برای خروج افغانستان از وضعیت کنونی طالبان باید از خواسته های گروهی خود عبور کنند
کارشناس سیاسی افغان تاکید کرد: برای برون رفت افغانستان از وضعیت کنونی باید یک اجماع داخلی شکل بگیرد و طالبان از خواسته های گروهی و یکجانبه خود عبور کنند.
مصطفی علیزاده در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل اظهار کرد: تا زمانی که در داخل افغانستان اراده قوی و منسجم برای حل مشکلات و همدیگرپذیری به وجود نیاید تلاش های بیرونی برای حل مشکلات این کشور هم چندان موثر نخواهد بود.
وی با اشاره به اظهارات حسن کاظمی قمی سفیر و نماینده ریاست جمهوری اسلامی ایران در افغانستان در دیدار با رزا اتانبایوا رئیس دفتر معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان و تاکید بر ایفای نقش ذاتی این سازمان برای استقرار ثبات و صلح پایدار و ایجاد نظم عادلانه سیاسی در افغانستان از رهگذر تعامل سازنده و دوامدار با کشورهای منطقه و اشاره به ابتکار تشکیل گروه تماس منطقه ای برای صلح و ثبات در افغانستان گفت: از زمان روی کار آمدن طالبان در افغانستان کشورهای همسایه دچار آسیب پذیری هایی از ناحیه افغانستان شده اند و با ایجاد گروه تماس سعی دارند از مشکلات افغانستان و آسیب های ناشی از این مشکلات برای خود بکاهند.
به گفته این کارشناس سیاسی سوال این است که آیا این گروه می تواند حکومت طالبان را به مذاکره با سیاستمداران و دولتمردان سابق افغانستان ترغیب کند و آیا طالبان حاضر به گفت و گو و پذیرش تقسیم قدرت با آن ها هستند یا خیر. پاسخ طالبان به چنین چیزی تا کنون منفی بوده و آن ها مانند دوره اول حکومت خود طرفدار حکومتی یکجانبه هستند.
علیزاده با بیان اینکه کشورهای همسایه و منطقه در مساله صلح افغانستان نقش جدی دارند، عنوان کرد: این کشورها روابط تجاری و سیاسی محدودی با طالبان دارند که البته مبنایی برای مشروعیت طالبان نیست، در عین حال آن ها در تلاش هستند که راه حل های برون رفت افغانستان از وضعیت فعلی را بیابند.
این کارشناس سیاسی بیان کرد: برای برون رفت افغانستان از وضعیت کنونی نیاز به یک اراده قوی است، چیزی که طی سالیان متمادی در این کشور شاهد نبوده ایم چه در دولت گذشته و چه در حکومت فعلی، نکته دیگر ضرورت از خود گذشتگی است، طالبان به هیچ عنوان از خواسته های خود عقب نشینی نمی کنند و در این صورت حکومت شان دوامدار نخواهد بود، چنانکه طی چند دهه گذشته شاهد فروپاشی چندین حکومت در افغانستان بوده ایم که یک دلیل عمده آن نبود از خودگذشتگی در میان دولتمردان بوده است.
وی اضافه کرد: بسیاری از دولتمردان در افغانستان به دنبال منافع قومی و شخصی خود بوده اند نه منافع ملی و مردم افغانستان، زمانی که در درون یک کشور اراده قوی برای حل مشکلات وجود نداشته باشد تلاش های بیرونی هم کارساز نیست.
