Баёнияи Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ дар вокуниш ба ҳаҷмаҳои душманон

Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ дар баёнияи аз ҳушманди, огоҳи ва басирати миллати шарифи Эрон дар ҳамроҳи накардан бо тавтеаи созмонёфтаи душман зидди аркони амниятофарини кишвар дар рӯзҳои ахир ва муҷоҳидат ва исоргарона ва фадокоронаи фармондеҳони интизомии кишвар қадрдони кард.

Ба гузориши хабаргузории Садо ва Симо ба нақл аз равобит умумии кулли Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ дар бахши аз ин баёния омада аст: Таърихи инқилоби исломӣ пур аз зиштиҳо ва кинаварзиҳои душманони қасамхурдаи хориҷи ва фиребхурдагони дохили аст, ки барои зарба задан ба низом ва меҳани исломӣ ва дастёби ба ҳадафҳо ва мақсадҳои баду шайтонии худ аз ҳар фурсат ва баҳонае истифода карданд.

Дар ин баёния омада аст: Буҳронсозиҳои минтақаӣ ва қавми дар аввали пирӯзии инқилоб ва мустақар шудани низоми муқаддаси Ҷумҳурии Исломӣ ҳамроҳи ва ҳимоят аз режими баъси Ироқ дар ҷанги таҳмилии ҳаштсола, фитнасозиҳои мутаъадид пас аз дифоъи муқаддас, террори донишмандон ва нухбагони кишвар, эъмоли ҷанги иқтисодӣ ва таҳримҳои гусарда ва доими золимона, амалиёти равонӣ ва ҷанги ҳамаҷонибаи таблиғотии расонӣ ва таркиби имрӯз, ки бо мустамсик қарор додани даргузашти яке аз ҳамватанон бо илқои ривоятҳои ҷаъли ва ҷиҳатдода ба афкори умумӣ дунбол мешавад, танҳо мисдоқҳои маҳдуд ва андак аз сиёҳаи иқдомоти низоми султа ва саҳюнизм ва пиёданизомҳои дохилии он зидди Ҷумҳурии Исломӣ ва миллати бузурги Эрон ба шумор меравад.

Ин баёния тавтеаи ахири душман, ки бо ҷамъовари, таҷамуъ, созмондиҳи ва омӯзиши тамоми зарфиятҳои шикастхурда ва пароканда ва таҷҳизи он ба силоҳи хушунат ва рафтори ДИИШ-и дунбол мешавадро талоши беҳуда ва маҳкум ба шикаст тавсиф ва таъкид карда аст.

Сипоҳи посдорони инқилоби исломӣ дар ин баёния бо таъкид бар ин ки ҳофизаи таърихи миллати Эрон ҳеҷгоҳ хибосатҳо ва хиёнатҳои мунофиқин, худфурухтагон, ватанфурушон ва дастёрони истикбор зидди миллати Эронро аз ёд нахоҳад бурд, таъкид карда аст: Ҷабҳаид душманон ва ҷараёни нифоқи ҷадиде, ки имрӯз ба зоҳир худро доғдори миллат медонанд касоне ҳастанд, ки душманонро ба танг кардани ҳалқаи таҳрим зидди мардум, террори донишмандон, идомаи фишорҳои иқтисодӣ ва ҳатто ҳамлаи низоми ба кишвар пайгири карда ва мекунанд ва будни шак дар дили аз рухдодҳои ин рӯзҳо шодмонанд.

Ин баёния дар поён бо ибрози ҳамдарди бо хонавода ва вобастагони марҳума Маҳсои Аминӣ аз қуваи қазоия дархост карда аст, овозаҳои созмон ва дуруғпардозон дар фазои маҷози ва ҳақиқи, ки амнияти равонии ҷомеъаро ба хатар меандозад шиносоӣ ва бархурди қотеъона, одилона ва ибратомез бо онҳо анҷом диҳад.