اضطراب کرونا چه تاثیری بر سیستم ایمنی بدن دارد؟

یک متخصص روانپزشکی درباره تاثیر نگرانی بر تضعیف سیستم ایمنی بدن توضیحاتی داد.

به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، علی نیک جو متخصص روانپزشکی با اشاره به تاثیر نگرانی و استرس بر سیستم ایمنی بدن گفت: این روز‌ها با شیوع ویروس کرونا در کشور موج اضطراب، حملات پنیک و وسواس‌های ذهنی و عملی چندین برابر شده است.

این متخصص روانپزشکی گفت: نگرانی زیاد، سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و این اختلال در سیستم ایمنی یکی از مهم‌ترین عوامل در ابتلا به ویروس و بالا رفتن میزان کشندگی آن است.

او افزود: بدترین راه برای مقابله با ترس‌هایی که ریشه‌هایی در واقعیت بیرونی دارند این است که سیاست گذاران و متولیان جامعه مدام بر نداشتن اضطراب و تقویت آرامش تاکید کنند.

نیک جو ادامه داد: این گفتمان، از تجربه مردم دور است و موجب بی اعتمادی آن‌ها به صحت گفتار مسئولان می‌شود. بنابراین معتبر شمرده شدن نگرانی مردم و درک اضطراب آن‌ها می‌تواند به کاهش این اضطراب‌ها منجر شود.

این متخصص روانپزشکی اضافه کرد: در نتیجه این اضطراب ایجاد کننده بیماری، می‌تواند به اضطراب سازنده و حیات بخش تبدیل شود که نقش مهمی در پیشگیری و غلبه بر بیماری کرونا دارد.

در روز‌های اخیر، بسیاری از افراد اضطراب ابتلا به ویروس کرونا را دارند، اضطراب واکنش طبیعی به شرایط سخت و تهدید آمیز است، اما اگر شدید و طولانی شده و رنج ایجاد کند، زندگی را مختل می‌کند.

اضطراب می‌تواند روی سیستم ایمنی تأثیر منفی داشته باشد و بدن را در برابر بیماری‌ها تضعیف کند. گاهی نیز اضطراب باعث رفتار‌های ناکارآمد می‌شود. برای مثال، ممکن است باعث شود، مکررا اخبار اشتباه یا ناخوشایند را برای هم ارسال کنیم و پیام‌های درست و دستورالعمل‌های علمی را ندیده بگیریم.

اقداماتی که فرد مبتلا به اضطراب انجام می‌دهد و چرخه اضطراب خودش و دیگران را بیشتر می‌کند، شامل جستجوی مداوم خبر در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نامعتبر است، همچنین، عدم اطمینان و بزرگ نماییِ خطرات، از ویژگی‌های افراد مضطرب است. اشخاصی که از قبل دچار اختلال اضطراب منتشر، اختلال اضطراب بیماری و اختلال وسواسی جبری بوده اند، در این شرایط اضطراب بیشتری را تجربه می‌کنند.

شست و شوی مداوم دست ها به منظور اطمینان روانی از عدم ابتلا به بیماری
مردم برای اینکه از عدم ابتلا به بیماری اطمینان حاصل کنند، می‌توانند، دست هایشان را مکررا بشویند. این مؤثرترین روش برای پیشگیری از بیماری است. در وهله بعدی، به دنبال اطلاعات دقیق باشند و این اطلاعات را از منابع معتبر مانند، سازمان جهانی بهداشت، وزارت بهداشت و سایت‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی دریافت کنند. همچنین، می‌توانید سوالات خود را از سامانه سلامت با شماره ۱۹۰ بپرسند.

نشر اخبار و اطلاعات نادرست، ممنوع!
 مردم باید توجه کنند که قبل از بازنشر اخبار و اطلاعات، از صحت آن‌ها مطمئن شوند. انتشار اخبار نادرست، اضطراب اطرافیان شما و جامعه را بی دلیل افزایش می‌دهد.

مردم باید آگاه باشند که این بیماری، اولین و آخرین بیماری واگیردار و همه گیر نبوده و کشنده‌ترین بیماری نیز محسوب نمی‌شود؛ شاید جالب باشد که بدانید از هر صد نفری که مبتلابه این بیماری می‌شوند، دو نفر ممکن است که جانشان را از دست بدهند. در ضمن، بعضی از بیماری‌ها که چندان جدی گرفته نمی‌شود، مرگ و میر بالایی دارند. برای مثال، سالانه بیش از یک میلیون نفر در جهان به علت ابتلا به سل جان خود را از دست می‌دهند.

تحرک کافی داشته باشید و حتی در خانه ورزش کنید
اگر برای رعایت ایمنی ساعات طولانی در منزل هستید، سعی کنید در منزل هم فعال باشید و بیکار نمانید. تحرک کافی داشته باشید و حتی در خانه ورزش کنید. برای قدم زدن و پیاده روی به مکان‌های خلوت یا طبیعت بروید و خود را به مدت طولانی در منزل حبس نکنید. با دوستان و اطرافیان خود صحبت کنید. صحبت در مورد نگرانی‌ها به بهتر شدن حال شما کمک می‌کند، اما صحبت‌های خود را به اخبار کرونا ویروس محدود نکنید.

 سعی کنید، بر مواردی که روی آن کنترل دارید، تمرکز کنید. از روش‌هایی که قبلا برای کاهش اضطراب و استرس شما موثر بوده استفاده کنید. برای مثال، روش‌های آرام سازی و ریلکسیشن را به کار ببرید. خود را سرگرم کنید، فیلم تماشا کنید یا هر فعالیت لذت بخشی که شما را آرام می‌کند.
 اگر احساس می‌کنید، تحت فشار زیادی قرار دارید، یا انجام کار‌های روزمره برای شما سخت شده، با پزشک، روانپزشک یا روانشناس مشورت کنید.

اکثر ما وقتی با اتفاقات و حوادث ناگواری مانند سیل، زلزله، یا از دست دادن عزیزی روبرو می‌شویم، یا احساس کنترل روی شرایط نداریم و اوضاع برایمان غیرقابل پیش بینی می‌شود؛ مانند مواجهه یا همه گیری ویروس کرونا، دچار استرس می‌شویم.

 هریک از ما به شکل متفاوتی به استرس و حوادث ناگوار واکنش نشان می‌دهیم. گاهی نشانه‌های جسمی مانند سردرد، درد‌های پراکنده بدنی، مشکل گوارشی، احساس خستگی، کاهش اشتها، بی خوابی پیش می‌آید و گاهی نشانه‌های روانی رفتاری، مانند احساس ترس و اضطراب، درماندگی، نا امیدی، کرختی و شوکه شدن، یا خشم تجربه می‌شود.

به آنچه که به ما کمک می‌کند با استرس‌ها و حوادث سخت کنار بیاییم، «تاب‌آوری» گفته می‌شود. «تاب‌آوری» به این معنی نیست که تحت تاثیر مشکلات قرار نمی‌گیریم و ناراحت نمی‌شویم، بلکه، تعیین می‌کند چطور با مشکلات کنار بیاییم، از آن‌ها گذر کنیم و سلامت روانمان را حفظ کنیم.