چرایی عصبانیت نتانیاهو از قطعنامه شورای حقوق بشر

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد شامگاه پنج‌شنبه به آغاز تحقیقات بین‌المللی درباره جرائم رژیم صهیونیستی در تجاوزگری 12 روزه به نوار غزه رأی مثبت داد.

در پیش‌نویس قطعنامه‌ای که «سازمان همکاری اسلامی» ارائه کرد بر ضرورت بررسی دقیق جرائم صورت‌گرفته تاکید شده و از شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته شده است که فورا برای تشکیل کمیسیونی مستقل و بین‌المللی درباره فلسطین اشغالی از جمله قدس شرقی و اسرائیل اقدام کند.همچنین، در این جلسه، «میشل باشلت» کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل طی گزارشی درباره جنگ اخیر رژیم صهیونیستی با نوار غزه، تاکید کرد که هیچ مدرکی دال بر استفاده از تأسیسات غیرنظامی در غزه توسط گروه‌های مقاومت وجود ندارد.

رژیم صهیونیستی، اما با عصبانیت به این اقدام شورای حقوق بشر واکنش نشان داد و وزارت امور خارجه آن با رد این قطعنامه به صراحت اعلام کرد با تحقیقات این شورا و دیگر سازمان‌های بین‌المللی همکاری نخواهد کرد.همچنین بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم، روز جمعه این اقدام شورای حقوق بشر را «شرم‌آور» توصیف کرد و مدعی شد که حملات به نوار غزه و کشتار کودکان و زنان فلسطینی، مشروع و قانونی بود.

درباره علت چرایی عصبانیت رژیم صهیونیستی و نخست‌وزیر آن از این اقدام شورای حقوق بشر چند نکته شایان اهتمام می‌نماید:

نخست اینکه شورای حقوق بشر نهادی وابسته به سازمان ملل متحد است و اقدام آن درباره رژیم صهیونیستی و تجاوزگری آن علیه غزه، اقدامی حداقلی در سطح بین‌الملل در واکنش به جنایت‌های این رژیم در نوار غزه است؛ زیرا در حملات اخیر رژیم صهیونیستی به نوار غزه بیش از 254 نفر از جمله 66 کودک و 39 زن و 17 فرد مسن مظلومانه به شهادت رسیدند. بنابراین، این اقدام شورای حقوق بشر راه را برای اقدام مشابه، دیگر نهادهای بین‌المللی از جمله دادگاه جنایات بین‌المللی باز می‌کند و البته کشورهای اسلامی باید در این زمینه با کنشگری بیشتر عمل کنند.

دوم اینکه این اقدام شورای حقوق بشر، مهر تاییدی بر شکست رژیم صهیونیستی در جنگ غزه به شمار می‌رود و گواهی گویا بر استیصال و شکست این رژیم در برابر گروه‌های مقاومت فلسطین در غزه و در نتیجه اقدام آن برای کشتن زنان و کودکان است. بنابراین، این قطعنامه در واقع خط بطلانی بر دو ادعای این رژیم است: نخست ادعای پیروزی رژیم صهیونیستی بر گروه‌های مقاومت و دوم هدف قرار دادن اهداف نظامی متعلق به گروه‌های مقاومت در نوار غزه. بنابراین رژیم صهیونیستی با عصبانیت شدید به هر نوع کنشی در این باره واکنش نشان می‌دهد و واکنش آن به اظهارات وزیر امور خارجه فرانسه که منجر به احضار سفیر فرانسه در تل آویو شد نیز در این چارچوب تحلیل و تفسیرپذیر است.

نکته سوم درباره چرایی عصبانیت جنون‌آمیز بنیامین نتانیاهو در این باره این است که این موضوع گواهی گویا بر واهی‌گویی‌های نخست وزیر جنایتکار رژیم صهیونیستی است. نتانیاهو اکنون در داخل رژیم صهیونیستی در شرایط کاملا حساس و بحرانی به‌سر می‌برد. او از یک طرف درگیر پرونده‌های فساد و رشوه است و از طرف دیگر نیز پیامدهای این شکست بی‌گمان گریبان او را خواهد گرفت و او را به سرنوشت «ایهود اولمرت»، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی، دچار خواهد کرد. در این راستا، اکنون در داخل رژیم صهیونیستی رسانه‌ها و برخی چهره‌های آن به صراحت اعلام می‌کنند که این جنگ شکست فضاحت‌باری برای اسرائیل بود.

از جمله این افراد «آویگدور لیبرمن»، وزیر جنگ پیشین رژیم صهیونیستی بود که با اذعان با ناتوانی «ارتش شکست‌ناپذیر!» به صراحت گفت «اگر ارتش بزرگ ما نمی تواند حماس و متحدان آن را شکست بدهد وضع آن در جنگ احتمالی با ایران و حزب الله چگونه خواهد بود؟».

از این رو، عصبانیت نخست وزیر رژیم صهیونیستی و نهادهای زیر نظر او مانند وزارت امور خارجه را در وحشت او درباره آینده سیاسی‌اش دانست که در انتظارش است و صهیونیست‌ها از او نخواهند گذشت.