سالرزو حمله به هواپیمای مسافربری ایران ؛ جنایت نابخشودنی آمریکا

 امروز دوازدهم تیر/سرطان 1401 هجری شمسی، سالروز حمله موشکی ناو آمریکایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایرباس ایران است که از بندرعباس به مقصد دبی در حال پرواز بود.

سی و چهار سال پیش در چنین روزی(سوم ژوئیه 1988) بر اثر شلیک موشک ناو جنگی "وینسنس" به هواپیمای مسافربری ایران، همه 290 مسافر آن از جمله 66 کودک و 53 زن کشته شدند . از این تعداد، 254 ایرانی ، سیزده نفر تبعه امارات متحده عربی ، ده نفر هندی، 6 نفر پاکستانی، شش نفر تبعه یوگسلاوی و یک نفر ایتالیایی بود.

پس از سقوط این هواپیما، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت نابخشودنی، دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه وانمود کنند اما با توجه به مجهز بودن کشتی جنگی وینسنس به پیشرفته ‏‎ترین سیستم‏‎های راداری و هم‏چنین مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز، مسلَّم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً خصمانه بوده است.

آمریکایی‌ها دلیل موجهی برای این شلیک ارائه نکردند، در ابتدا آن را یک هواپیمای نظامی خواندند سپس هواپیما را خارج از دالان هوایی وانمود کردند و پس از آن که مسیر قانونی هواپیما مورد تایید سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ایکائو) و انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا)  قرار گرفت ، مدعی شدند این هواپیما را با جنگنده اف14 اشتباه گرفته اند. جالب آنکه بعداً به فرمانده ناو وینسنس مدال شجاعت اعطا کردند.

واقعیت آن است که موارد نقض حقوق بشر از سوی آمریکا فهرستی طولانی دارد و حمایت‌های مستقیم‌ و غیر مستقیم آمریکا از ناقضین حقوق بشر و رژیم های کودک کش از جمله رژیم صهیونیستی واقعیتی است  که از دید افکار عمومی جهان پنهان نیست.

جمهوری اسلامی ایران علاوه بر شورای امنیت سازمان ملل و سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی «ایکائو»، شکایت خود را در دیوان بین المللی دادگستری در لاهه نیز مطرح کرده است اما «ایکائو» تحت تاثیر فشارهای سیاسی آمریکا ، به جای بررسی فنی و ارایه طریق به شورای امنیت ، فقط به ابراز تاسف و تسلیت به بازماندگان این سانحه پرداخته است.

در توضیح اینکه چرا آمریکایی ها دست به این جنایت زدند و به هواپیمای مسافربری شلیک کردند، باید به موضوع جنگ تحمیلی رژیم صدام علیه ایران اشاره کرد که با حمایت مستقیم آمریکا انجام شد؛ در واقع شرایط و روند جنگ تحمیلی به گونه نبود که مطلوب مقامات آمریکایی باشد. به عبارت دیگر ، مقامات آمریکایی ابتدا تصور می کردند در دوره ای کوتاه به اهداف خود خواهند رسید اما ایستادگی جمهوری اسلامی ایران و پیروزی های متعدد رزمندگان ایرانی در جبهه های جنگ ، مانع از برآورده شدن خواسته های مقامات آمریکایی در این جنگ شد .

"جورج شولتز" وزیر خارجه دولت ریگان در سال 1986 در سخنانی در جمع صهیونیست های آمریکا گفت : «خطر در خلیج فارس یک خطر واقعی است اگر خمینیسم در منطقه پیشرفت کند منافع استراتژیک آمریکا  آسیب خواهد دید و بدیهی است که منافع اسرائیل نیز ضربه خواهد خورد.»

بر همین اساس ، ناو جنگی وینسنس به فرماندهی دریادار ویلیام راجرز از بندر سان دیگو برای اسکورت نفتکش های عراقی راهی آبهای خلیج فارس شد و نهایتاً  سوم ژوئیه 1988 اقدام به جنایتی به بزرگی کشتن 290 غیرنظامی در هواپیمای مسافربری کرد ؛ این جنایت با هدف نا امن کردن خلیج فارس برای تضعیف توان اقتصادی عمدتا متکی به نفت ایران و همچنین تقویت رژیم صدام در جنگ تحمیلی علیه ایران به وقوع پیوست.

واضح است که شلیک به هواپیمای مسافربری در خلیج فارس و شهادت مسافران غیرنظامی آن توسط ناوگان آمریکایی ، یکی از فجایع غیر قابل بخشش در تاریخ و ننگ ابدی برای مدعیان حقوق بشرو زخمی عمیق بر قلب انسان های آزاده جهان است؛ این جنایت ثابت می کند ،آمریکا که داعیه حقوق بشری و نبرد علیه تروریسم در جهان را دارد، خود یکی از ناقضین بزرگ حقوق بشر و از حامیان اصلی تروریسم است.