Сулаймоний мактаби (1- таржимаи ҳоли)
-
Сулаймоний мактаби (1- таржимаи ҳоли)
Исломнинг рашид сардори шаҳодатининг уч йиллиги муносабати билан ҳожи Қосим Сулаймоний “Сулаймоний мактабида” номли бир нечта махсус ўн дақиқалик кўрсатув тайёрланди, уларни сиз азиз тингловчилар эътиборингизга ҳавола қиламиз.
Бу кунлар қалблар саркардаси шаҳид Ҳожи Қосим Сулаймоний шаҳид бўлганининг уч йиллигига тўғри келди. Ислом инқилоби етакчиси Оятуллоҳ Хоманаий Сулаймоний шаҳидлигининг илк кунларида уни шахс сифатида эмас, балки мактаб сифатида таърифлаб, шундай деган эдилар:“Биз ҳожи Қосим Сулаймонийга, азиз шаҳид, бир шахс кўзи билан эмас, мактаб, йўл, илм мактаби сифатида қарашимиз керак” деган жумлалар инқилоб раҳбари Оятуллоҳ Хоманаийнинг шаҳид Сулаймонийнинг таьрифлаган таърифларидан биридир. “Сулаймоний мактаби” кўрсатувлари туркумида Аллоҳ таолонинг самимий бандасининг паст-баланд ҳаётига назар ташламоқчимиз.
Бу 1398-йилнинг йил 13-дейи (2020 йил 3 январ) эди. Радиони ёқсам, машинада Қуръон овози жаранглади. Қорининг ўзига хос овози борлигини ҳис қилдим. Қуръон тиловатининг оҳанги ва мусиқаси аввалги кунлардан фарқ қилгандек. Бир неча сония миям шу масала билан банд эди; Қуръон тиловати бир зум тўхтатилди ва радио дикторининг овози эшитилди. Нутқ қисқа, хабар эса оғриқли эди. Эроннинг “Қудс” кучлари қўмондони генерал Ҳажи Қосим Сулаймоний ўша вақтдаги Ироқ ҳукумати таклифига биноан бу давлатга сафар қилганида, эрта тонгда Бағдод аеропортида Америка учувчисиз учоқлари ва вертолётлари томонидан ракета ҳужуми нишонига олинган ва шаҳид бўлган эди. Шу тариқа умри ислом юртларини ҳимоя қилиш, Аллоҳнинг номи ва динини ёйиш учун курашдан иборат бўлган инсоннинг дунё ҳаёти ўз ниҳоясига етди. Унинг номи уруш қўзғатувчилар ва золимлар қалбида қанчалик қўрқув ва даҳшат уйғотган бўлса, куфр ва даҳрийлик оламининг вайронкор урушларидан мазлум ва ситам кўрганлар учун тасалли ва қалбларни қувватлантирди.
Шаҳид Ҳожи Қосим Сулаймоний Эрон жануби-шарқидаги Кирмон вилоятида жойлашган қаноти Малик қишлоғида туғилган. У шаҳид бўлганидан сўнг “Мен ҳеч нарсадан қўрқмасдим” номи билан чоп этилган таржимаи ҳолида шундай деган:“Мен 1335 (1956) йили туғилганман. Жуда совуқ қишда қизамиқ билан касалланганман. Ота-онам менинг тузалишимга умид қилишмасди. Улар барча маҳаллий дори воситаларидан фойдаланадилар, лекин фойда бермаган. Дадамнинг гапига кўра, қор тиззагача бўлган пайтда онамнинг орқасига боғлаб, шифокор кўригидан ўтиш учун Рабор (шаҳри)га боришган. Нима бўлганда ҳам, маълум вақт ўтгандан сўнг, Худонинг инояти мени омон қолишимга имкон беради”.
