ضرورت استفاده مشترک ایران و افغانستان از منابع مشترک در جهت توسعه متوازن دو کشور
دو کشور ایران و افغانستان در همکاری و تفاهم باهم باید به فکر توسعه متوازن و استفاده مشترک از منابع مشترک از جمله هیرمند و هریرود باشند
کارشناس ایرانی جغرافیای سیاسی تاکید کرد: دو کشور ایران و افغانستان در همکاری و تفاهم باهم باید به فکر توسعه متوازن و استفاده مشترک از منابع مشترک از جمله هیرمند و هریرود باشند.
دکتر محمد حسین پاپلی یزدی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به افتتاح بند (سد) کمال خان روی رودخانه هیرمند در ولایت نیمروز افغانستان گفت: این بند ساخته شده و از این بابت باید به مردم افغانستان تبریک گفت، حقابه ایران از رود هیرمند هم مشخص است و حدود 826 میلیون متر مکعب در سال و یا حدود ده درصد آورد آب می باشد.
وی افزود: دولت افغانستان همواره به این قرارداد پایبند بوده و اشرف غنی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان هم در مراسم افتتاح بند کمال خان گفت که حقابه ایران مانند سابق داده خواهد شد و این امیدواری وجود دارد که با افتتاح این بند و تنظیم آبی که صورت می گیرد حقابه ایران هم بطور مرتب برسد.
این کارشناس جغرافیای سیاسی عنوان کرد: اما مساله حقابه ایران از رود هیرمند با شرایط کنونی حل نمی شود، راه حل این است که توسعه دو کشور بصورت هماهنگ و دوجانبه انجام شود به ویژه در رابطه با هیرمند و هریرود تا دو کشور به توسعه دست پیدا کنند.
پاپلی یزدی اظهار کرد: ایران به آب نیاز دارد و افغانستان به برق، نیروی متخصص و کارخانه نیاز دارد بنابراین بین دو کشور باید تفاهم و قرارداد برد-برد شکل بگیرد به طوریکه ایران به توسعه افغانستان کمک کند و افغانستان هم آب بدهد و به توسعه ایران کمک کند. دو کشور می توانند صنایع مشترک و کشت و کارهای مشترک داشته باشند و ارتباطات هم گسترش پیدا کند.
وی یادآور شد: در صورتی که هر کشور فقط بخواهد راه خود را دنبال کند و هماهنگی وجود نداشته باشد، ایجاد بندها باعث اختلاف می شود، برای جلوگیری از اختلاف هم مذاکرات دو کشور هرچه سریعتر بایدذ عمیق تر شود و یک برنامه توسعه دوجانبه در دشت سیستان حاصل شود تا توسعه متوازن دو طرف را درپی داشته باشد.
این کارشناس ایرانی در مورد تاثیر بند کمال خان در توسعه افغانستان هم گفت: آب تنظیم شده می تواند باعث توسعه بیشتری شود. حجم آبی که این بند می تواند ذخیره کند زیاد است، پیش بینی شده که حدود 180 هزار تا 200 هزار هکتار اراضی با استفاده از این بند می تواند زیر کشت برود.
پاپلی یزدی گفت: اگر دولت افغانستان برنامه هایی را با کشورهای دیگر از جمله ایران پیش ببرد و در سال های آینده زمین های بیشتری را زیر کشت ببرد باعث ایجاد اشتغال می شود و در صورتی که کشت و صنعت باهم پیشرفت کند، باعث رونق اقتصادی افغانستان هم خواهد شد.
وی بیان داشت: در صورتی که توسعه به معنای واقعی انجام شود و درآمد کشاورزان در افغانستان زیاد شود کشت تریاک هم کمتر می شود و کشاورزان به کشت های جایگزین روی خواهند آورد. زمانی که آب وجود دارد، زمین کشاورزی خوب هم موجود است و نیروی کار نیز وجود دارد و ماشین آلات، برق و سوخت هم از طرف ایران داده شود نه تنها باعث ایجاد اشتغال در افغانستان می شود بلکه بخشی از مشکلات قاچاق مواد مخدر هم کاهش پیدا می کند و امنیت دو طرف مرز نیز بیشتر تامین می شود.
پاپلی یزدی اضافه کرد: بخشی از درگیری ها و جنگ ها در داخل افغانستان به خاطر بیکاری است و بهتر بود کشورهای خارجی به جای جنگ، ایجاد امکانات و اشتغال می کردند تا مردم مشغول به کار شوند، ایجاد بندها هم می تواند باعث اشتغال زایی، کاهش بیکاری و افزایش درآمد مردم و به ویژه کشاورزان شود که این مساله روی امنیت افغانستان و امنیت کل منطقه تاثیر گذار است.
