Մեկնաբանություն-Իրանի դեմ ԱՄՆ-ի հիբրիդային պատերազմի ծավալները
ԱՄՆ-ն՝ որպես արեւմտյան հեգեմոն հոսանքի կողմից Իրանի վրա ճնշում գործադրելու պարագլուխ, օգտագործել է բոլոր հնարավոր միջոցներն ու բաղադրիչները՝տապալելու Իրանի Իսլամական Հանրապետությունը, որը հանդիսանում է Արեւմուտքի գաղութատիրական ու գերիշխանական բնույթի լուրջ քննադատը։ Իսլամական Հանրապետության հիմնադրումից ի վեր այս գործիքները եղել են կոշտ և փափուկ քաղաքականությունների համադրություն:
Դիվերսիա և քաղաքական անկարգությունների ստեղծում, պատժամիջոցներ և տնտեսական ճնշում, գաղտնի գործողություններ, ահաբեկչություն, աջակցություն աշխարհազորային խմբերին, ռազմական գործողություններ, աջակցություն Իրանի դեմ տարածաշրջանային ագրեսորներին, խափանարարություն, կիբերպատերազմ, մարդու իրավունքների ոլորտում կեղծ մեղադրանքներ Իրանի դեմ և մշակութային գրոհ այս երկրի դեմ, այն պարագաներն են ,որ ԱՄՆ-ն կիրառել է Իրանի դեմ։
Բարդ և բազմաշերտ տնտեսական պատժամիջոցները հաստատում են Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ պատերազմի բարդ և համակցված օրինաչափությունները։
Հիբրիդային պատերազմի կարևոր առանձնահատկություններից մեկը մոդելի բացակայությունն է։ Փաստորեն, այս տեսակի պատերազմը ենթակա չէ որոշակի նախկին մոդելների, սակայն օգտագործելով մի շարք կոնկրետ և կարևոր սկզբունքներ և հիմնվելով թիրախային հասարակության կոնկրետ կոդի վրա, այն գործում է յուրօրինակ կերպով:
Վերլուծելով հիբրիդային պատերազմի բաղադրիչները, կարելի է եզրակացնել, որ Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ պատերազմի մոդելը Իրանի առաջադեմ և կոնկրետ մոդելն է, որը հիմնված է տեղեկատվական միջավայրի բարդացման վրա՝ նպատակ ունենալով հասնել ճանաչողական ազդեցությունների և կառուցել հատուկ սոցիալական ռեժիմ։
(Լուսանկարում՝ Իրաքի ղեկավար՝ Սադամ Հոսեյնը,«Մոջահեդին Խալղ» ահաբեկչական խմբավորման առաջնորդ Մասուդ Ռաջավիի հետ)
ԱՄՆ պաշտպանության նախարարությունը, հետախուզական գործողությունների մասին իր դոկտրինում, հետախուզական միջավայրը դիտարկում է որպես երեք փոխկապակցված հարթություններ, որոնք մշտապես փոխագործակցում են մարդկանց, կազմակերպությունների և համակարգերի հետ: Այս հարթություններն են ՝ֆիզիկական, տեղեկատվական և ճանաչողական:
Ֆիզիկական հարթությունը կամ, փաստորեն, նույն օբյեկտիվ միջավայրը կազմված է հրամանատարության և կառավարման համակարգերից, հիմնական որոշում կայացնողներից և օժանդակ ենթաճյուղերից: Տեղեկատվության ծավալը կապված է տեղեկատվության հավաքման, մշակման, գրանցման և պահպանման, տարածման և պաշտպանության դիրքի և եղանակի հետ: Ճանաչողական հարթությունը նաև վերաբերում է մարդկանց որպես երրորդ հարթություն այս համատեքստում և իրականում ներառում է նրանց մտքերը, ովքեր ստանում և փոխանցում են տեղեկատվություն և արձագանքում դրանց կամ գործում են դրանց հիման վրա:
Իրականում Իրանի Իսլամական Հանրապետության թշնամիները՝ ԱՄՆ-ի, Սիոնիստական ռեժիմի և որոշ եվրոպական երկրների, ինչպես՝ Անգլիայի գլխավորությամբ, Իսլամական հեղափոխության հաղթանակի հենց սկզբից՝ ներքին ընդդիմություն ստեղծելուն աջակցելու ուղղությամբ իրենց ֆինանսական ու սպառազինական աջակցությամբ անուղղակիորեն զինյալ պատերազմի մեջ մտան համակարգի դեմ և օգտագործելով տարբեր մեթոդներ, ինչպիսիք են Իրանում միջէթնիկական կոնֆլիկտներ առաջացնելու միջոցով անջատողական գաղափարների ստեղծումը , հեղաշրջումների նախագծումը, ներառյալ Նոժեի հեղաշրջումը: , ուղղակի ռազմական միջամտություն, ինչպիսին է Թաբասի միջադեպը, և «Մոջահեդինե Խալղ» ահաբեկչական խմբավորման օգնությամբ ներքին ահաբեկչական հոսանք ստեղծելը, իսկ հեղափոխության առաջնորդներին ասպարեզից ֆիզիկապես հեռացնելու նպատակով, փորձեցին տապալել Իրանում իշխող համակարգը։ Վերոհիշյալ մեթոդների ձախողմամբ Իրանի Իսլամական Հանրապետությանը պարտադրվեց ութամյա պատերազմը։
Գաղութատիրական Արևմուտքը, հատկապես ԱՄՆ-ն, Իրանին դիմակայելու ռազմավարություն է որդեգրել, որը չի սահմանափակվում մեկ հարթությամբ, այլ տարբեր բաղադրիչների համադրություն է։ Այս ռազմավարությունը ֆիզիկական, տեղեկատվական և ճանաչողական երեք շերտերի համադրություն է, որը հիմնված է Իրանի թույլ կողմերի վրա։ Այս ոլորտը ներառում է տարբեր ճնշումների և տնտեսական, քաղաքական, ռազմական սիներգիայի, դիվերսիաների և կիբերհարձակումների և Իրանի ազդեցության տարածքներում պատերազմ հրահրելու համադրություն :
Թվում է, թե վերջնական նպատակը քաղաքական համակարգի փոփոխությունն է կամ Իրանի Իսլամական Հանրապետության քաղաքական համակարգի փլուզումը, որի իրականացման կետը գտնվում է ճանաչողական փոփոխություններում։ Ակնհայտ է, որ Արևմուտքի ճնշման ռազմավարության որակը, ինչպես նաև ԱՄՆ բազմաթիվ նախագահների, այդ թվում՝ Թրամփի գործունեությունը Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ, նույնպես կարող են մշակվել հիբրիդային պատերազմի շրջանակներում։
Հետախուզական միջավայր ներթափանցելու խնդիրը միշտ եղել է թշնամիների առաջնահերթություններից մեկը՝ գորշ միջավայրը վերահսկելու և Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ առավելագույն ճնշում գործադրելու համար։ Միևնույն ժամանակ, թվում է, որ նույնիսկ մերթ ընդ մերթ ԱՄՆ-ի կողմից Իսլամական Հանրապետության հետ բանակցելու ցանկություն հայտնելը Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ հբրիդային պատերազմի համապարփակ մոտեցման մի մասն է և կարելի է անվանել որպես բանակցային զենք:
Իրականում, այս մոտեցման մեջ բոլոր բաղադրիչները միասին նպատակ ունեն որոշումների և գործողությունների ճգնաժամ ստեղծել Իրանի հասարակության և պաշտոնյաների համար։