Alireza Ghorbani, Penyanyi Tradisional Terbaik Iran
Program ke-89 Harmoni Nada dan Irama kali ini akan memperkenalkan lagu dengan musik tradisional berjudul " Ey Del" yang dibawakan oleh Alireza Ghorbani.
Alireza Ghorbani adalah vokalis tradisional Iran. Dia memulai karirnya dengan membaca al-Quran. Setelah itu dia semangat belajar musik tradisional Iran.
Pada tahun 1984, Alireza Ghorbani terpesona oleh kompilasi puisi dan musik dan wawasan musik Iran di bawah pengawasan mentor pertamanya: Khosro Soltani, Behrooz Abedini, Mahdi Fallah, Hossein Omoumi, Ahmad Ebrahimi dan juga Razavi Sarvestani.
Kenalannya dengan Ali Tajvidi dan Farhad Fakhreddini membawanya ke cakrawala baru musik Iran. Dia juga telah mengambil bagian dalam banyak festival penting di seluruh dunia bersama dengan banyak musisi.
Sejak tahun 1985, Alireza Ghorbani belajar dengan serius garis vokal, kombinasi puisi dan musik, wawasan dan estetika dalam lagu Iran.
Beberapa festival yang pernah diikuti oleh Alireza Ghorbani tersedia dalam bentuk CD. Dia telah menjadi vokalis Orkestra Nasional Iran sejak 1999 dan bergabung dengan banyak konser dan festival di Iran dan luar negeri.
Album orkestra pertama juga disusun oleh Farhad Fakhreddini. Dia berkolaborasi dalam membuat soundtrack untuk berbagai program TV seperti Kife Englisi, Shabe Dahom, Roshantar az Khamooshi (Mollasadra) dan Madare Sefr Darajeh.
Album terbarunya adalah Az Kheshto Khak, Fasle Baran, Rosvaye Zamaneh, Sarve Ravan, Simfoni Molana, Soogvarane Khamoosh, Rooy Dar Aftab 1,2, Eshtiagh, Ghafe Eshgh, Khoshnevise Seda dan Sarmasti (Khayyam).
Alireza Ghorbani berkolaborasi dengan Homayoun Shajarian dalam album terbarunya Afsaneye-Chashmhayat yang dirilis pada 10 November 2019. Dia kini menjadi salah satu penyanyi tradisional terbaik Iran.
Berikut adalah teks dan lirik lagu " Ey Del":
ای دل شکایتها مکن تا نشنود دلدار من
ای دل نمیترسی مگر از یار بیزنهار من
ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیدهای شب تا سحر آن نالههای زار من
اندازه خود را بدان نامی مبر زین گلستان
اندازه خود را بدان نامی مبر زین گلستان
این بس نباشد خود تو را کگه شوی از خار من
ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیدهای شب تا سحر آن نالههای زار من
یادت نمیآید که او می کرد روزی گفت گو
می گفت بس دیگر مکن اندیشه گلزار من
ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیدهای شب تا سحر آن نالههای زار من
چون مهر دیدم رای او افتادم اندر پای او
گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یار من
گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یار من
گفتم نباشم در جهان گر تو نباشی یار من
ای دل شکایتها مکن تا نشنود دلدار من
ای دل نمیترسی مگر از یار بیزنهار من
ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیدهای شب تا سحر آن نالههای زار من
ای دل مرو در خون من در اشک چون جیحون من
نشنیدهای شب تا سحر آن نالههای زار من
(RA)