شرکت کنندگان در نشست کابل فقط حکومت طالبان و اوضاع جاری در افغانستان را تائید کردند
عضو پیشین پارلمان افغانستان گفت: شرکت کنندگان در نشست علمایی که طالبان برگزار کرده بود فقط به نوعی حکومت طالبان و آنچه را که در افغانستان انجام می دهند، تائید کردند و انتظارات مردم از نشست برآورده نشد.
محمد صالح سلجوقی در گفت و گو با برنامه انعکاس رادیو دری اظهار داشت: در این نشست هیچ اشاره واضحی به مسایلی مانند قانون اساسی، نوع حکومت داری، چگونگی تعامل با دیگر کشورها، حقوق بشر، حقوق زنان و امثال آن که مورد انتظار مردم بود، نشد.
وی افزود: این جرگه یک نشست داخل صنفی میان موافقان طالبان و یا عناصری بود که سال ها با طالبان همکاری داشتند، تعداد زیادی از عالمان دینی وابسته به طالبان با رویکرد حمایت از حکومت طالبان و حکومت دینی با برداشت طالبانی در این نشست جمع شده بودند و در اعلامیه پایانی نشست هم اشاره ای به مسایلی که جامعه انتظار آن را داشت، نشد و صرفا ذکر شد که طالبان حاضر به تعامل با دنیا هستند و کشورهای دیگر اجازه فعالیت به گروه هایی ندهند که می خواهند علیه منافع طالبان اقدام کنند.
به گفته این کارشناس سیاسی به صورت کلی خطوط اصلی حکومت داری طالبان در این نشست مشخص نشد و بیشتر یک حمایت جمعی از آن چیزی بود که در افغانستان از سوی طالبان جریان دارد، هیچ انتقاد جدی از عملکرد حکومت طالبان نشد و خطوط روشنی هم برای آینده ترسیم نشد، از جمله در مورد قانون اساسی، نوع حکومت آینده، سرنوشت حکومت سرپرست، حکومت مشارکت ملی، دادن فرصت برای مردم در جهت تعیین سرنوشت خود بحثی به میان نیامد.
سلجوقی اضافه کرد: در مورد مسایلی مانند حقوق جوانان، حقوق زنان و تحصیل آنان هم صحبتی نشد و صرفا در بخشی از اعلامیه آمده بود که حکومت طالبان باید به حقوق زنان و جوانان توجه جدی داشته باشد.
این عضو پیشین پالرمان افغانستان عنوان کرد: آنچه انجام شد بیشتر یک نمایش قدرت و نمایش حمایت علما از طالبان بود تا بتوانند از این طریق مشروعیت داخلی کسب کنند و بعد به بهانه داشتن مشروعیت داخلی خواستار به رسمیت شناسی بین المللی هم شدند و از موضعی وارد شدند که گویا حاکم بلامنازع افغانستان هستند و هیچ قدرت دیگری نمی تواند در برابر آنان قرار بگیرد و حتی برخی عنوان کردند که انتقاد از حکومت اسلامی جواز شرعی ندارد.
این کارشناس افغان اظهار کرد: از ادبیات داخل اعلامیه نشست علمایی طالبان چنین برمی آید که طالبان معتقدند مشروعیت داخلی را کسب کرده اند و دیگر کسی نمی تواند خلاف آن حرف بزند. اما مردم افغانستان انتظار داشتند که در عرصه بین المللی دروازه های روابط میان افغانستان و کشورهای دیگر باز شود، مناسبات بین المللی تسهیل شود، از سختگیری های یکجانبه و ایدئولوژیک کاسته شود و تمرکز بیشتر روی مسایل سیاسی باشد. در عرصه داخلی هم انتظار می رفت جاذبه های دعوت جناح های مخالف طالبان بیشتر شود، آنان به افغانستان دعوت و در اداره کشور شریک شوند و زمینه گفت و گوی مناسب برای دست یافتن به یک ساختار ملی بزرگ ارایه شود اما این انتظارات برآورده نشد.
وی اضافه کرد: سرنوشت قانون اساسی نیز در هاله ای از ابهام باقی ماند و از هیچ قانون دیگری هم صحبت نشد، در مورد ساختار نظام و آینده آن، انتخابات، قوای حکومت داری و امثال آن و ساختاری که بتواند زمینه رشد اقتصادی و فرهنگی را فراهم کند هم صحبتی به میان نیامد.
