Оё шумо коди почтаи Ҳертзогро медонед?
Порс Тудей- Трамп беш аз он ки аҳли навиштан бошад, ҳарф мезанад. Аммо вақте ӯ ночор шавад барои озодии касе нома нависад, яъне ҳаво воқеан пас аст.
Ёддошти дарёфтӣ_
Зиндагии ин рӯзҳои Бенямин Натаняҳу, нахуствазири сарзаминҳои ишғолӣ, шабеҳи фасли тозаи сериале аст, ки метавон онро «Фирор аз посухгӯӣ» номид. Дар ин матлабе, ки аз Порс Тудей мехонед, нигоҳе шудааст ба чолишҳо ва гирифториҳои ахири Натаняҳу. Дар ҳоле ки ин марди яҳудӣ на аз фишори афкори умумӣ раҳо мешавад, на аз сояи сангини парвандаҳои фасод ва на ҳатто аз интиқодоти муттаҳидони собиқаш; аммо ҳамчунон бо эътимод ба нафси камназир таҳдидоти худ алайҳи Эрон ва Ҳамосро идома медиҳад! Ин ҳаҷм аз раҷазхониҳо қарор аст бар чӣ чизе сарпӯш гузорад? Оё Натаняҳу аз фарорасидани лаҳзаи ҳисобу китоб метарсад?
Трафики сангини парвандаҳо
Парвандаҳои фасод мисли сояе, ки субҳ то шаб пушти сари одам роҳ меравад, солҳост Нетаняҳуро таъқиб мекунанд. Парвандаҳои маъруфи «1000», «4000» ва маҷмӯае аз иттиҳомоти марбут ба ришва, калоҳбардорӣ ва хиёнат дар амонат, ҳоло вориди мароҳили ҳассос шудаанд. Ҳузури Нетаняҳу дар ҷаласоти додгоҳи серӯза ва рӯбарӯ шудан бо шоҳидони калидӣ нишон медиҳад, даврони «фирор бо таъхирҳои дақиқаи навадӣ» кам-кам дорад ба поён мерасад.
Кор ба ҷое расида, ки барои одӣ нишон додани дарёфти ҳадоё, пои додситони кул ва раиси Моссадро ҳам васат кашида ва гуфта, онҳо ҳам аз ин қибал «ҳадя» дарёфт кардаанд. Ҳаракате, ки бештар шабеҳи тавҷеҳоти кӯдакон дар муқассир ҷилва додани дӯстонашон барои гурехтан аз хашми волидайн аст. Аммо ҳарчӣ ҳаст, шабоҳате ба як дифои ҳуқуқии ҷиддӣ надорад!
Исрори Трамп, ғамзаи Ҳертзог
Моҷаро замоне бомазатар шуд, ки Доналд Трамп, раиси ҷумҳури базлагӯи Амрико, шахсан ҳамчун як вакили тасхирӣ вориди майдон шуд ва барои наҷоти дӯсти қадимиаш аз махмаса як номаи расмӣ навишт. Трамп, ки тибқи маъмул ҳамачизро «сиёсӣ» ва «золимона» тавсиф карда, аз «Исҳоқ Ҳертзог», раиси ҷумҳури режими саҳюнистӣ хоста Нетаняҳуро «комилан афв» кунад. Албатта посухашро ҳам дарёфт кард: «Эҳтироми мутақобил барқарор, вале аввал худи муттаҳам ё хонаводааш бояд дархости афв бидиҳанд».
Бешак Трамп интизори чунин посухеро аз сӯи Ҳертзог надоштааст ва эҳтимолан то поси шаб дар Кохи Сафед қадам мезада ва ба ин фикр мекарда, ки оё муҷозоти тарифро метавонад бар режими Исроил ҳам таҳмил кунад? Ҷолиб инки ҳамин нома дар расонаҳои исроилӣ ба унвони санад аз изтироби Нетаняҳу таҳлил шудааст. Чун маъмулан фақат касе дунболи афв меафтад, ки эҳтимоли маҳкумияташ воқеӣ ва тарснок шуда бошад.
