طرح چهار ماده ای چین برای حل بحران افغانستان، تاکیدی دوباره بر دیدگاه ها و توصیه ایران
-
طرح چهار ماده ای چین برای حل بحران افغانستان، تاکیدی دوباره بر دیدگاه ها و توصیه ایران
"چین گانگ" وزیر امور خارجه چین پس از نشست چهار جانبه همسایگان افغانستان در سمرقند در جمع خبرنگاران گفت: افغانستان اکنون در مرحله مهمی از تعدیل و تغییر سیاست‌های داخلی و خارجی است و به توجه و حمایت بیشتر جامعه بین المللی به ویژه کشورهای همسایه نیاز مبرم دارد.
"چین گانگ" با ارائه پیشنهادی چهار ماده‌ای برای کمک به بهبود وضعیت افغانستان تاکید کرد، طرف‌های ذیربط باید با روحیه حسن همجواری و کمک متقابل عمل کنند و در کمک به افغانستان برای غلبه بر مشکلات و چالش‌ها و دستیابی به انکشاف پایدار پیش قدم شوند.
اولین پیشنهاد چین تاکید بر مقابله با نیروهای تروریستی در افغانستان و از بین بردن بستر شکل گیری ان است. همکاری‌های منطقه‌ای در زمینه مبارزه با تروریسم، مبارزه با مواد مخدر و مسئله پناهندگان تقویت شود. و به طور موثر مانع از فرار عناصر تروریستی از مرزها، افزایش قدرت و ایجاد هرج و مرج توسط آنها شوند.
پیشنهاد دوم چین درخواست از امریکا برای عمل به تعهداتش در قبال افغانستان است. به گونه ای که تحریم‌های یکجانبه علیه افغانستان را فوراً لغو کند و دارایی‌های این کشور را بازگرداند.
سوم، درخواست از طالبان افغانستان است تا یک دولت فراگیر براساس احترام به استقلال، حاکمیت و کرامت ملی افغانستان تشکیل دهد.
پیشنهاد چهارم چین این است که کشورهای منطقه نیز همکاری‌های عملی مربوط به افغانستان را انجام دهند تا افغانستان بخشی از شبکه ارتباطی منطقه‌ای و روند یکپارچگی اقتصادی شود و توانایی این کشور برای توسعه پایدار و خود محور بهبود یابد.
پیشنهادهای چهارگانه چین مسایل بسیار مهمی هستند که پیشتر جمهوری اسلامی ایران نیز آنها را طرح کرده و خواهان همکاری واقعی منطقه ای و بین المللی برای حل مشکلات افغانستان شده بود. از دهه ها قبل جمهوری اسلامی ایران بر این اصل و واقعیت که تنها راه حل بحران افغانستان همکاری های منطقه ای است، تاکید داشت و اکنون نیز با ورود جدی سایر بازیگران به تحولات افغانستان، این موضوع باردیگر بازخوانی و مورد تاکید قرار می گیرد.
"مولوی مفلح" کارشناس مسایل سباسی در افغانستان در این باره می گوید:
«تاریخ تحولات افغانستان نشان می دهد که تنها کشورهای منطقه به خصوص همسایگان آن به حل مشکلات افغانستان کمک کرده اند و کشورهای فرامنطقه ای و ابرقدرت صرفا برای چپاول منابع افغانستان و استفاده از موقعیت راهبردی آن در رقابت با رقبای خود از این کشور استفاده کرده اند».
در شرایط فعلی اگر چه کشورهای منطقه همه جانبه در کنار مردم افغانستان هستند اما این موضوع قطعا مساله دو‌جانبه بین هیات حاکمه افغانستان و کشورهای منطقه است. به عبارت دیگر پیشنهادهای منطقه ای هم که از سوی کشورهای مختلف مطرح می شود زمانی می تواند موثر و کارگشا باشد که گروه طالبان نیز در حهت بسترسازی ارایه کمک ها و موفقیت ان تلاش کند.
به همین دلیل همه طرح های مربوط به حل مشکلات افغانستان بر ایجاد بستر ملی با تشکیل دولت فراگیر تاکید دارند تا همه اقوام و گروههای سیاسی و مذهبی در این فرایند مشارکت داشته باشند و کشورهای کمک کننده نیز با اطمینان لازم به کمک های خود به افغانستان ادامه دهند. زیرا تامین امنیت و ثبات پایدار لازمه هر گونه سر مایه گذاری در افغانستان است.
"سروش امیری" کارشناس مسایل افغانستان در این باره می گوید:
«طالبان با تاکید بر ادامه انحصارگرایی در قدرت به گونه ای موحب انسداد سیاسی و ناامیدی محافل منطقه ای و بین المللی از بروز هر گونه تحول مثبت در افغانستان با هدف ایجاد وحدت ملی شده و این بدان معنا است که براساس روند تاریخی تحولات افغانستان، چشم انداز مثبتی در مورد پایداری سیاسی و امنیتی در این کشور دیده نمی شود».
در هر حال، پیشنهاد چهار ماده ای چین برای کمک به حل بحران افغانستان تجمیع دیدگاههای منطقه ای و فرصتی مهم برای طالبان است تا با همگرایی با کشورهای منطقه بستر لازم را برای ارایه کمک های بین المللی و منطقه ای به افغانستان فراهم کند. بدون تردید مساله تروریسم و انواع قاچاق سلاح و مواد مخدر و انسان و کالا همچنان از چالش های مشترک منطقه ای است که مساله افزایش مهاجرت ها نیز بر مشکلات اجتماعی امنیتی در داخل افغانستان و کشورهای منطقه می افزاید. این در حالی است که به رغم وعده های طالبان برای حل این مشکلات همچنان پابرجاهستند.
معضلاتی که بایستی ریشه ای در افغانستان حل شوند و این مساله نیز نیازمند همکاری جامع منطقه ای است که طالبان به عنوان هیات حاکمه افغانستان و مسئّولیت پذیر باید با توجه به پیشنهادات همکاری منطقه ای بستر آنرا هر چه سریعتر فراهم کند. در این صورت می تواند موجب سرخوردگی کشورهای منطقه ای از ارایه هرگونه پیشنهاد حل مشکل افغانستان شود.
