کرونا بر سیستم عصبی بدن تاثیرات مخربی دارد
یافته های جدید پزشکان و محققان نشان میدهد که ویروس کرونا بر عملکرد مغز و دستگاه عصبی انسان، تاثیرات مخربی برجا میگذارد.
پزشکان و محققان در امریکا دریافتند که بیماری ویروسی کرونا علاوه بر اینکه دارای علایمی مانند تب، سرفه، بدن درد و تنگی نفس است، بر سیستم عصبی بدن انسان نیز تاثیرات مخربی دارد.
از جمله مشخصههای این یافته جدید ابتلا به نوعی گیجی، فراموشی و حتی تشنج ناشی از فشار عصبی در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ است که موارد متعدد آن در ایالت نیویورک مشاهده شده است؛ به نحوی که برخی بیماران حتی نمیدانند کجا هستند و برای چه در شفاخانه به سر میبرند یا اینکه هم اکنون در چه سالی هستیم.
جنیفر فرونترا، متخصص مغز و اعصاب در شفاخانه دانشگاهی لانگون در بروکلین، معتقد است که با توجه به یافتههای جدید، مسئله درگیر شدن مغز و سیستم عصبی هنگام ابتلا به نوع جدید ویروس کرونا هم اکنون به صورت جدی در دست بررسی و تحقیق قرار گرفته است.
این علائم در اغلب موارد به کمبود اکسیژن در خون ربط داده میشود اما مشاهده شده که این اختلال حافظه در برخی از بیماران با توجه به سطح درگیری ریوی با ویروس چندان تناسبی ندارد.
بر اساس برخی نتایج تحقیقات اولیه در این خصوص که هفته گذشته در ژورنال انجمن پزشکان امریکا منتشر شد در ۳۶ درصد از ۲۱۴ بیمار چینی مبتلا به کووید ۱۹ علائمی حاکی از درگیر شدن سیستم عصبی مشاهده شده است که از تضعیف و محو شدن قدرت بویایی و چشایی و دردهای عصبی تا تشنج و سکته مغزی را شامل میشود.
بر اساس این تحقیق اسکنهای مغزی از افراد یاد شده نشان داده است که آنها به التهاب در ناحیه مغز دچار شدهاند.
تحقیقات انجام شده در آمریکا همچنین نشان میدهد که دست کم ۴۰ درصد افرادی که بر اثر ابتلا به ویروس جدید کرونا در بخشهای مراقبتهای ویژه بستری شده و زیر دستگاههای تنفسی قرار گرفته بودند پس از نجات یافتن از بیماری نیاز به معاینه توسط متخصصان مغز و اعصاب نیاز پیدا کردهاند.
هنوز مشخص نیست که آیا اختلالات عصبی ناشی از ویروس کرونا چه مدت زمانی به طول خواهد انجامید و آیا بستری شدن در بخش مراقبتهای ویژه و دریافت داروهایی ویژه در این بخش میتواند در ایجاد اختلالات نقش داشته باشد یا خیر.
اما آنچه متخصصان مغز و اعصاب بر آن تاکید دارند این است که بازگشت به وضعیت عادی برای بیماران مبتلا به «کووید ۱۹» که دچار اختلالات مغزی شدهاند بیشتر از بیمارانی که از حملات و سکتههای قلبی یا مغزی نجات یافتهاند، به زمان نیاز دارد.