واکنشهای مسلمان جهان به اقدام رسانه فرانسوی "شارلی ابدو"
واکنش های مسلمانان جهان به اقدام تکراری و موهن نشریه فرانسوی "شارلی ابدو" این واقعیت را آشکار ساخته است که مراجع شیعه ، علی الخصوص شخص حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی از محبوبیت بسیار زیادی در جهان برخوردار هستند.
در همین ارتباط ، مسلمانان ترکیه ، عراق ، هند ، کشمیر ، لبنان ، فلسطین ، نیجریه ، سوریه و بسیاری از دیگر کشورهای مسلمان در جهان با برگزاری تظاهرات ضد فرانسوی و موضعگیری علیه نشریه موهن شارلی ابدو ، خواستار مجازات دست اندرکاران این نشریه و عذرخواهی مقام های دولت پاریس شدند.
در عین حال ، در برخی از کشورهای مسلمان نیز به دلیل برخورداری ازحاکمیت های وابسته به جریان صهیونیسم بین الملل ، مسلمان اجازه برگزاری تظاهرات در حمایت از مراجع شیعه و رهبر انقلاب اسلامی را نیافتند.
این واقعیت را نباید نادیده گرفت که مقام های فرانسه در یک اقدام قابل تامل ، عجیب و سوال برانگیز ، تلاش می کنند نشریه موهن شارلی ابدو را به عنوان یک نشریه مستقل و آزاد معرفی کنند. اما در عمل ، انعکاس مطالب ضد اسلامی و توهین به مسلمان و رهبران جهان اسلام در این نشریه موهن آزاد است. این در حالیست که اهانت به سایر ادیان آسمانی و رهبران این ادیان ، با محدودیت ها و حتی واکنش های منفی مقام های دولت پاریس مواجه می شود.
نشریه فرانسوی شارلی ابدو که پیش تر به ساحت مقدس پیامبر گرامی اسلام (ص) اهانت کرده بود، اینک با توهین به مرجعیت دینی و سیاسی شیعه ، بار دیگر به اسلام هراسی روی آورده است. دست اندرکاران این نشریه موهن اخیرا مسابقهای با هدف نشر کاریکاتورهای موهن علیه مراجع دینی و سیاسی برگزار کرد که این اقدام با انتقادات زیاد مردمی علیه این نشریه و همچنین سیاست دولت فرانسه را در زمینه آن چه که آزادی بیان می خواند ، در پی داشته است.
در همین راستا ، مردم ترکیه با تجمع در برابر کنسولگری فرانسه در استانبول ، اهانت نشریه شارلی ابدو به ساحت مقدس مرجعیت دینی شیعه را محکوم کردند. تجمعکنندگان تصریح کردند: "ما مسلمانان بهعنوان امت واحده ، همواره مدافع ارزشها و آرمانهای دین مبین اسلام و حامی رهبرمان هستیم و آمدهایم که بگوییم ، امت واحده اسلام هستیم و این امت واحده تا پای جان از رهبرشان حضرت آیت الله خامنهای دفاع خواهد کرد".
در زمینه ، سیاست های دوگانه مقام های پاریس در قبال مسائل مختلف ، می توان به یک نمونه روشن اشاره کرد. به عنوان مثال ، مرحوم "روژه گارودی" استاد دانشگاه ، فیلسوف و نویسنده شهیر فرانسوی در سال ۱۹۹۸ میلادی به دلیل انکار هولوکاست یا آن چه که کشتار یهودیان در جنگ دوم جهانی توسط آلمان نازی تبلیغ می شود و نوشتن کتاب "اسطورههای بنیانگذار سیاست اسرائیل" به پرداخت ۱۲۰٬۰۰۰ فرانک معادل۴۰٬۰۰۰ دلار آمریکا جریمه محکوم شده بود.
این فیلسوف و نویسنده مشهور فرانسه پس از فشارهای زیاد دولت وقت پاریس و صهیونیسم بین الملل ، در سال 2012 میلادی و از دنیا رفته است. در مقابل این رفتار عجیب ، دولت پاریس به بهانه دفاع از آن چه که حق آزادی بیان و مطبوعات می خواند ، در برابر اهانت نشریه موهن شارلی ابدو به مقدسات صدها میلیون مسلمان جهان سکوت می کند.
این رفتار موذیانه و دوگانه رهبران فرانسه نشان دهنده این واقعیت است که مقام های دولت پاریس ، صرفا" اهانت های نشریه شارلی ابدو به دین مبین اسلام به عنوان آخرین دین آسمانی سکوت را جایز می داند. بدون شک ، به همین دلیل است که مقام های فرانسه در جهان امروز منزوی و بدون طرفدار هستند.
در عین حال ، تردیدی نیست که اهانت شارلی ابدو به ساحت رهبر معظم انقلاب اسلامی از یک سو معیارهای دوگانه آزادی بیان را در فرانسه به اثبات رسانده است و از سوی دیگر ، محبوبیت مرجعیت شیعه و رهبری جمهوری اسلامی ایران را در جهان را بیش از پیش آشکار کرده است. واقعیتی که غربی ها به ویژه سیاستمداران حاکم بر پاریس همواره از درک آن عاجز و غافل هستند.
در حقیقت ، باید گفت: رهبر معظم انقلاب اسلامی طرفداران بی شماری در جهان حتی در کشورهای غربی از جمله فرانسه دارد و سران فرانسه باید از این واقعیت درس عبرت بگیرند و در نگرش های متکبرانه خود در قبال سایر رهبران دینی و سیاسی ، تغییر اساسی ایجاد کنند. علی الخصوص که حامیان رهبر معظم انقلاب اسلامی هر روز در جهان افزایش می یابند و در مقابل ، خصومت ملت های مختلف جهان با رهبران دولت های سلطه گر غربی ، به صورت روزافزون تشدید می شود.
در مقابل ، باید گفت: حمایت های قابل تحسین ملت های مسلمان در ترکیه ، هند ، کشمیر ، عراق ، سوریه و نیجریه از رهبر انقلاب اسلامی به عنوان تنها نمونه هایی از حمایت های مسلمانان جهان از علمای دین مبین اسلام در دنیای معاصر مثال زدنی است. در حالی که رهبران فرانسه همچنان در انزوای سیاسی حتی در کشور خود به سر می برند و به هر بهانه ای شاهد اعتراضات مردمی علیه سیاست های نامناسب و ضد فرانسوی هستند.