظریف اما قدرتمند، تفاوت بین "حرف زدن دربارهٔ کار" و "انجام دادن کار" را نشان می‌دهد. مشکل زمانی آغاز می‌شود که ما صحبت کردن دربارهٔ اهداف را با خودِ عمل اشتباه می‌گیریم. مغز انسان گاهی به همین ابراز کلامی آرزوها اکتفا می‌کند و همان احساس رضایتی را که باید از عملکرد بگیرد، از صحبت کردن دریافت می‌کند. در واقع، انرژی و انگیزه‌ای که باید برای اقدام ذخیره شود، صرف حرف زدن می‌شود.

این حکمت تنها به موفقیت‌های فردی محدود نمی‌شود، بلکه سنگ بنای اعتماد در روابط اجتماعی نیز می‌باشد. قول و وعده‌ای که با عمل محقق نشود، به تدریج سرمایه اعتماد ما را نزد دیگران از بین می‌برد. در مقابل، فردی که کم حرف می‌زند اما بیش از آن عمل می‌کند، به‌عنوان فردی قابل اتکا و اصیل شناخته می‌شود.

اصل «به عمل کار برآید، به سخن‌ دانی نیست» در مدیریت، اقتصاد و حتی دیپلماسی نیز صادق است؛ ملت‌ها و سازمان‌هایی که عملشان را به نمایش می‌گذارند، به مراتب موفق‌تر از آنانی هستند که تنها به شعار دادن بسنده می‌کنند.

در نهایت، این جمله ما را به خودشناسی دعوت می‌کند. از ما می‌پرسد: آیا آنچه بر زبان جاری می‌کنیم، در عمل نیز بروز داده‌ایم؟ این پرسش، معیاری برای سنجش صداقت درونی و انگیزه‌های واقعی ماست. بنابراین، این پند ایرانی نه یک شعار کهن، بلکه یک فراخوان همیشگی برای مسئولیت‌پذیری، راستی و ساختن آینده‌ای است که نه بر پایه حرف، که بر اساس کار و کوشش بنا شده باشد.

ms