نحوه ارایه و مصرف کمک های بین المللی به افغانستان با مشکلاتی مواجه است
کارشناس اقتصادی افغان گفت: در ارایه کمک ها و مساعدت های بین المللی به افغانستان مشکل خاصی وجود ندارد اما نحوه ارایه و مصرف این کمک ها با مشکلاتی مواجه است.
سیف الدین سیحون در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری با اشاره به اظهارات مسوولان برخی نهادهای کمک رسان مانند مدیر کمیته بینالمللی نجات (آی‌آر‌سی) در افغانستان مبنی بر اینکه تحریم‌های بینالمللی باعث ایجاد مشکلات شدید برای فعالیت سازمان‌های امدادرسان شده و روند امدادرسانی سازمان‌های بشردوستانه به مردم افغانستان کاهش یافته، گفت: مساعدت های بین المللی شامل تحریم نیست اما اینکه دارایی های افغانستان مسدود شده مشکل ساز شده است.
وی افزود: کمک های بشردوستانه از طریق نهادهای بین المللی مانند صندوق اطفال ملل متحد، سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد و سازمان غذایی ملل متحد به نیازمندان عرضه می شود. نهادهای بین المللی هم بیشتر با کمبود وجوه از سوی کشورها و سازمان ها مواجه هستند.
به گفته این کارشناس اقتصادی مشکل دیگر نحوه سازماندهی توزیع کمک ها در داخل افغانستان است؛ کشورها و سازمان های کمک کننده علاقه مند هستند که خودشان توسط نهادهای بین المللی و یا موسسات دست به کار شوند و این امدادها را توزیع کنند و نمی خواهند آن ها را در دسترس دولت حاکم بر افغانستان قرار دهند و می خواهند نهادهای خود آن ها وارد عرصه شوند و توزیع کمک ها را مدیریت کنند این محدودیت وجود دارد.
سیحون عنوان کرد: هردولتی علاقه مند این است که کمک ها را در اختیار بگیرد و بر حسب طرح و پیشنهاد و ارزیابی های خود توزیع کند اما نهادهای بین المللی برای خود اصول و مقرراتی دارند و بیشتر علاقه مند هستند که خودشان وارد عرصه شوند. طالبان هم اعلام نکرده اند که مخالف امداد رسانی هستند زیرا می دانند که ورود امداد رسان های ملل متحد به هر قیمتی یا به هر نحوی که باشد برای آرامش خاطر مردم و برای مشروعیت دستگاه مهم است و تمکین می کنند. ضمن اینکه طرح و برنامه ای هم برای اجرا ندارند اما امداد رسان ها معتقدند که دولت ها مداخله می کنند و شاید محدودیت هم ایجاد کنند و از این بابت به دنبال آن هستند که خودشان دست به کار شوند و کمک های بشر دوستانه را توزیع کنند.
دولت حاکم بر افغانستان می تواند محدودیت بانکی را برای مردم افغانستان اعمال کند نه برای نهادهای بین المللی. زیرا آن ها مکانیزم هایی دارند که شامل محدودیت ها نمی شوند. محدودیتی هم که برای مردم گذاشته شده، قانونی نیست و به دلیل ناتوانی در مدیریت منابع مالی و کمبود این منابع است تا شیرازه سیستم بانکی از هم نپاشد و مردم برای خارج کردن دارایی های خود به یک باره مراجعه نکنند.
وی اضافه کرد: طالبان محدودیت های بانکی را ایجاد کرده اند تا با کمبود نقدینگی مواجه نشوند و به دخایرشان آسیب نرسد پس اگر نهادهای بین المللی با مبالغی وارد سیستم پولی افغانستان شوند حق دارند مستقیما آن مبالغ را در اختیار بگیرند و به مصرف برسانند.