Паҳлавий тузуми давридаги Эрондаги кўплаб қишлоқлар каби шаҳид Сардор туғилган қишлоқ ҳам камбағал ва маҳрум қишлоқ эди. Унинг халқи қийинчиликда яшашарди. Шундай тарздаки, Ҳожи Қосим 14 ёшида қишлоқни ташлаб, шаҳарга кетишга мажбур бўлди. У ўз хотираларида шундай ёзади:“Отамнинг қишлоқ кооператив банкига олган кредити... мени онамдан кўра кўпроқ ташвишга соларди. Дадамнинг қамоққа тушишидан қўрқиб кўп марта йиғладим... Нима бўлганда ҳам шаҳарга бориб, отамнинг қарзини тўлашга қарор қилдим. Ота-онам рози бўлишмади. Мен эндигина 14 ёшга кирган эдим, Раберни (Қаноти Малик қишлоғи яқинидаги шаҳарча) кўрган заиф бола эдим.
Унинг биринчи иш тажрибаси ярим тайёр бинода ва ғишт ташиш эди. Унинг кичкина қўллари битта ғиштни олишга қодир эмас эди: “Олти кун давомида, қуёш чиққандан то қуёш ботгунча, мен ярим қурилган бино олдида ишладим... Менинг озғин танам ва ёшлигим бундай ишларга чидай олмасди. Кичкина қўлларимдан қон оқарди”.
Унинг даромади паст эди. Ўша омонат билан отасининг қарзини тўлаш учун анча вақт кетарди. Шундай қилиб, у меҳмонхонада ишлай бошлади. Унинг ёнида яна бир иш бошлади:Мева шарбатлари дўкони / У ниҳоят 5 ойдан кейин отасининг қарзини тўлай олди. У энди шаҳардан қўрқмасди. У ўзи учун даромад олишга муваффақ бўлди. У Зорхане Жаҳонда рўйхатдан ўтган. У карате синфига борди ва яшил камарга эга бўлди (9 та карате маҳорат даражасидан тўртинчи ўрин). У ҳафтада икки кун вазн кўтариш ва тана учун ишлаган. Сардор Шаҳид ўзининг “Мен ҳеч нарсадан қўрқмасдим” китобида шундай ёзади: “Спорт менинг диний одоб-ахлоқимга катта таъсир кўрсатган ва ёш бўлсам ҳам, маънавий бузуқликка тортилишимга тўсқинлик қилган муҳим омиллардан бири бу спорт эди. Айниқса, ахлоқий ва диний асос ва тамойилларга эга бўлган қадимий спорт.
Биринчи марта у подшоҳга қарши сўзни 1353 йилда эшитган (1974). Меҳмонхонада иш берувчисининг ўғли Шоҳнинг коррупция марказлари ҳақида гапирганда. Бироз вақт ўтгач, оила аъзоларидан бири, ўзига кўра, коррупсия ҳақида эмас, балки подшоҳнинг зулми ҳақида гапирган. Шаҳид ҳожи Қосим “Ҳеч нарсадан қўрқмадим” китобида:“Кўрдимки, Баҳром ҳам Али Яздон паноҳга ўхшаган сўзларниайтяпти, лекин подшоҳнинг бузғунчилигидан эмас, одамларни қамоққа ташлаб, қамаб, ўлдирадиган подшоҳ зулмини айтяпти. Шоҳ Имом Ҳусайннинг равза тиловатини ўқишга рухсат бермайди. Мен, ёшлигимдан Имом Ҳусайн (а.с.) ўқишларида улғайган ва равзалар ўқишини кутган эдим, баланд овозда айтдим:У нотўғри / Бу сўз билан Баҳромнинг ранги бўрдек оқариб кетди ва у саросимага тушиб: "Бизни тутишларини истайсан?
