Mars 25, 2024 08:41 Europe/Tirane
  • Feja faktor i forcimit të intelektit / Mendimet e Ajetullah Khamenei

Gjatë historisë, njeriu është munduar gjithmonë për të plotësuar nevojat e tij, sepse njeriu është krijuar si një krijesë nevojtare në natyrë. Rreziku fatal që fshihet tek njeriu është, nga njëra anë, perceptimi i gabuar i nevojave të tij dhe nga ana tjetër, përshkrimi i përgjigjeve të gabuara për këto nevoja.

Dhurata e profetëve hyjnorë për t'i udhëhequr njerëzit nëpër këtë kalim të rrezikshëm nuk është gjë tjetër veçse mësime të udhëzimit hyjnor; Kurani Famëlartë është një dhuratë unike, e çmuar, shëruese dhe udhërrëfyese, e cila iu dërgua njerëzimit nga Zoti i Madhëruar nëpërmjet Profetit Muhamed (savs).

Njeriu nuk arrin në destinacionin e paqes, sigurisë dhe kënaqësisë në këtë botë, përveçse nëpërmjet përdorimit praktik dhe përfitimit nga ky libër madhështor.

Kurani i Shenjtë u mëson njerëzve disa të vërteta që njeriu i shekullit të 21-të, me gjithë përparimin e tij material njerëzor, nuk ka patur kurrë fuqinë dhe mundësinë për t'i njohur ato, të vërteta që, nëse njeriut i zbulohen dhe ai vepron sipas tyre, do ta bëjnë atë të fortë dhe të vendosur në rrugën e drejtë.

Prandaj, vetëm ata që janë kanë mësuar nga Libri i Zotit mund të dalin nga rrethi i gabimit dhe të mos shkojnë drejt shkatërrimit.

Përfitimi nga Kur'ani mund të arrihet vetëm përmes komunikimit të vazhdueshëm me këtë burim drite.

Ajo që lexoni më poshtë është marrë nga libri i Ajetullah Khamenei, Përmbledhja e përgjithshme e Mendimit Islam në Kuran:

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

1. Elif, Lamë, Ra. (ky është) Libër; Ne ta shpallëm ty që me urdhrin e Zotit t’i nxjerrësh njerëzit prej errësirës në dritë; (t’i nxjerrësh prej errësirës) në rrugë të Fuqiplotit, të Falënderuarit.

Përkthimi i detajuar i ajetit 1 të sure Ibrahim

Ky Kur’an’ është Libri që Ne ta zbritëm ty. Që me lejen dhe ndihmën e Zotit “njerëzit të largohen nga errësira e errësirës”, këta njerëz t’i nxirrni nga errësira e injorancës dhe t’i udhëzoni në dritë. Dobia e dritës është të ndriçojë rrugën, ndërsa rezultati i errësirës është se njerëzit nuk dinë çfarë të bëjnë e ku të shkojnë!

Farërat dhe bërthamat janë nën tokë. Atje është errësirë në errësirë. Ajo që i bën këto fara të gjallërohen dhe të dalin nga zemra e gjithë errësirës dhe lakut dhe të arrijnë ambientin e ndritshëm janë pikat e shiut që bien nga qielli.

Tani historia e ne njerëzve është historia e të njëjtave fara që janë robër të kësaj bote tokësore dhe të errët. Dhe ajetet e Kuranit janë të njëjtat pika shiu që zbritën nga deti i diturisë hyjnore dhe ranë mbi zemrën qiellore të Profetit për t'i dhënë jetë farave të ekzistencës njerëzore dhe për t'i nxjerrë ata nga errësira e injorancës, mosbesimi, shtypja, korrupsioni, mëkati dhe për t’i futur në botën e dritës, dritës së diturisë, dritën e besimit, dritën e mirësisë dhe dritën e unitetit dhe integritetit. Pse duhet të ketë një profet? Pse dikush nga Zoti duhet të shtrojë kurrizin e tij në drejtimin e njeriut? Nuk mundet njeriu vetë? A nuk mjafton dituria njerëzore dhe mendimi njerëzor? Pse Profeti? Pse është përcjellësi i mesazhit mes të padukshmes dhe intuitës?

Ne nuk flasim shumë për filozofinë e profecisë. Është një fjalë, dhe ajo një fjalë është se shqisat njerëzore, instinktet njerëzore dhe mençuria njerëzore janë të pamjaftueshme për të udhëhequr njerëzit.

Një sërë qeniesh me shqisat e tyre mund të udhëhiqen. Por njeriu ka nevojë për një fuqi më të lartë, një udhëheqje më të fortë dhe më të thellë se drejtimi i ndjenjës, se drejtimi i instinktit, sesa drejtimi i arsyes. Çfarë bën ky udhëzim? A konkurron me shqisat tuaja? A shkon kundër instinkteve tuaja? A godet me gurë kokën e arsyes? Aspak.

Ai vjen për të udhëhequr intelektin, për të ushqyer intelektin, për ta nxjerrë intelektin nga pluhuri i varrit.

Faraonëve nuk u pëlqen që njerëzit të kenë logjikë dhe arsye, nuk u pëlqen që njerëzit të kuptojnë; Sepse nëse njerëzit kuptojnë dhe marrin vesh, ekzistenca e tyre do të bëhet e pavlefshme dhe legjendare.

Pra, për çfarë vjen feja? Për të udhëhequr intelektin. Ka arsye për të kapur mendjen, por kur epshi është pranë tij, ai nuk mund të gjykojë drejt. Ka urtësi, por kur lakmia është krah për krah me të, ai nuk mund të shohë siç duhet. Kur instinkti është pranë tij, ai nuk kupton dot sic duhet. Feja vjen dhe arsyetimin e boshatis nga epshet, dëshirat e kota, lakmitë, frikësimet dhe instinktet. Ai forcon mendjen e përsosur e të shëndoshë dhe e plotëson atë në mënyrë që të kuptojë mirë.

Tags