اگر پیامبر اسلام زنده بود، امروز به چه می‌اندیشید؟ / پیامبر و امام حسین اکنون از چه ناراحتند؟

پارس تودی- مواضع و آموزه‌های حضرت سیدالشهدا (ع) در جریان نهضت عاشورا، تا امروز بر جهت‌گیری‌ها و اقدامات نیروهای مقاومت اسلامی تاثیرگذار بوده است.

کربلا، کلاس درس بصیرت و موقعیت‌شناسی است. این‌که انسان بداند مناسب‌ترین کار در لحظه چیست؟ معرفتی که یاران امام حسین (ع) از آن سرشار بودند. در این مطلب از پارس تودی نگاهی به یکی از زوایای این مساله مهم و چند نکته دیگر انداخته ایم:

حرکت حضرت سیدالشهدا (ع) در روز عاشورای سال ۶۱ هجری قمری و خون‌های مقدسی که در عاشورا بر زمین ریخته شد، معیار حریت و انسانیت را به تاریخ ارائه کرد تا راهنمای تشخیص راستی از ناراستی باشد. به بیان دیگر، امام حسین (ع) یک هویت تاریخی و فراگیر را تعریف و تبلیغ کرد که با آن نه فقط هویت مسلمانان (شامل شیعه و اهل سنت)، بلکه هویت مومنان سایر ادیان، همچون مسیحیان و هندوها را بازتعریف و تعمیق کرد. البته بی شک در وحدت اسلامی عوامل متعددی دخالت داشته‌اند، اما علاقه مسلمانان به اهل بیت عصمت به عنوان ثمره رسالت پیامبر اسلام و کلیدی در حفظ هویت اسلامی، نقشی مرکزی داشته است.

برخی محققان، سرآغاز نهضت مذهب اهل بیت و تشیع را از روز دهم محرم می‌دانند. پس از عاشورا، نهضت‌های مقاومت اسلامی علیه ظلم و فساد نیز رنگ و بوی دیگری پیدا کرد. عبارت معروف «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» به همین نگرش اشاره می‌کند. امری که هم در انقلاب اسلامی ایران، هم در مقاومت‌های غرب آسیا و هم به ویژه در نهضت اسلامی و ایمانی مردم مظلوم فلسطین متبلور است.

در این زمینه، استاد شهید «مرتضی مطهری» در نطق تاریخی خود علیه صهیونیسم در عاشورای سال ۱۳۹۰ قمری که به دستگیری ایشان توسط رژیم (شاهنشاهی) پهلوی انجامید؛ می‌گوید:

«می‌خواهی در نزد خدا و پیغمبر خدا ارزش پیدا کنی؟ حتی اگر می‌خواهی نزد ملل جهان ارزش پیدا کنی که هم بلوک شرق روی تو حساب کند و هم بلوک غرب، سرنوشت تو را او در اختیار نگیرد و او برای تو تصمیم نگیرد، امر به معروف و نهی از منکر داشته باش؛ همبستگی و همدردی داشته باش؛ اخوت و برادری اسلامی‏ را زنده کن؛ از بی‌خبری و ضعف و لاابالی‏گری‏ پرهیز کن. این برنامه‌های بی‌خبری و لاابالی‌گری برای چیست؟ برای این است که آگاه نباشی، نفهمی، ندانی، ضعیف باشی و قدرت‏ نداشته باشی.

اگر پیغمبر اسلام زنده می‌بود، امروز به چه‏ می‌اندیشید؟ قسم می‌خورم پیامبر اکرم امروز در مرقد مقدسش‏ از یهود می‌لرزد. قضیه‌ای که دل پیغمبر اکرم و حسین بن علی را امروز خون کرده است، این قضیه است. اگر می‌خواهیم به خودمان و به عزاداری حسین بن علی ارزش بدهیم، باید فکر کنیم که اگر امام حسین (ع) امروز بود، می‌گفت چه شعاری در عزاداری من بدهید؟ بی‌شک می‌گفت: اگر می‌خواهی برای من عزاداری کنی و سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمر امروز «موشه دایان» نخست وزیر اسرائیل است. شمر هزار و سیصد سال پیش مرد، شمر امروز را بشناس».

حرکت برای نجات شریعت پیامبر

امام حسین (ع) با شهادت خود، شریعت را حفظ کرد و با حفظ شریعت، وحدت را در هویت امت اسلامی مصون نگه داشت. با وجود آنکه ایشان (ع) در مقابل یزید قرار گرفته بود، جنگ را آغاز نکرد. آن گاه که از او دعوت کردند، دعوت را پذیرفت و هنگامی که دعوت‌کنندگان به امام حسین (ع) پشت کردند، ایشان عزم بازگشت به مدینه کرد. زمانی هم که راه را بر ایشان بستند، به دفاع از خود پرداخت. امام حسین (ع) در پاسخ به سوال تمیم بن قحطبه در جنگ با امام که پرسید: ای فرزند علی! تا کی می‌خواهی به خصومت ادامه دهی؟ به صراحت فرمود: آیا من به جنگ با شما آمدم؟ یا شما به جنگ با من اقدام کردید؟ آیا من راه را بر شما بستم؟ یا شما راه را بر من بستید و برادران و فرزندان مرا کشتید.

پاسخ به یک شبهه

یزید فرزند معاویه به «ولید بن عقبه» والی مدینه دستور داد که «اگر حسین (ع) بیعت نکرد بی‌درنگ سر از بدنش جدا کن». سیاست «سر از بدن جدا کردن» نتیجه بی تدبیری یزید بود نه نتیجه حرکت امام؛ چرا که وقتی یزید، این فرمان را به عامل خود در مدینه داد، هنوز حرکتی از سوی امام حسین (ع) صورت نگرفته بود. پس این سخن که «خروج حضرت سیدالشهدا (ع) از مصادیق فتنه و فساد بود» و یا این گفته که «در مجموع حسین خطای بزرگی مرتکب گردید، در اینکه خروج نمود؛ زیرا امت اسلامی با شهادت وی دچار ضعف، افتراق و اختلاف گردید و سنگ بنای نزاعی گذاشته شد که تا امروز ادامه دارد» ناروا خواهد بود. ناروایی این سخنان آن چنان آشکار است که محققان اهل سنت نیز بدان اعتراض کرده و آن را رد کرده‌اند.

عبارات کلبدی: امام حسین کیست، چرا امام حسین قیام کرد، امام حسین و پیامبر، یزید که بود

MGH