برای حل مشکلات، سران حکومت وحدت ملی افغانستان باید اختلافات خود را کنار بگذارند
سران حکومت وحدت ملی افغانستان باید اختلافات را کنار بگذارند و به فکر پیشرفت کشور باشند
کارشناس و فعال سیاسی افغان تاکید کرد: برای حل مشکلات کنونی در افغانستان سران حکومت وحدت ملی باید اختلافات را کنار بگذارند و به فکر پیشرفت کشور در عرصه های مختلف باشند.
سید اسحاق دلجو حسینی در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری گفت: دو تیم انتخاباتی در افغانستان که دو سال پیش با وساطت امریکایی ها حکومت وحدت ملی را تشکیل دادند از ابتدا با یکدیگر مشکلات اساسی داشتند و بدون اینکه به فکر حل مشکلات بین خود باشند یا تعهدی برای حل آن ها بسپارند بر اثر فشارهای بیرونی باهم توافق کردند.
وی افزود: طی دو سال گذشته نه تنها مشکلات حل نشد بلکه افزایش هم یافت و طرفین نیز یکدیگر را متهم به غیر قانونی بودن می کنند. سران حکومت وحدت ملی نه می توانند قانون را پیاده کنند و نه در ابتدایی ترین مسایل باهم توافق دارند به عنوان مثال در تعیین یک مقام دولتی عادی نیز باهم اختلاف نظر دارند و حتی بر سر توزیع شناسنامه های الکترونیکی نمی توانند به توافق برسند.
رئیس جبهه صلح و سازندگی افغانستان عنوان کرد: یک طرف تاکید دارد که باید نظام ریاستی متمرکز حاکم باشد و طرف دیگر بر ایجاد نظام پارلمانی و نقش مردم در این نظام اصرار می ورزد و اینکه قدرت متمرکز تقسیم و از دیکتاتوری جلوگیری شود.
به گفته دلجو حسینی مشکلات و کشمکش ها باعث قدرت یافتن و پیش روی مخالفان مسلح دولت شده بطوریکه دامنه جنگ به نقاط مختلف افغانستان گسترش پیدا کرده و زندگی مردم با دشواری فراوان روبرو شده است، از اینرو برای حل مشکلات ابتدا باید سران حکومت وحدت ملی اختلافات را کنار بگذارند زیرا صدمه وارد کرده، ضربات اقتصادی زده و ناامیدی به بار می آورد و اگر وضعیت به همین صورت پیش برود دشمنان عرصه را بر ملت تنگ تر خواهند کرد.
این کارشناس سیاسی گفت: اینکه بر اساس توافقنامه حکومت وحدت ملی نظام ریاستی به نظام پارلمانی تبدیل شود و پست ریاست اجرایی هم به صدارت تغییر پیدا کند، "چیزی که عده ای به دنبال آن هستند"، خوب است زیرا در اینصورت عبدالله عبدالله که اکنون رئیس اجرایی است به صدراعظم قانونی تغییر جایگاه می دهد و صلاحیت های قانونی خاص خود را هم خواهد داشت.
وی یادآور شد: در حال حاضر شرایط به گونه ای است که به گفته عبدالله عبدالله سران حکومت در مورد مسایل مهم کشور باهم نشست و گفت و گو ندارند در حالی که این کشور غرق در مشکلات است و آن ها باید هر روز در مورد مسایل این کشور با یکدیگر گفت و گو کنند و تعامل داشته باشند.