Орадан икки йил ўтиб масжидга бора бошлади. У Қуръон ва унинг тафсирини ўрганди. Унинг фикрича, унда руҳ ва диний ақидавий таассуб аста-секин шакллана бошлаган. Шоҳ ёшларни йўлдан оздириш учун вилоятлар марказларида ахлоқсизлик марказларини яратган эди. Лекин бу марказларнинг ҳеч бири Кирмонда тузилмаган. 1355-йил (1976-йил) ёзида Кирмонда қўшиқчи ва раққосаларни таклиф қилиб байрам ўтказилди. Икки дўсти билан у бир қатор транспорт воситаларини тешиб ўз норозилигини кўрсатди: “Биз ўсмирлик чоғимизда бузғунчиликка қарши шундай курашни ғурур билан олиб борардик ва ҳеч кимдан қўрқмасдик. Албатта, ҳалигача САВОК (Шоҳнинг разведка ва хавфсизлик ташкилоти) ҳақида менда аниқ маълумот йўқ эди. Мен Савок исмини ва Савокдан қўрқишни кўп марта эшитдим ва ҳис қилдим. Лекин мен ҳеч нарсадан қўрқмадим”.
Шаҳид Сардор Ҳожи Қосим Сулаймоний “Мен ҳеч нарсадан қўрқмадим” китобида полиция билан биринчи можароси ҳақида ёзади.“1355-йил (1976-йил) Муҳаррам ойи эди... Меҳмонхонага келган эдим, деразадан кўчага қараб турардим. Рўпарамиздаги кўчанинг нариги томонида Кермон муниципалитети ва полицияси турарди. Йўлакда боши яланг (ҳижобсиз), сочи узун ёш қиз кетарди. Ўша кунларда бу табиий нарса эди. Пиёдалар йўлида полиция ходими унга журъат этди. Унинг Ашуро кунида қилган бу хунук ҳаракати мени хафа қилди. Оқибатлари қандай бўлишидан қатъий назар, мен у билан шуғулланишга қарор қилдим.
У тезда кўчага етиб келди ва полисия ходимини бир неча карате зарбаси билан йиқитди. Шундай қилиб, унинг бурнидан қон отилиб чиқди. Йўл полицияси ҳуштак чалди. Икки полициячи унга қараб югурди. У меҳмонхонага югурди ва хоналардан бирининг каравоти остига яширинди. Кўп сонли полисия посбонлари уни бутун меҳмонхона бўйлаб қидириб топа олишмади. Полиция посбонини уриш унинг жасоратини оширди. Энди сиз ҳеч нарсадан қўрқмасди.
У Дужовон билан Машҳадга сафари чоғида танишган. Оятуллоҳ Ҳумайний номини биринчи марта улардан эшитган. 1357 (1978) йилда Қум ва Табриз шаҳарларида шоҳ ҳукмронлигига қарши намойишлар кенг тарқалиши билан Кирмонда ҳам вазият ўзгарди. Ҳар куни шоҳга қарши халқ норозилигининг баланд овози эшитиларди. Тажриба, ёшлик жўшқинлиги, спорт руҳи ва кўчманчи жасурлиги туфайли унинг табиатида бор эди. У ўйламасдан, Шоҳ ҳукумати ва унинг оиласига қарши гапирди ва деворларга “Шоҳга ўлим”, “Хумайнийга салом” шиорларини ёзиб қолдирди. “Мен ҳеч нарсадан қўрқмадим” китобида шундай деган эди:“Хумайний сурати менинг кундалик ойнам эди. Мен кунига бир неча марта унинг суратига қарардим. Гўё у менинг ёнимда, мен эса расмдаги Қуръон ўқиётган унинг ёнида ўтиргандек бўлардим. У менинг бир бўлагимга айланганди».
Дўстлар, биз ушбу дастурнинг охирига етдик. Бу дастурда Исломнинг муҳтарам сардори шаҳид Ҳожи Қосим Сулаймонийнинг болалигидан Ислом инқилоби ғалабасигача бўлган ҳаёти ҳақида қисқача маълумот бердик. Келгуси дастурда сиз билан генерал шаҳид Сулаймонийнинг 8 йиллик муқаддас мудофаадаги роли ҳақида гаплашамиз. Яна бир имконият бўлгунга қадар биз ҳаммангизни Аллоҳ таолога топширамиз.
