سایه رکود و فراموشی بر سر صنعت کهن مسگری در هرات
شهر کهنه هرات که تا چند سال پیش هیاهوی بازار مسگرانش جانی در رگ‌های حیات شهر بود، این روزها در سکوت فرو رفته و از آن همه شور زندگی در آن خبری نیست.
به گزارش فیض احمد محمدی خبرنگار رادیو دری؛ هراتی‌ها می‌گویند: «هر کس یک‌بار به هرات بیاید، حتما گذرش به شهر کهنه می‌افتد.» شهری که تا چند سال پیش، صدای نغمه‌‌ای همیشگی در کوچه پس کوچه هایش جریان داشت: آهنگ ضربه‌های چکش مسگران. صدایی که هویت این بخش از هرات بود؛ نوای ۶۰۰ ساله‌ای که نسل‌ها آن را شنیده‌اند و با آن بزرگ شده‌اند. اما امروز، این موسیقی آشنا کم‌کم خاموش می‌شود.
در بازار قدیم هرات زمانی ۸۰ دکان مسگری فعال بود؛ دکان‌دارانی که از سپیده‌دم تا تاریکی شب بدنه‌های مسی را می‌کوبیدند تا یکی از کهن‌ترین صنایع دستی این سرزمین زنده بماند. اما اکنون، فقط دو دکان باقی مانده است. همین دو دکان نیز بیشتر به موزه شباهت دارند تا محل پرجنب‌وجوش کار.
