امریکا بیش از آنکه به فکر صلح در افغانستان باشد به فکر خروج سریع نیروهای خود از این کشور است
(last modified 1399-03-10T07:15:40+00:00 )
جوزا 10, 1399 11:45 Asia/Kabul

امریکایی ها بیش از آنکه به یک صلح دوامدار در افغانستان فکر کنند به خروج سریع نیروهای خود از این کشور فکر می کنند

عضو پیشین پارلمان افغانستان گفت: امریکایی ها بیش از آنکه به یک صلح دوامدار در افغانستان فکر کنند به خروج سریع نیروهای خود از این کشور فکر می کنند.

صالح محمد سلجوقی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به اعلام امریکایی ها مبنی بر اینکه ممکن است حتی پیش از موعد تعیین شده در توافقنامه با طالبان نیروهای خود را از افغانستان خارج کنند، اظهار داشت: این موضوع باعث این نگرانی و گمان شده که امریکایی ها بیش از آنکه به فکر صلح دوامدار در افغانستان باشند به فکر خروج سریع نیروهای خود از این کشور هستند آن هم به خاطر برنامه های انتخاباتی خود.

وی افزود: دولت امریکا بدون توجه به واقعیت های موجود جنگ و چگونگی تحقق صلح در افغانستان بیشتر به فکر تبلیغات انتخاباتی و دستاوردهایی برای پیشبرد امور تبلیغاتی است، دولتمردان امریکایی تلاش دارند که روند خروج خود از افغانستان را هرچه زودتر تسریع کنند و به مردم خود بگویند که توانستند جنگ در افغانستان را آبرومندانه به پایان ببرند و سربازان خود را فرا بخوانند.

این کارشناس سیاسی عنوان کرد: این در حالی است که در افغانستان هنوز شرایط لازم برای پایان روند صلح با یک نتیجه مطلوب فراهم نیست، گفت و گو برای صلح مستلزم یک روند طولانی است و تا زمانی که شرایط مشارکت سیاسی برای طالبان در دولت جمهوری اسلامی افغانستان فراهم نشود، اینگونه شرایط شتاب زده می تواند منجر به تشدید بحران در این کشور شود.

به گفته سلجوقی پیش از آنکه حکومت مشارکت ملی شکل بگیرد وزیران دفاع و خارجه امریکا بر حکومت افغانستان فشار آوردند که برای صلح و آتش بس آماده شوند به همین دلیل محمد اشرف غنی دستور آزادی صدها تن از زندانیان طالبان را صادر کرد، تا بتواند طالبان را به آتش بس و حضور پشت میز مذاکره تشویق کند.

وی اضافه کرد: در حال حاضر هم برنامه ها روی محور مذاکره می چرخد تا این مذاکرات منجر به یک آتش بس شود و روند گفت و گوها در نهایت به صلح و شریک سازی طالبان در قدرت منتج شود. اما در افغانستان تا بحال نه شرایط برای گفت و گوهای همه جانبه و تحقق خواسته های هر دو طرف فراهم است و نه آمادگی روانی برای آتش بس دوامدار وجود دارد.

 

کلیدواژه