Pse Irani i përjashtoi Emiratet e Bashkuara Arabe nga bisedimet Teheran-Uashington?
(last modified Fri, 11 Apr 2025 06:37:08 GMT )
Prill 11, 2025 08:37 Europe/Tirane
  • Pse Irani i përjashtoi Emiratet e Bashkuara Arabe nga bisedimet Teheran-Uashington?

ParsToday - Një ekspert iranian i konsideroi marrëdhëniet e ngushta të Emirateve të Bashkuara Arabe me regjimin sionist si arsyen më të rëndësishme për mosbesimin e Iranit ndaj Abu Dhabit në dërgimin e përgjigjes ndaj letrës së SHBA për negociata me Iranin.

Anwar Gargash, këshilltari diplomatik i Presidentit të Emirateve të Bashkuara Arabe, mbërriti në Teheran disa kohë më parë në krye të një delegacioni zyrtar dhe u takua dhe zhvilloi bisedime me ministrin e Jashtëm iranian Sejid Abas Aragchi.

Gjatë këtij takimi, Gargash i ka dorëzuar ministrit të Jashtëm iranian tekstin e letrës së presidentit amerikan, Donald Trump, drejtuar udhëheqësit suprem të revolucionit, Imam Khamenei.

Sipas Pars Today, cituar nga faqja e internetit "Khabar Online", në një analizë të tijën, eksperti politik Rasoul Salimi ka shkruar: "Një nga arsyet më të rëndësishme pse Irani refuzoi t'i dërgonte një përgjigje letrës së Trump përmes Emirateve të Bashkuara Arabe është mosbesimi ndaj këtij vendi për shkak të lidhjeve të ngushta me regjimin sionist. Emiratet e Bashkuara Arabe normalizuan më parë marrëdhëniet e tyre me Izraelin duke nënshkruar Marrëveshjen e Abrahamit, një lëvizje që, nga këndvështrimi i Teheranit, nënkuptonte përafrimin me armikun e saj kryesor në rajon, dhe këto marrëdhënie nënkuptojnë se Abu Dhabi nuk mund të jetë një ndërmjetës neutral për Teheranin."

 Salimi shtoi: "Ndryshe nga Omani, i cili ka një histori të gjatë dhe të suksesshme ndërmjetësimi midis Iranit dhe Shteteve të Bashkuara, Emiratet e Bashkuara Arabe nuk kanë shumë përvojë në këtë fushë dhe njihen më shumë si një aktor ekonomik sesa një ndërmjetës diplomatik."

Ekspertët thonë se zgjedhja e Emirateve të Bashkuara Arabe për të dërguar letrën e Trumpit ka të ngjarë për shkak të lidhjeve të ngushta të Abu Dhabit me Uashingtonin, jo nga qëndrimi i tij mbi Iranin. Në fakt, Emiratet e Bashkuara Arabe janë përfshirë më shumë në rivalitetet rajonale me Iranin në dekadat e fundit, veçanërisht mbi tre ishujt (Tunb i Madh, Tunb i Vogël dhe Abu Musa).

Konsiderata të brendshme politike dhe strategjike

Sipas këtij eksperti politik, vendimi i Iranit për të mos përdorur Emiratet e Bashkuara Arabe rrjedh edhe nga konsideratat e brendshme. Me kërcënimet ushtarake të Trump dhe tensionet bërthamore në ballë të lajmeve, çdo bashkëpunim me një vend afër Izraelit mund të çojë në kritika politike brenda Iranit.

Neutraliteti i Omanit dhe politika e jashtme e pavarur

Në këtë analizë thuhet: "Ndryshe nga Emiratet e Bashkuara Arabe, Omani ndjek një politikë të jashtme neutrale dhe ka shmangur përfshirjen në rivalitetet rajonale.

Vendi jo vetëm që ka ruajtur marrëdhëniet e tij me Iranin, por gjithashtu ka refuzuar t'i bashkohet koalicioneve anti-iraniane siç është Marrëveshja e Abrahamit.

Ky neutralitet përforcohet nga vendndodhja gjeografike e Omanit në Ngushticën e Hormuzit, ku stabiliteti i tij është jetik si për Iranin ashtu edhe për Shtetet e Bashkuara.

Eksperti politik argumenton se Omani ka një nxitje të fortë për të ulur tensionet për shkak të kësaj situate dhe kjo nxitje e ka shtuar besueshmërinë e tij diplomatike.

Marrëdhëniet historike dhe fetare të ndërsjella me Iranin

Salimi shtoi: "Marrëdhëniet midis Iranit dhe Omanit datojnë që para Revolucionit Islamik dhe janë ruajtur edhe gjatë periudhës së sanksioneve. Omani mbeti neutral gjatë Luftës Iran-Irak dhe ndihmoi Teheranin të përmirësonte marrëdhëniet e tij me vendet arabe. Ky besim i ndërsjellë e ka bërë Omanin një zgjedhje të natyrshme për Iranin."

Analisti politik Rasul Salimi tha: "Zgjedhja e Omanit në vend të Emirateve të Bashkuara Arabe është pjesë e strategjisë së Iranit për të ruajtur pavarësinë në diplomacinë indirekte. Me këtë vendim, Irani tregoi se nuk është i gatshëm të pranojë kanalet e imponuara nga Shtetet e Bashkuara apo aleatët e tij dhe e konsideron këtë si diplomaci aktive që synon të mbajë një pozicion të barabartë përballë presionit amerikan."