Ҷокери Ховари Миёна
Ҳамзамон бо ин фишорҳо, Нетаняҳу ҳамчунон бо исрори фаровон иддао мекунад, ки ҷанг алайҳи Ғазза бояд идома пайдо кунад, Ҳамос бояд халъи силоҳ шавад ва инки таҳдиди Эрон ҳанӯз побарҷост. Мушобеҳи ҳамон чизҳое, ки рӯзгоре Адолф Ҳитлер, диктатори Олмон, алайҳи ақвоми Натаняҳу мегуфт. Ба рағми тафовутҳои зоҳирӣ, аммо гӯё рӯҳиёт ва рафторҳои диктаторҳо дар ҳама ҷои дунё шабоҳатҳои аҷибе дорад.
Натаняҳу албатта ҳеҷ ишорае намекунад ба инки ҷанги дусола алайҳи Ғазза ба ҳеҷ кадом аз аҳдофи эъломӣ нарасид ва дар ниҳоят маҷбур шуданд ба тавофуқи табодули асирон тан бидиҳанд. Ҳатто ташкили кумитаи ҳақиқатёб дар бораи ҳаводиси 7 октябрро ҳам ба шакли камрамақ ва таҳти контроли худаш пеш мебарад; ҳаракате, ки аз нигоҳи мухолифон, фақат талоше барои фирор аз масъулият аст.
Оромиши қабл аз тӯфон
Тозатарин шоуи сиёсии Тел-Авив замоне рақам хӯрд, ки Шӯрои амнияти Созмони Милал қатъномаи пешниҳодии Амрико дар бораи Ғаззаро тасвиб кард. Режим мисли ҳамеша вонамуд кард, ки ин як пирӯзии таърихӣ аст ва ҳатто барои хушомади Трамп, аз «Ҳайати сулҳ» ва «Тарҳи 20-моддаӣ»-и ӯ бо иштиёқ сухан гуфт. Аммо даруни сарзаминҳои ишғолӣ, аслан ҳаво мусоид нест! Ихтилофот дар кобина бар сари «роҳкори ду давлат» ба авҷ расида, то ҷое ки муттаҳидони ифротии Нетаняҳу таҳдид кардаанд, агар бо кӯчактарин ишорае ба давлати фаластинӣ ҳамроҳ шавад, бисоти давлатро ҷамъ хоҳанд кард.
Авигдор Либерман, раиси ҳизби миллатгарои ифротии Исроил — хонаи мо, бо сароҳат гуфт: ин тасмим «бозгашт ба даврони қимумият» аст ва нишон медиҳад контроли умур аз даст рафта. Вақте садои эътироз аз дили ҷараёни рости ифротӣ баланд шавад, яъне авзоъ он қадар ба ҳам рехтааст, ки ҳатто дӯстони дирӯз ҳам ба сафи мунтақидон пайвастаанд.
Дар ҳамин ҳол, раванди фазояндаи хушунати шаҳракнишинон дар Каронаи Бохтарӣ чунон расво шуда, ки худи Нетаняҳу маҷбур шуда нақши пулиси хубро бозӣ кунад ва бигӯяд, «мо ҳомӣ ва тобеи қонун ҳастем». Албатта касе тавзеҳ намедиҳад чаро солҳост ҳамин қонун барои бахши қобили таваҷҷуҳе аз шаҳракнишинон сирфан як тавсияи ахлоқӣ буда? Омори расмии дастгоҳҳои дохилии режими саҳюнистӣ нишон медиҳад, ки пайгирии қазоии ин ҷиноёт амалан ба сифр майл мекунад; мавзӯе, ки фақат як натиҷа дорад: бӯҳрони машрӯияти рӯ ба фурӯпошӣ.
Маҷмӯаи ин рухдодҳо нишон медиҳад, режими саҳюнистӣ бо бӯҳроне амиқ, чандлоя ва сохторӣ рӯбарӯст. Дар ин миён, Нетаняҳу ҳамчунон исрор дорад нақши қаҳрамони достонро бозӣ кунад; қаҳрамоне, ки ҳар рӯз ба додгоҳ меравад, бо муттаҳидонаш даъво мекунад, аз ифротиҳо метарсад ва ҳамзамон вонамуд мекунад ҳама чиз дар контроли ӯст. Танҳо чизе, ки дар контроли ӯ нест, воқеияти майдон аст… ва албатта замон!