Pars Today

هنرمند افغانستانی، گفت: رسانه‌ها به واسطه نگاه حرفه ای و پیگیری اشتراکات عمیق تاریخی در تقویت ارتباطات فرهنگیان و هنرمندان ایران و افغانستان نقش مهمی می‌توانند ایفا کنند.

به گزارش رادیو دری به نقل از ایرنا،اشتراکات بسیار فرهنگی، زبانی، فکری و مذهبی دو کشور افغانستان و ایران ظرفیت بی‌نظیری برای توسعه ارتباطات میان دو کشور ایجاد کرده اما به دلایل مختلف از این ظرفیت بهره برداری درست و شایسته‌ای صورت نگرفته ‌است. حتی در سال های اخیر به دلیل اتفاقات مختلف این ارتباطات به چالش کشیده و آنچنان که باید و شاید به آن توجه نشده است. افغانستان طی چهاردهه گذشته همواره درگیر جنگ و تجاوز خارجی بوده و از همین‌رو تولیدات علمی و فرهنگی این کشور تحت تاثیر جنگ و تهاجم فرهنگی قرار گرفته است.

محمد سرور رجایی شاعر افغانستانی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا و در توضیح این مطلب که چرا همکاری بین هنرمندان ایرانی و افغانستانی با وجود نزدیکی های تاریخی و حتی زبانی ضعیف است، گفت: به واسطه این که ارتباطات تاریخی، فرهنگی و زبانی بین دو ملت بزرگ ایران و افغانستان وجود دارد باید این یگانگی ها و ارتباطات فرهنگی هم با تقویت و قوت بیشتر همراه شود.

وی افزود: معتقدم در این سالها ارتباط خوبی بین فرهنگیان ایران و افغانستان هم در حوزه ادبیات و فرهنگ و هم در حوزه رسانه و هم در عرصه سینما رقم خورده است.

برای اولین بار است که می بینم در تبلیغات سریال های تلویزیونی سال ۱۴۰۰، سریالی ایرانی با آهنگ تیتراژ یک افغانستانی ساخته شده است و این آن قوت و یگانگی را نشان می دهد .

سرور رجایی اضافه کرد: اگر در کل نگاه کنیم ارتباطات خوبی در بین فرهنگیان و هنرمندان ما در جریان بوده و به خصوص در سالهای اخیر رقم خورده است.

این شاعر افغانستانی در پاسخ به این سوال که نقش هنرمندان ایرانی و افغان در بهبود پیوندهای دو ملت چیست و هنرمندان چطور می‌توانند در تسهیل گری این امر مفید باشند، توضیح داد: قطعا مثال های زیادی را می توانیم در این مورد ذکر کنیم که کار هنری فردی جدا از مجموعه ها تاثیرگذاری بیشتری در بین دو ملت ایران و افغانستان داشته است.

سرور رجایی توضیح داد: کارهای هنری بسیاری از این دست داریم که تک شعرهایی از یک شاعر افغانستانی سروده شده که اقبال فراوانی در بین ایرانیان پیدا کرده است.

یا یک شعری از یک شاعر ایرانی برای افغانستان سروده شده و این شعر جایگاه بسیاری در بین مردم افغانستان یافته است. یا مثلا کتاب های دیگری از این دست مانند انجیرهای سرخ مزار اثر محمدحسین محمدی یا کتاب آوازهای روسی اثر احمد مدقق کتاب اقای محمدحسین جعفریان و کتابهایی از این دست که منتشر شده اند و این آثار بسیار قابل احترام هستند.

سرور رجایی در پاسخ به این پرسش که شاهد ظهور نسل دوم و گاه نسل سوم مهاجران افغان در ایران هستیم که بعضی در زمینه های هنری و فرهنگی از سینما گرفته تا موسیقی موفق بوده اند (مانند خانم فرشته حسینی در زمینه سینما یا ثریا حسینی در موسیقی) و نقش نهادهای ایرانی در این زمینه چه بوده است، توضیح داد: نقش نهادهای فرهنگی ایرانی در تمام امور و در تمام زمینه های فرهنگی و هنری برای افغانستانی ها تاثیرگذار بوده است.

این هنرمند افغان در توضیح رابطه دانشگاهی دو کشور ایران و افغانستان، تصریح کرد: خوشبختانه در سالهای اخیر ارتباطات دانشگاهی بسیار به صورت شایسته برگزار می شود.

سرور رجایی تصریح کرد: در همین سال ۹۹ با وجود این که ما دچار فضای مسموم بیماری کرونا بودیم خوشبختانه برنامه های مفیدی بین دانشگاه های ایران و افغانستان رقم خورد و حتی در فضای مجازی برنامه هایی برگزار شد و استادان دانشگاه های ایران و افغانستان در این جلسات حضور داشتند و به تبادل فرهنگی پرداختند.

مثلا موسسه محترم یونسکو هفته افغانستان را برگزار کرد که هرشب به یک برنامه هنری افغانستان اختصاص داشت که یک شب ویژه شعر بود، یک شب موسیقی و یک شب ویژه نقاشی و در این برنامه ها با وجود این که ما در فضا محدود شده بودیم مسئولان امر از وضعیت ارتباطی رسانه ای بسیار خوب و به نحو حرفه ای استفاده کردند که با هنرمندانی نه تنها در ایران و افغانستان که از کشورهای اروپایی هم دعوت شده بود که در این میزگرد حضور فعال داشته باشند.

وی افزود: یا موسسه فرهنگی «ابرار معاصر» هم برنامه های خوبی برای افغانستان در سال گذشته تدارک دیدند و دانشگاه های علامه طباطبایی و دیگر دانشگاه ها متولی برگزاری چنین مراسمی بودند و این امیدواری وجود دارد که هرچه ارتباطات علمی و فرهنگی بیشتر شود امنیت خاطر مردم ما هم بیشتر خواهد شد و ما به اعتماد بیشتری خواهیم رسیم.

محمد سرور رجایی، شاعر و روزنامه نگار متولد ۱۳۴۸ کابل، در کابل درس خوانده است. 

وی از سال ۱۳۶۳ به عضویت یکی از احزاب جهادی در آمده و مشغول کارهای فرهنگی می ‏شود.رجایی که در مقاومت غرب کابل حضور داشته در سال ۱۳۷۳ به ایران مهاجرت می ‏کند.