Раҳбари муаззами инқилоби исломӣ: Ҳаҷ миқоти байналмилали ва миъоди ҷаҳони аст

Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ Раҳбари муаззами инқилоби исломӣ рузи чаҳоршанбе дар дидори масъулон, коргузорон ва ҷамъи аз зоирони Байтуллоҳил-ҳаром нигоҳи саҳеҳ ба ҳаҷ ва фаҳми аҳамияти ин фаризаро бисёр муҳим хонданд ва таъкид карданд: Ҳаҷ масъалаи ҷаҳони ва тамадуни аст, ки ҳадафи он иртиқои уммати исломӣ, наздикии дилҳои мусалмонон ва иттиҳоди уммати исломӣ дар муқобили куфр ва зулм ва истикбор ва бутҳои башари ва ғайрибашари аст.

Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ бо ишора ба манофеъи дуняви ва ухравии ин фаризаи азим гуфтанд: Агар ҳаҷ набошад уммати исломӣ фуру хоҳанд пошид.

Раҳбари муаззами инқилоби исломӣ ваҳдати уммати исломӣ ва муқобила бо шаётини мустакбирро аз ҷумлаи ин аҳдоф донистанд ва афзуданд: Аз ҷумлаи манофеъи мутаъадиди дунявии ҳаҷ ин аст, ки мусалмонон дар ин иҷтимоъи азим дар муқобили режими саҳюнистӣ ва нуфузи қудратҳои истикбори эъломи ҳузур ва қудрат кунанд ва дар баробари золимони ҷаҳон сина сипар кунанд.

Ҳазрати оятуллоҳ Хоманаӣ бо ишора ба зарурияти иттилоъ аз масоили дунё ва вазъияти миллатҳои мусалмон афзуданд: Аёми ҳаҷ фурсати муғтанами барои ошноӣ воқеъи бо миллатҳо ва масоили ҷаҳони аст то хабарҳои дуруғи расонаҳо ва хабаргузориҳои казоб инсонро аз воқеъиятҳои ҷаҳон дур ва гумроҳ накунад.